شرایط سخت زندگی در شلوغ‌ترین شهرهای جهان

از پیامدهای افزایش شهرنشینی، بالا رفتن تراکم جمعیت در مناطق مختلف است؛ در شلوغ ترین شهرهای جهان زندگی افراد با چالش‌های خاصی مانند کمبود منابع و کمرنگ شدن حریم خصوصی و فضای شخصی که زیرساخت‌های شهر را به آزمون می‌کشند، همراه است. لنز دوربین عکاسان برخی از این چالش‌ها را به تصویر کشیده‌اند.

۱۹ تصویر از وضعیت زندگی در شلوغ ترین شهرهای جهان

این تصویر متعلق به نیویورک (New York)، متراکم‌ترین شهر آمریکاست که در هر یک کیلومترمربع آن حدودا ۱۰ هزار نفر زندگی می‌کنند. این رقم در مقابل آمار مربوط به شلوغ ترین شهرهای جهان، آنقدرها هم بزرگ نیست!

شهر مانیل (Manila)، پایتخت کشور فیلیپین را در نظر بگیرید که با تراکم جمعیت ۴۱.۲ هزار نفر به ازای هر کیلومترمربع، شلوغ ترین شهر جهان به حساب می‌آید.

نرخ باروری در مانیل ۳.۱ کودک به ازای هر زن است و کارشناسان تخمین می‌زنند که تا سال ۲۰۲۵، جمعیت این شهر دو برابر خواهد شد؛ زیرساخت مانیل تحمل این رشد جمعیت را ندارد.

در شلوغ ترین شهرهای جهان سیستم‌های حمل‌ و نقل با مشکلات بزرگی مواجه‌اند؛ در شهر کلکته (Kolkata) هند که تراکم جمعیت آن ۲۴ هزار نفر به ازای هر کیلومترمربع است، اتوبان‌های موجود در فصل باران‌های موسمی تحمل حجم بالای رفت آمد را ندارد.

در مورد مباحث مربوط به مسکن، ساکنین کلکته اغلب در کنار وسایل کارشان زندگی می‌کنند؛ در این تصویر صاحبان گاری‌های دوچرخه‌ای را می‌بینیم که در گاراژشان زندگی می‌کنند.

اما کلکته در مقابل پرجمعیت‌ترین شهر هند، یعنی بمبئی که ۲۸ هزار نفر به ازای هر کیلومترمربع تراکم جمعیت دارد، شهر خلوتی به حساب می‌آید! در مناطق مختلف بمبئی فضای خانه‌ها بسیار کوچک است.

در این شهر اجاره ۱۰ مترمربع فضای مسکونی بین ۴ تا ۶ دلار هزینه دارد.

در شلوغ ترین شهرهای هنگ گنگ (Hong Kong)، خانواده‌ها در آپارتمان‌های فوق کوچک ۵ مترمربعی زندگی می‌کنند؛ اجاره این منازل حدودا ۵۰۰ دلار در ماه است.

در این شهرها فضاهای کوچک‌تری که به «خانه‌های مکعبی» یا «خانه‌های تابوتی» مشهورند هم برای دانشجویان یا سالمندانی که خانواده‌ای ندارد و از پس مخارج خانه‌های بزرگ برنمی‌آیند، وجود دارد.

حداقل ۲۰۰ هزار نفر در این فضاها که به ابعاد ۱.۲×۱.۶ متر هستند و اجاره آن‌ها از ماهی ۱۸۰ دلار شروع می‌شود، زندگی می‌کنند.

در یکی از شلوغ ترین شهرهای جهان یعنی داکا (Dhaka)، پایتخت بنگلادش، ازدحام مسافران در قطارها آنقدر بالاست که افراد برای انتقال از یک خط به خط دیگر از روی سقف واگن‌ها می‌پرند!

در بازارهای این شهر، دست‌فروشان که به فروش سبزیجات، گوشت و اجناس دیگر مشغول‌اند، در کنار یکدیگر کالاهایشان را تلنبار می‌کنند.

در یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای خاورمیانه با نام بنی بِراک (Bnei Brak)، خیابان‌های شهر در روزهای تعطیل و تظاهرات سیاسی با موجی از جمعیت مسدود می‌شوند؛ تراکم جمعیت بنی براک ۲۷ هزار نفر به ازای هر کیلومترمربع است.

در این شهر خانواده‌های ارتودوکس بزرگی زندگی می‌کنند و افراد زیادی از شهرهای اطراف به آنجا مهاجرت کرده‌اند.

مراسم جشن و شادی در شلوغ ترین شهرهای جهان رنگ و بویی دیگر دارد؛ در این تصویر شادی ده‌ها هزار رأی‌دهنده را در دهلی‌ نو (New Delhi) هند می‌بینیم که در حمایت از یکی از سیاست‌مداران، به خیابان‌ها ریخته‌اند.

در این جشن، حمایت‌کنندگان به رقص و پایکوبی پرداختند و به یکدیگر پودرهای رنگی پاشیدند.

در مرکز سرگرمی ماکائو (Macau)، شهری با تراکم جمعیت ۲۱ هزار نفر به ازای هر یک کیلومترمربع، شلوغی باعث به وجود آمدن شب‌هایی نورانی، شبیه به شب‌های لاس وگاسِ آمریکا شده است.

وضعیت این شهر نشان می‌دهد که وجود ثروت چگونه می‌تواند جمعیت بالای یک منطقه را از خطرات مربوط به سلامت دور کرده و فرصت‌های بی‌شماری را برای سرمایه‌گذاری، به وجود آورد.

پس از مشاهده این تصاویر، شهر نیویورک آنقدرها هم شلوغ به نظر نمی‌رسد!