بر اساس گفته های دکتر «مارک اندی» پس از پیشرفت های بسیاری که در بهبود رکورد ها در قرن بیستم اتفاق افتاد، حالا به مرور میزان بهبودهای رکورد بیشتر ورزش ها، به سمت صفر نزدیک تر می شود.
گفتنی است در سال ۲۰۰۷ نیز تحقیقی در زمینه میزان بهبود های رکوردهای المپیک از سال ۱۸۹۶ انجام گرفت که نشان داد انسان ها به ۹۹ درصد از حداکثر میزان توانایی بدنی خود برای شکستن رکوردها رسیده اند.
به عنوان نمونه در المپیک سال ۲۰۱۶ ریو دو ژانیرو برزیل تنها ۲ رکورد بین المللی در زمینه ورزش های مرتبط با دو، ثبت شد؛ «وید ون نیِکِرک» (Wayde van Niekerk) از آفریقای جنوبی رکورد دوی ۴۰۰ متر را جابجا کرد و «آلماز آیانا» (Almaz Ayana) از اتیوپی نیز در رشته ۱۰ هزار متر زنان، رکورد قبلی را بهبود بخشید.
البته هنوز راه هایی برای بهبود وجود دارد که موجب نگرانی های بسیاری هم شده. از جمله می توان به داروهای مخصوص دوپینگ اشاره کرد که با فراهم آوردن امکان جذب بیشتر اکسیژن، موجب می شوند ورزشکار بدون احساس خستگی، مدت طولانی تری از حداکثر انرژی خود استفاده کند.
از سوی دیگر روش های درمانی جایگزینی از جمله استفاده از سلول های بنیادی وجود دارند که آینده روشنی برای آنها تصور می شود، اما در حال حاضر این روش ها تنها به منظور درمان ورزشکاران به کار می روند.
به نظر می رسد در آینده یکی از پر کاربردترین روش های غیر قانونی، دوپینگ با استفاده از تغییرات ژنتیکی باشد. بر اساس این روش ها می توان ژن های مصنوعی را به ورزشکار تزریق کرد که موجب بهبودهای از جمله کارایی عضلات شود. البته در حال حاضر این روش ها در دست توسعه قرار دارند.
در نهایت به عقیده دانشمندان به دلیل بسیاری از محدودیت های ذاتی انسان ها، امکانِ بخشیدن قابلیت های فرا انسانی به آنها در آینده امکان پذیر نخواهد بود و پیشرفت ها تنها محدود به بهبودهای جزیی خواهد بود.
علی باقرزاده
- 13
- 6
