
در اسامی که برای کمیته فنی اعلام شده بود، نام محسن کاوه هم دیده میشد و همین باعث شد تا شایعهای در شهر منتشر شود که غلامرضا محمدی و محسن کاوه یکبار دیگر با هم در تیم ملی همکاری میکنند. همکاری که ۱۰ سال پیش در کشتی برقرار شد و خاطرهای خوب برای کشتی ایران رقم زد و به همین دلیل همه منتظر هستند که این اتفاق یکبار دیگر تکرار شود.
لطفی که یزدانیخرم به کشتی کرد
همکاری محسن کاوه و غلامرضا محمدی بعد از المپیک ۲۰۰۸ پکن آغاز شد. المپیکی که برای کشتی ایران سراسر ناکامی بود؛ یک مدال برنز مراد محمدی آن هم در تیمی که ستارههای نامداری را به همراه داشت. مهدی تقوی، رضا یزدانی، سعید ابراهیمی و فردین معصومی از جمله ستارههای آن زمان کشتی ایران بودند که در نهایت هم با شکست از دور رقابتها کنار رفتند. شکستی که کشتی را وارد بحران کرد اما بعد از این بازیها بود که محمدرضا یزدانیخرم تصمیم به ایجاد تغییرات اساسی در کشتی گرفت.
بعد از پکن محمدرضا یزدانیخرم، غلامرضا محمدی را بهعنوان سرمربی انتخاب کرد و در کنار محمدی هم محسن کاوه قرار گرفت. این دو مربی قبل از پکن و در مسابقات جهانی ۲۰۰۵ به همراه امیر توکلیان و عسگری محمدیان کادر فنی تیم ملی را تشکیل داده بودند اما در آن مقطع کسی قدرت اطمینان به این نفرات را نداشت اما یزدانیخرم به محمدی اطمینان کرد و بعد هم کاوه را در کنار او قرار داد تا از شور جوانی محمدی و تجربه کاوه به خوبی استفاده کند. تصمیمی که باعث شد تا خیلی زود کشتی ایران جای خالی منصور برزگر را با اتکا به دانش این دو مربی پر کند.
درخشش کشتی ایران با زوج موفق
تصمیمی که خیلی هم خوب جواب داد و کشتی که هیچ حرفی در مسابقات جهانی برای گفتن نداشت به یکباره خودش را بالا کشید و در مسابقات جهانی هرنینگ دانمارک در سال ۲۰۰۹ روی سکو رفت. در جهانی روسیه در سال ۲۰۱۰ چهارم شدند اما در بازیهای آسیایی خوش درخشیدند و همین باعث شد تا تیم ملی کشتی آزاد به توانایی محمدی و کاوه برای حضور در المپیک ۲۰۱۲ هم اطمینان داشته باشد.
در سال ۲۰۱۱ اوج کار این تیم بود. کسب دو مدال طلا توسط رضا یزدانی و مهدی تقوی، یک نقره توسط صادق گودرزی و یک برنز توسط حسن رحیمی کشتی ایران را در مسابقات جهانی که گزینشی المپیک هم بود به یکقدمی ایستادن روی سکوی قهرمانی رساند اما بدشانسی مانع شد و تیم ایران با یک امتیاز اختلاف نسبت به روسیه روی سکوی دوم ایستاد.
بیرون کردن کادر موفق توسط خادم
دومی دنیا شاید بهترین نتیجه کشتی در آن مقطع بعد از قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲ بود. اگر تیم قهرمان جهان میشد بهترین نتیجه کشتی ایران بعد از جهانی ۱۹۶۵ منچستر انگلیس بود اما با افسوس این قهرمانی از دست رفت. بعد از جهانی استانبول در سال ۲۰۱۱ تغییراتی در راس فدراسیون کشتی انجام شد و یزدانیخرم مجبور به ترک فدراسیون کشتی شد. به جای یزدانیخرم مرحوم خطیب وارد شد و بلافاصله هم او رسول خادم را برگرداند که از سال ۲۰۰۲ از کشتی کوچ کرده بود.
