خبر شگفت‌ انگیر آخرهفته: هیات مدیره ۴ نفره!

مسئله باشگاه استقلال با پروپژیچ درست از نقطه ای شروع شد که هیات مدیره وقت در مواجهه با پرونده قطور به جامانده از این بازیکن منفعلانه عمل کرد و به جای مجاب ساختن مدیرعامل وقت(بهرام افشارزاده) به پرداخت دیون این بازیکن، مجوز جذب بازیکنان جدید را صادر کرد تا در نهایت حساب مالی باشگاه خالی شده و بدهی این بازیکن پرداخت نشود.

هیات مدیره ها و به طور کلی کادر مدیریتی نماد وشخصیت یک باشگاه محسوب می‌شوند و نقش اتاق فکر را بازی می‌کنند اما نه فقط در باشگاه استقلال بلکه به طور کلی درغالب باشگاه های دولتی فوتبال ایران هیات مدیره ها دربازی تصمیم گیری و سیاست گذاری نقش آن چنان پررنگی ایفا نمی‌کنند. بدون شک اگرباشگاه ها خصوصی بودند نقش هیات مدیره کلیدی تر جلوه می‌کرد و اعضای آن همواره می‌کوشیدند با سازوکارهای مالی و تصمیم های درست و آینده نگرانه باشگاه را به جلوسوق دهند.

درشرایطی که فدراسیون فوتبال به دنبال ایجاد بستری برای تجهیز و به استانداررسانی ورزشگاه ها است و تلاش فزاینده ای در این راستا به خرج داده تا شاید فوتبال باشگاهی ایران را به مرز قابل قبولی در شکل برگزاری برساند و دیگر نهادهای مرتبط نیز می‌کوشند فضای فوتبال را به جهت علاقه وافری که در جامعه به این ورزش وجود دارد، مطلوب تر کنند، هیج برنامه قابل اجرایی برای خصوصی شدن باشگاه های فوتبال ارائه نمی‌شود و به نظر می‌رسد متولیان این رشته نیز علاقه چندانی به خروج فوتبال از زیرمجموعه اداره دولت ندارند.

خصوصی شدن فوتبال در ایران شیوه اداره باشگاه ها را نیز با تحولات چشمگیری مواجه خواهد کرد ودیگر این طور نخواهد بود که باشگاهی بدون توجه به کناره گیری یکی از اعضای هیات مدیره است نشست های خود را برگزار کند؛ نشست هایی که به نظر می‌رسد اساسا به رای گذاشتن تصمیم ها  وبرنامه ها درآن هیچ جایگاهی ندارد و عموما کار را یکی، دو نفر انجام می‌دهند.

باشگاه استقلال اخیرا یکی از اعضای هیات مدیره اش را از دست داده و به جای آنکه دیگر اعضاء یا رئیس مجمع و دیگر متولیان در راستای انتخاب عضو از دست رفته اقدام کنند، جلسات بدون در نظر گرفتن ابتدایی ترین پیش شرط ها برگزار می‌شود. پرسشی که پاسخی روشنی را می‌طلبد این است که در هیات مدیره ای که تعداد اعضایش زوج است با چه روشی تصمیم ها به رای گذاشته می‌شود؟ آیا نباید تعداد اعضای هیات مدیره فرد باشد. مثلا ۵ یا ۷ نفر که در گذشته نیز همین گونه بود و باشگاه استقلال غالبا از این تعداد اعضای هیات مدیره بهره می‌برد تا نتیجه تصمیم ها خروجی دقیقی داشته باشد؟

این رویه نشان می‌دهد که اساسا بود و نبود برخی اعضاء در نشست های هیات مدیره اثرات آنچنانی ندارد و یا اگر هم دارد در تصمیم های راهبردی باشگاه نیست و غالبا به تصمیم گیری درباره مسائل کلی اختصاص دارد درشرایطی که هیات مدیره باید مغز متفکر یک باشگاه باشد و مدیرعامل خود را درمواجهه با اعضاء پاسخگو بداند ودرباره جزیی ترین مسائلی که در باشگاه رخ می‌دهد به اعضای هیات مدیره گزارش ارائه کند.

فوتبال ایران ظاهرا هنوز فن استفاده از هیات مدیره را نیاموخته و مادامی که دایره مدیریتی باشگاه ها به همین منوال به کار ادامه دهند، هیچ رشد فزاینده ای در باشگاه ها رخ نخواهد داد وآن ها در حقیقت نقش ماکت هایی بی تحرکی را ایفا خواهند کرد که تنها ماسک عضویت در هیات مدیره را به صورت چسبانده اند.

حمیدرضا عرب