مرحله یکهشتمنهایی جامجهانی زنان به پایان رسید و تیمهای صعودکننده این مرحله مشخص شدند. در مرحله یکچهارم نهایی انگلیس به مصاف نروژ خواهد رفت. فرانسه با آمریکا دیدار خواهد کرد. ایتالیا با هلند و آلمان هم با سوئد روبهرو خواهد شد.
هرچند مرحله یکهشتم به پایان رسیده است، اما حواشی آن همچنان در رسانهها ادامه دارد.
یکی از این حواشی اتفاقات ناخوشایند بازی کامرون و انگلیس بود. تیم فیل نویل با اعتمادبهنفس کامل به مصاف کامرونی رفت که نه روی کاغذ و نه در زمین شانس چندانی نداشت. به نظر میرسید نتیجه بازی از پیش مشخص است، اما با چند تصمیم شبههبرانگیز داور، شکل بازی عوض شد.
اعتراض چندینباره بازیکنان کامرون، اقدام به ترک زمین و همراهی مربی این تیم با آنها، تماشاگران و بینندههای تلویزیونی را ناراحت کرده بود. بازی کامرون و انگلیس بیشک تاثیر منفی بر جام گذاشت، اما با تاکید بر اشتباه بودن رفتار بازیکنان تیم کامرون، نمیتوان پیشینه تاریخی این تیم را در مواجهه با اشتباهات داوری نادیده گرفت.
در جامجهانی ۱۹۹۰، تیم ملی مردان کامرون که برای دومین بار به جامجهانی صعود میکرد و نخستین تیم آفریقاییای بود که به مرحله یکچهارم نهایی جامجهانی رسیده بود، در صدر اخبار قرار داشت. آنها باید در این مرحله به مصاف انگلیس میرفتند.
پنالتی دقیقه ۸۳ گری لینکر بازی را دو-دو مساوی کرد و ضربه آزاد او در وقتهای اضافه باعث حذف کامرون شد. برداشت آفریقاییها از این بازی این بود که داور مکزیکی به نفع سهشیرها سوت زده است.
بسیاری از بازیکنان تیم ملی زنان کامرون که در جامجهانی ۲۰۱۹ فرانسه حاضر بودند، سال ۱۹۹۰ حتی متولد نشده بودند اما قصه آن بازی تلخ را میدانستند. آنها با ترس از نژادپرستی داور به دام بازی غیرحرفهای افتادند و تصویر بدی از تیم کامرون در اذهان ترسیم کردند.
برخی رسانهها و منتقدان اما به نقد کامرون بسنده نکردند و کلیت فوتبال زنان را زیر سوال بردند. این اتفاق البته پیشینه طولانی دارد. درگیری و حاشیه با فوتبال مردان بیگانه نیست. بارها در بازیهای بزرگ اتفاق افتاده که بازیکنان با داور، بازیکنان حریف یا حتی مربی خود درگیر شوند. این اتفاق حتی در فینال جامجهانی ۲۰۰۶ بین فرانسه و ایتالیا نیز رخ داد.
درگیری زیدان و ماتراتسی تصویری است که برای همیشه در ذهن هواداران فوتبال باقی ماند؛ هرچند این درگیری که منجر به اخراج زیدان کاپیتان تیم ملی فرانسه شد، تاثیری منفی بر چهره زیدان در افکار عمومی نگذاشت.
نه تیم فرانسه و ایتالیا و نه فوتبال مردان مورد سوال قرار نگرفتند، بلکه تنها از رفتار دو بازیکن انتقاد شد.
اوضاع در فوتبال زنان اما کاملاً متفاوت است.
با هر درگیری در فوتبال زنان نوک پیکان انتقادات نه به سوی تیم و بازیکنان خاطی بلکه به سمت کلیت فوتبال زنان نشانه میرود.
خبرنگار گاردین در رد انتقادات واردشده به فوتبال زنان پس از بازی کامرون و انگلیس مینویسد: «اگر هر بار که تلویزیون را به قصد تماشای یکی از بازیهای جامجهانی روشن میکنید دنبال این هستید که بازیکنان و تیمها به شما ثابت کنند فوتبال زنان ارزش دیدن دارد، گزینه خود را اشتباه انتخاب کردهاید. فوتبال زنان برای شما نیست و بهتر است ورزش دیگری را پیگیری کنید.»
- 17
- 1
