به گزارش ایلنا، هواداران لیکرز هم می‌توانند این را گواهی دهند. بعد از یک فصل از حضورش در لیکرز، دیدن جیمز بنفش و طلایی‌پوش هنوز هم برای خیلی از هواداران نامانوس است. بله، او برای نخستین بار در ۱۳ سال گذشته، ۲۷ بازی و پلی‌آف‌ها را از دست داد اما رابطه بدون وجود خارجی او با بسیاری از هواداران لیکرز فراتر از زمان محدود حضورش در زمین بازی می‌رود. آخرین باری که هواداران لیکرز از جیمز حرفی شنیدند، به ۳۰ مارس برمی‌گردد. او از کنار خبرنگاران رد شد و حاضر نشد به سوالات آنها پس از آخرین بازی‌اش در این فصل پاسخ دهد و بعد از حذف تیمش هم حاضر نشد جواب رسانه‌ها را بدهد (او در نیویورک مشغول تماشای آخرین بازی دواین وید بود).
ایپزود شنبه شب
«The Shop» که ۱۱ آوریل ضبط شده بود، نخستین باری بود که ما از جیمز چیزی شنیدیم، از زمانی که مجیک جانسون یک کنفرانس خبری ناگهانی برگزار کرد تا از پست خود به‌عنوان رییس عملیات بسکتبال پیش از آخرین بازی فصل استعفا کند، بدون آنکه کلمه‌ای در این مورد به کسی چیزی گفته باشد. جیمز آن موقع گفت که مثل همه از شنیدن این خبر غافلگیر شده و چیزی از آن نمی‌دانسته. جیمز در آن برنامه تلویزیونی گفت: «وقتی که او گفت من دارم می‌روم من شوکه شدم.»
عدم اطلاع‌رسانی درست جانسون پیش از رفتنش‌اش مسلماً برای جیمز ناراحت‌کننده بود؛ کسی که فکر می‌کرد رابطه‌اش با جانسون بهتر از آن بوده که او نخواهد چیزی درباره تصمیمش به او بگوید.
اگر برای جیمز داشتن رابطه‌ای بهتر با هواداران لیکرز و اهالی شهر جدید محل سکونتش مهم باشد، او باید از اشتباه جانسون درس بگیرد. هواداران لیکرز می‌خواستند از زبان جیمز بعد از آنکه فصل برای تیمش به پایان رسید، جملاتی بشنوند. آنها می‌خواستند بدانند که نظر او پس از استعفای جانسون چیست. آنها می‌خواستند ببینند که او پس از قطع همکاری تیم با سرمربی‌اش لوک والتون، چه احساسی دارد. آنها آمده بودند تا تمام بازیکنان‌شان را ببینند و حرفهای آنها را درباره اتفاقاتی که رخ داده بود بشنوند. اگر مایک موسکالا می‌تواند نظرش را درباره لیکرز بگوید، چرا جیمز نباید این کار را بکند؟ آنها می‌خواستند از او چیزی بشنوند، حالا هرچه میخواهد باشد.
آنها حتی راضی بودند که او بگوید «هی هواداران، من لبران هستم. رفتم به تعطیلات تابستانی.» اما آنها حتی همین را هم نشنیدند. ماجرا اما فقط به رابطه جیمز با رسانه‌ها محدود نمی‌شود. قطعاً او در ماه جولای با لیکرز قرارداد بست و تا روز اول اردوی تمرینی تیمش که سه ماه بعد بود هیچ حرفی نزد اما هر زمان که سالم بود، همیشه در خدمت تیم بود و در تمرینات حضور داشت. او حتی قبل از بازی‌ها به طور منظم در «شوت‌اراند» با خبرنگاران صحبت می‌کرد؛ کاری که بسیاری از بازیکنان NBA انجام نمی‌دهند.
او به رسانه‌ها هیچ چیز بیشتر از آنچه NBA از او میخواهد، بدهکار نیست اما لازم است در زمینه ارتباط برقرار کردن با لس‌آنجلس و هواداران لیکرز بهتر از این کارش را انجام دهد. رابطه آنها زمانی که او حاضر نشد در یک میهمانی در کالور سیتی حضور پیدا کند، بد آغاز شد و بدتر هم شد زمانی که فردی نقاشی او روی یکی از دیوارهای شهر را خراب کرد. پس به نفع او است که برای داشتن روزهای بهتر در لس‌آنجلس لیکرز فکری به حال بهبود رابطه‌اش با مردم شهر و هواداران بکند.
- 9
- 1
