همسر و نوزاد تازه متولد کارگر مشهدی ازچند روز قبل بهخاطر ناتوانی در پرداخت هزینه زایمان، در بیمارستان گرو نگه داشته شده و اجازه خروج ندارند.
این زن در شرح اتفاقی که برایش رخ داده گفـــــــــــــت: «۳۰ دی ساعت ۱۰ شب دردی عجیب تمام استخوانهای بدنم را به لرزه انداخت. رنجی که برای پنجمین بار به سراغم آمد. دردی آشنا که تجربهاش کرده بودم. وقتش رسیده بود. توان راه رفتن نداشتم. همسرم که کارگر فصلی است از راه رسیده بود و دستپاچه دنبال راهی میگشت. زمین و زمان در برابر چشمانم سیاه شده بود و از درد به خودم میپیچیدم.
همسرم به ناچار با اورژانس ۱۱۵ تماس گرفت و آمبولانس آمد. در مسیر بیمارستان با حال زار، نگران هزینههای زایمان بودم و مدام اصرار میکردم که من را حتماً به بیمارستان دولتی که دفعات گذشته برای زایمان بستری بودم، ببرند. اما درخواستهای من و همسرم راه به جایی نبرد و دست آخر سر از یک بیمارستان خیریه درآوردیم. اما مگر میشد با دستمزد کارگری در بیمارستان خصوصی بستری شد؟ آن هم ما که تنها امیدمان به دفترچه بیمه سلامتی است که دولت رایگان به ما داده است. حال خوبی نداشتم.
در همان دقایق اول ورود به بیمارستان دخترم بهطور طبیعی بهدنیا آمد. روز بعد پزشک برای معاینه نهایی به من سر زد و اجازه ترخیص داد. اما با وجود خیریه بودن بیمارستان قبــــــض یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی را بهعنوان هزینههای بیمارستان به دستمان دادند که از عهده پرداختش برنمیآمدیم. من و بچه کوچکم به علت ناتوانی در پرداخت هزینههای زایمان بهعنوان گرو در بیمارستان هستیم و هیچ حق خروجی به ما داده نمیشود. هر روز که میگذرد به هزینههای بیمارستان ۳۸۰ هزار تومان اضافه میشود و اصرار به مددکاران این بیمارستان هم تنها به تخفیف ۴۰۰ هزار تومانی منجر شده است.»
به گزارش میزان، این اتفاق در حالی رخ داده که قانون نظام سلامت، زایمان طبیعی را رایگان اعلام کرده است. سؤال اینجاست که چرا اورژانس این زن را به بیمارستان دولتی نبرده و چرا حتی بیمه سلامت که در مجلس شورای اسلامی بهعنوان طرح سلامت حمایتی از همه اقشار جامعه بالاخص قشر محروم محسوب میشود، فاقد اعتبار لازم در بیمارستانهاست؟ آیا روزهای سخت مادر و کودک تازه متولد شده با ورود نهادهای مسئول یا خیرین پایان مییابد تا زن ۳۵ ساله بتواند برای نگهداری از فرزندان نگرانش به خانه برود.
- 13
- 5
