اصولگرايان يا حداقل بخشي از نيروهاي سياسي در اين جريان، رقيب خود را خارج از چارچوب‌هاي تعيين شده مي‌دانند و معتقدند اصلاح‌طلبان بخشي از جريان سياسي برانداز و ضد انقلاب هستند که در تلاشند از طرق مختلف نظام جمهوري اسلامي را سرنگون کنند؛ هر بار هم به اين بهانه از نهادهاي مختلف نظير قوه قضائيه و شوراي نگهبان قانون اساسي مي‌خواهند تا ضمن برخورد قضايي با اصلاح‌طلبان، مانع از ورود نيروهاي اين جريان سياسي به نهادهاي انتخابي نظير مجلس و دولت شوند.
روز شنبه محسن رفيقدوست، وزير سپاه در دولت دفاع مقدس در گفت‌وگو با «آرمان ملي» مدعي شده بود: «اصلاح‌طلبان دو دسته هستند يعني اصلاح‌طلب ولايتي و اصلاح‌طلب برانداز. من معتقدم افرادي مانند عارف، جهانگيري، عباس آخوندي، زنگنه، حجتي و... اصلاح‌طلبان ولايي هستند اما اين افراد نسبت به سيستم نظرات اصلاحي دارند اما عده‌اي ديگر در آن سو حضور دارند؛ اصلاح‌طلب برانداز مانند کساني که در جريان اعتراضات سال ۸۸ دستگير شدند و پنج شش سال محکوميت داشتند».
او در ادامه به شکايت خود از سخنگوي دولت اصلاحات اشاره کرد و افزود: «من نام رمضان‌زاده را نبرده بودم اما وي را جزو دسته همان براندازان مي‌دانم. زماني که من اين جمله را گفتم ايشان گفت رفيقدوست بهتر است برود پاسخ آن پورسانت‌هايي که در معاملات اسلحه گرفته و با صدام شريک است را بدهد که به همين دليل از او شکايت کردم. البته نمي‌دانم اين پرونده به کجا رسيد».
واکنش رمضان‌زاده به ادعاي رفيقدوست
عبدا... رمضان‌زاده فعال سياسي اصلاح‌طلب هم روز گذشته در واکنش به ادعاي رفيقدوست نوشت: «محسن رفيقدوست مصاحبه کرده و مرا برانداز ناميده است. پاسخ من به او: سلام!» او همچنين در پاسخ به «آرمان ملي» در خصوص نتيجه شکايت وزير اسبق سپاه در دولت دفاع مقدس از او به اتهام نشر اکاذيب گفت: «در اين پرونده من تبرئه شدم و ايشان به همين دليل وکيل خود را هم تغيير داد و جز تبرئه نتيجه‌اي عايد او نشد. اين که آقاي رفيقدوست که در مصاحبه مي‌گويد نمي‌داند نتيجه دادگاه چه شده، ادعاي درستي نيست».
استراتژي هميشگي تکفير رقيب
اين اولين بار نبود که اصولگرايان زبان به تهمت مي‌گشايند و اصلاح‌طلبان را «برانداز» مي‌خوانند. چندي پيش محمدکاظم انبارلويي، فعال سياسي اصولگرا و از وابستگان مؤتلفه اسلامي با اشاره به تلاش اصلاح‌طلبان براي راه‌اندازي «گفت‌وگوي ملي در کشور» اظهار کرد: «اين روزها اصلاح‌طلبان پرچم گفت‌وگوي ملي را در هر کوچه و برزن به اهتزاز درآورده‌اند. معلوم نيست با «کي» در مورد «چي» مي‌خواهند گفت‌وگو کنند؟ طرح اين گفت‌وگو در حالي است که تکليف خود را با اصلاح‌طلبان برانداز مشخص نکرده‌اند. سعيد حجاريان از يک طرف با پرچم عرفي کردن قدرت -بخوانيد سکولاريزاسيون- به ميدان گفت‌وگوي ملي آمده است. از طرف ديگر تاجزاده با پرچم انتخابات آزاد، آن هم به شرط ورود مارکسيست‌ها به رقابت‌ها، دم از گفت‌وگوي ملي مي‌زند، از اين گفت‌وگو چه نتيجه‌اي حاصل مي‌شود؟» با اين وجود همه اصلاح‌طلبان بارها و به عناوين مختلف اعلام کرده‌اند که نسبتي با «براندازي» ندارند.
عليرضا علوي‌تبار در اين باره معتقد است: «برانداز به معني دقيق کلمه به گروهي اطلاق مي‌شود که در روش کاملا خشونت‌آميز و غيراصلاح‌طلبانه صحبت مي‌کنند؛ به دنبال تغييرات يک‌شبه هستند؛ از نهادهاي مدني کمک نمي‌گيرند و به دنبال رهبري جمعي هم نيستند. به علاوه در هدف به دنبال دگرگون کردن سيستم سياسي هستند. يعني مفهوم برانداز به مقدار زيادي با ويژگي‌هاي روش پيوند خورده است نه با ويژگي‌هاي هدف. برانداز بر اساس روش تعريف مي‌شود نه هدف. اگر روشي توام با خشونت بود، تقليل‌گرايي در آن داشت و مبتني بر روش‌هاي توده‌وار بود، براندازانه بود. البته برانداز‌ها هدفي دارند و آن تغيير سيستم سياسي است. نمي‌توان به کساني که طرفدار اصلاحات ريشه‌اي و اصلاحات راديکال و بنيادي هستند، برانداز بگوييم. چون روش آنها روش براندازانه نيست».
وي ادامه مي‌دهد: «همه اصلاح‌طلبان خواهان تغييراتي در وضعيت جامعه هستند که از وضع موجود خيلي فاصله دارد. اينکه بخواهيم هرکسي را که خواهان تغيير وضع موجود بود، برانداز بناميم فقط محافظه‌کاران يا کساني که مي‌خواهند تغييري صوري ايجاد کنند تا وضعيت موجود را حفظ کنند غير برانداز هستند».
بهزاد نبوي، از اعضاي ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي و نايب رئيس مجلس ششم نيز در اين خصوص تأکيد دارد: «اصلاح‌طلبي در ذات خود نوعي سازشکاري دارد. دليل اين که اصلاح‌طلبان راديکال نبوده‌اند و برانداز و انقلابي نيستند، اين است که نمي‌خواهند وضع موجود را به هر روش و با هر ابزاري تغيير دهند، بلکه به دنبال آن هستند که آن را با روش‌هاي قانوني و مسالمت‌آميز و با حفظ چارچوب‌ها به وضع مطلوب تبديل کنند». به نظر مي‌رسد نيت برخي از اصولگرايان در «برانداز» خواندن اصلاح‌طلبان چيزي جز «حذف رقيب» و بي‌معني کردن رقابت انتخابات در کشور نباشد. جرياني که بارها علنا اصل انتخابات را فرع ناميده و مشروعيت ارکان کشور را از انتخابات و رأي مردم نمي‌داند، تلاش دارد با استفاده از تخريب ناجوانمردانه رقيب، مردم را نسبت به انتخابات دلسرد کند تا با کاهش مشارکت بتواند پيروز انتخابات لقب گيرد.
مطهره شفيعي
- 19
- 4
