به گزارش همشهری آنلاین، زمانی که ویروس کرونا جهان را فراگرفت، تصویری از تجارب کاملاً متفاوت در کشورهای مختلف درباره یک مسئله یکسان به وجود آمد:« ما میان یک توفانیم، ولی همه سرنشین یک کشتی نیستیم.»
این تصویر برای فرار ما از توفان نیز به همان سان کارایی دارد. سرعت تولید واکسن باورنکردنی است. واکسن فایزر/ بیو اِن تک، در انگلستان توزیع شده و آمریکا و کانادا هم واکسیناسیون را شروع نموده اند ولی رساندن آن به چند میلیارد نفری که در سراسر جهان به آن نیاز دارند به این سادگی نیست.
این مسئله نه فقط به ظرفیت فنی تولید و رساندن دوزها بلکه به رفتار بهتر ملت ها و دولت ها هم بستگی دارد. در همه گیری آنفلوآنزای خوکی در سال۲۰۰۹، کشورهای پردرآمد همه واکسن های موجود را خریدند. شواهد حاکی است که این بار نیز آنها در حال چنگ انداختن به موجودی های انبارها به میزانی هستند که ممکن است کشورهای کم درآمدتر را سال ها در چشم انتظاری بگذارد.
چشم امید به کوواکس
خبر خوب این است که اکنون حدود ۱۹۰کشور در طرح خرید دسته جمعی ثبت نام شده اند که برای اطمینان از توزیع عادلانه تر در نظر گرفته شده است. کوواکس را« سازمان بهداشت جهانی»،« اتحادیه تمهیدات نوآورانه برای مقابله با همه گیری»، سازمان« گاوی( Gavi)» و مؤسسه« پیمان واکسن» پایه گذاری کرده اند که هم اکنون جان میلیون ها نفر را از طریق اجرای برنامه های ایمن سازی در دوران کودکی نجات داده است.
هدف این است که با عرضه ۲میلیارد دوز تا پایان سال۲۰۲۱، به کشورهای شرکت کننده این امکان داده شود که ۲۰درصد از مردم خود را ایمن و کارکنان بخش های مراقبت های بهداشتی و آسیب پذیرترین شهروندان را نیز مشمول ایمن سازی از طریق واکسن سازند.
حدود نیمی از کشورها خودشان را تأمین مالی می کنند، حال آنکه کشورهای کم درآمد و از نظر مالی متوسط، حمایت مالی می شوند. خرید در حجم بالا با استقبال روبه رو می شود. اگرچه ایالات متحده آمریکا به شکل قابل توجهی از معادله حذف شده است، امیدهایی وجود دارد که دولت آینده بایدن این وضعیت را دگرگون کند.
اخبار حاکی از آن است که کوواکس قبلاً برای خرید چندین واکسن به توافق رسیده است. ولی درحالی که با ۲میلیارد دلار بودجه ای که تاکنون دریافت کرده، دوزهای اولیه را برای خود ذخیره نموده است ، به ۵میلیارد دلار دیگر برای سال۲۰۲۱ نیاز است.
مسئله دیگر بسیار حیاتی است؛ کوواکس به کدام واکسن ها، در چه زمانی و با چه قیمتی میتواند دسترسی پیدا کند؟ کوواکس هنوز با فایزر یا مدرنا، تولیدکننده واکسن دوم، قرارداد نبسته است؛ اگرچه در حال مذاکره اند. حتی در مواردی که توافق انجام شده است ، معلوم نیست که کی نوبت به کوواکس می رسد.
بسیاری از کشورهای ثروتمند درحالی که معاملات قابل توجهی را با شرکت های داروساز انجام می دهند که{ باعث می شود} دوزهایی که می توان از طریق این طرح توزیع کرد، قطع شود، در عین حال به درستی ندای حمایت از آن را سر داده اند؛ هرچند برخی قول داده اند که ذخیره واکسن خود را در اختیار دیگران نیز بگذارند و بعضی شرکت های داروسازی گفته اند که فقط واکسن را برای سودآوری تولید می کنند. البته یکی از آنها؛ آسترا زنِکا گفته است که دوزها را در دوره بیماری همه گیر، با حداکثر ۳دلار در هر نوبت تولید می کند؛ کسری از قیمتی که برای فایزر و مدرنا به مشتریان اعلام شده است.
اطمینان دادن از توزیع بهتر و عادلانه واکسن، کار ساده و درستی است، اما دولت های کشورهای ثروتمندتر باید شهروندان خود را در این باره قانع کنند. یک دلیل واضح این است که خطر ابتلا به عفونت های ناشی از مسافرت به خارج ممکن است منجر به شیوع مجدد آن شود. اعتماد به محدودیت های سفر کافی نیست؛ ممکن نیست اقتصاد جهانی خود را بهبود بخشد، درحالی که نیمی از جهان هنوز برای مقابله با ویروس کرونا (corona) به آب و آتش می زند. اگر این طرح در اولویت قرار نگیرد به نفع هیچ کس نیست. کشورهای ثروتمندتر باید سرمایه برای حمایت از کوواکس را فراهم و از جمع آوری بیش از حد موجودی واکسن و تحت فشار دادن شرکت های داروساز برای تضمین قیمت مناسب خودداری کنند.
بنا به گفته مک کنزی، دولت ها ۱۰میلیارد دلار برای واکنش نشان دادن به پیامدهای واکسن هزینه کرده اند. اینکه برای کشور خود مبالغ هنگفتی خرج کنید، حال آنکه بقیه جهان را به حال خودشان بگذارید تا کاری خواستند بکنند، رویکرد اقتصادی غلطی است.
جهانی بودن تهدید کووید- ۱۹، واکسیناسیون را به صورت خاص چالش انگیز می کند. با توجه به تقاضای دوزهایی که از میزان موجودی واکسن بسیار فراتر می رود ، وسوسه مردم برای تمرکز بر منافع آنی خود ممکن است تأسف بار جلوه کند. با وجود این، در روزهای آغازین همه گیری، شاهد یک حس همبستگی منحصربه فرد بودیم. در این زمان ، هیچ ملتی نمی تواند مطمئن باشد که به ساحل امن رسیده؛ در حالی که دیگران هنوز وسط دریا هستند.
- 10
- 1
