فقط «چمن» را اجاره دادند

یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی باشگاه‌ها در ایران خصوصا باشگاه‌های پرطرفدار درآمدهای حاصل از محل بلیت‌فروشی است. اما دو باشگاه بزرگ پایتخت که سرآمد این باشگاه‌ها هستند بخشی زیاد از این پول راهم از دست می‌دهند. بر پایه قرارداد منعقد شده سرخابی‌ها با شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، دو تیم استقلال و پرسپولیس به‌رغم دولتی بودن، باید مبلغی را به شرکتی که اداره ورزشگاه‌های ایران را بر عهده دارد و البته خودش هم دولتی است، بدهند! جالب اینکه همین چند هفته پیش خبرگزاری‌ها از افزایش شدید اجاره بهای آزادی هم خبر دادند.

گویا براساس قرارداد جدیدی که ویژه لیگ نوزدهم بین دو باشگاه با شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی ایران زیر نظر مستقیم وزیر ورزش و جوانان منعقد شده است، دو رقم جداگانه برای اجاره آزادی تعیین شده که هوش از سر کارشناسان برده است. در حالی که این فصل به دلایل مختلف از جمله فروش الکترونیکی بلیت‌ها، کاهش قدرت خرید مردم ناشی از گرانی‌ها و افزایش تنش‌ها و درگیری‌ها روی سکو‌های استادیوم‌های مختلف، تعداد تماشاگران مسابقات لیگ برتر نوزدهم به طرز چشمگیری کاهش یافته و در این میان بلیت‌فروشی دستی هم در استادیوم آزادی حذف شده است، مدیران مربوطه ارقام عجیب و نجومی از سرخابی‌ها طلب کرده‌اند. طبق این قرارداد و در صورتی که تیم‌های پرسپولیس و استقلال دیدارهای خود را «بدون تبلیغات» و بهره‌گیری از خدمات آن در ورزشگاه آزادی برگزار کنند، باید ۱۳۰ میلیون تومان به‌عنوان اجاره پرداخت کنند اما در صورت «استفاده از تبلیغات» این مبلغ ۲۵۰ میلیون تومان خواهد شد.

این جهش قیمتی نشان می‌دهد که دولت می‌خواهد مخارج بازسازی و نگهداری ورزشگاه‌های دولتی را غیرمستقیم باز هم از جیب باشگاه‌ها دریافت کند، چون افزایش هزینه‌های اجاره زمین بازی، دیر یا زود منجر به گران شدن بهای بلیت و درنهایت ادامه روند کاهش تماشاگران و استقبال از مسابقات می‌شود. نکته جالب در مورد شکل قرار داد است و اینکه گفته می‌شود در آن قید شده این دو تیم فقط در ازای استفاده از «چمن» آزادی باید این عدد را بدهند. یعنی تمام امکان‌های درآمدزایی در استادیوم متعلق به این شرکت خواهد بود و باشگاه‌ها حتی از پول اجاره پارکینگ یا حتی فروختن تنقلات در استادیوم هم بی‌بهره هستند.

در مورد رقم شفاف این توافق جدید خبرموثقی در دست نیست، اما درصورتی‌که قرار باشد برای هر بازی عددی در حدود ۲۵۰ میلیون تومان از جیب باشگاه‌ها خارج شود عملا چیز زیادی از فروش بلیت برای آنها باقی نمی‌ماند. در مورد تبلیغات محیطی و کنار زمین هم که مدعی زیاد است. سازمان لیگ هم این تبلیغات را متعلق به خود دانسته و آن را زمینه درآمدی برای کل باشگاه‌ها می‌داند و امتیاز واگذاری آن را متعلق به خود می‌داند. اما پرسش این است که وقتی شرکت توسعه و تجهیز و البته هر دو این باشگاه‌ها زیر نظر وزارت ورزش فعالیت می‌کنند و وزیر هم نسبت به منابع درآمدی محدود این باشگاه‌ها اشراف کامل دارد چگونه آنها را از داشتن چنین حداقل‌هایی هم محروم می‌کند.