خادم هم خیلی زود دست به تغییرات زد. او ابتدا بهعنوان مدیر تیمهای ملی معرفی شد و بعد هم با کنار گذاشتن محسن کاوه و انتخاب غلامرضا محمدی بهعنوان مربی ارشد عملا راه خروج را به یکی از بهترین کادرهای فنی چند سال گذشته کشتی نشان داد. رسول خادم با تیمی که توسط محمدی و کاوه آماده شده بود، در سال ۲۰۱۲ در المپیک نتوانست به مدال طلا برسد اما در جهانی سال ۲۰۱۳ با اتکا به مدال همان کشتیگیرانی که در جهانی ۲۰۱۱ هم خوش درخشیده بودند بر سکوی اول دنیا ایستاد و همان جایگاهی را به دست آورد که در سال ۲۰۱۱ باید به دست میآمد.
ستارههایی که محمدی و کاوه معرفی کردند
محمدی و کاوه در کشف بسیاری از استعدادهای ناب کشتی ایران نقش داشتند. حسن رحیمی، صادق گودرزی، مهدی تقوی، عباس دباغی، مسعود اسماعیلپور و خیلیهای دیگر از جمله شاگردان این دو در تیم ملی بودند که تا سالهای سال برای کشتی ایران در مسابقات جهانی مدالآوری کردند. این زوج موفق در عرصه مربیگری حدفاصل سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ که عنان کار کشتی به نوعی در دست رسول خادم بود، جسته گریخته هرازگاهی به تیم ملی اضافه شدند اما هر بار بنا به دلایلی مجبور شدند که از تیم کنار بروند. نکته مهم این است که حالا کشتی ایران بعد از ۱۰ سال باید دوباره به همان جایی برگردد که قبل از این هم حضور داشت. سوال مهمی که اینجا وجود دارد همین است که چرا کشتی ایران نتوانست در ۱۰ سال گذشته مربیانی را تربیت کند که بعد از ۱۰ سال دوباره مجبور نشود به همان راه سابق برگردد؟ راهی که البته افتخارآفرین و موفق هم بوده است.
ضربهای که تصمیمات رسول به کشتی زد
یکی از مهمترین انتقاداتی که از رسول خادم در طول دوران حضورش شد به همین نکته برمیگردد که نتوانست مربیان خوبی را تربیت کند. او رییس فدراسیون کشتی بود اما همزمان خودش را بهعنوان سرمربی تیم ملی هم معرفی کرد تا تمامی مربیانی که فعالیت میکردند دچار سرخوردگی شوند و اعتماد به نفس خود را برای فعالیت در تیم ملی از دست بدهند. او مربیان زیادی را در این سالها در ردههای مختلف به کار گرفت اما هر کدام به یک شکل با یأس و ناامیدی از تیم ملی کنار رفتند. به طور مثال مراد محمدی در تیم ملی نوجوانان چند سال کار کرد اما وقتی تیم به مسابقات جهانی اعزام میشد افراد دیگری برای کوچینگ تیم به مسابقات اعزام میشدند و به وضوح در تصمیمات سرمربی تیم ملی دخالت میکردند و در نهایت هم همین باعث شد تا محمدی بعد از مدتی عطای کار کردن را به لقایش ببخشد.
انتخاب غلامرضا محمدی بهعنوان سرمربی تیم ملی نوجوانان هم یکی از همین دست تصمیمات عجیب بود. کسی که کارنامه موفقی در بزرگسالان داشت به یکباره سرمربی نوجوانان شد! انتخاب محمد طلایی بهعنوان سرمربی بزرگسالان در جهانی ۲۰۱۷ و عدم حمایت صحیح و ندادن اختیارات لازم به او هم یکی دیگر از تصمیماتی بود که به شدت جایگاه سرمربی تیم ملی را با مشکل ایجاد کرد. این قبیل تصمیمات باعث شده تا الان کشتی ایران حسرت بازگشت به روزهایی را بخورد که ۱۰ سال از آن میگذرد.
محسن وظیفه
- 17
- 4