جمعه ۲۳ آذر ۱۴۰۳
۱۱:۴۸ - ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ کد خبر: ۱۴۰۲۰۱۱۳۵۱
چهره ها در سینما و تلویزیون

درباره کیومرث پوراحمد که ناگهان به زندگی‌اش پایان داد

سیلی سهمگینی که کیومرث پوراحمد با مرگ خودخواسته‌اش به صورت‌مان کوبید...

کیومرث پوراحمد فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان,مرگ فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان
سیلی سهمگینی که کیومرث پوراحمد با مرگ خودخواسته‌اش به صورت‌مان کوبید حرف‌های دیگری را هم در توئیتر پیش آورد. از جمله اشاره به امنیت روانی ناموجود که اگر بود شاید می‌توانست مانع از این اتفاق شود.

ساعت یک ظهر روز چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ هنگامی که خبر آمد کیومرث پوراحمد، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سرشناس سینما و تلویزیون ایران، دیگر در این جهان نیست، هنوز عمق فاجعه مشخص نبود. توئیتر و اینستاگرام بودند که سهمگینی خبر را به صورت هر که در حال بالا‌وپایین کردن‌شان بود کوبیدند. خبر، لحظه به لحظه تکمیل و صحنه، ثانیه به ثانیه هولناک‌تر شد. سیدعلی قائم‌مقامی، تهیه‌کننده «پرونده باز است»، آخرین ساخته کیومرث پوراحمد برای پیشگیری از تاثیر آنچه پوراحمد کرده بود علت را سکته قلبی عنوان کرد اما مگر در وضعیت فعلی و به‌واسطه گستردگی استفاده از فضای مجازی، امکان پنهان کردن وجود داشت؟

کانال تلگرامی «ماهنامه سینمایی فیلم امروز» و دوستان پوراحمد، هوشنگ گلمکانی و عباس یاری ترجیح دادند پرده‌پوشی را کنار بگذارند؛ حتی اگر طیف عظیمی از شنوندگان خبر به تکرار آن بیندیشند. آنها نوشتند: «کیومرث پوراحمد خودکشی کرد، همین‌قدر سهمگین و باورنکردنی، وحشتناک و تکان‌دهنده، از سر افسردگی و ناامیدی، بی‌آیندگی و بیهودگی. فعلا همین.» کمی بعد سیدمهدی فلاح میری، دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان گیلان با تایید خبر گفت: «بازپرس ویژه قتل در محل، یکی از واحد‌های دهکده ساحلی انزلی حاضر شده و با بررسی‌های اولیه نظر بر خودکشی این کارگردان سینما داشته است که واکاوی جزئیات، مستلزم رسیدگی قضایی است.»

با این‌همه داغی که بر دل داریم

یادآوری آخرین حرف‌های کیومرث پوراحمد پیش از صحنه هولناکی که جزئیاتش را با دقت چید و پیش رویمان گذاشت، تلاشی ناکام است برای یافتن چرایی آنچه کرد. او که فیلم آخرش‌ «پرونده باز است» به‌رغم میل باطنی‌اش در چهل‌و‌یکمین جشنواره فیلم فجر شرکت داده شد ساعتی پس از اعلام نام اثرش به‌عنوان یکی از فیلم‌های راه‌یافته به بخش سودای سیمرغ این رویداد در صفحه اینستاگرامش که اکنون باید به remembering تغییر وضعیت دهد، نوشته بود: «با این‌همه داغى که بر دل داریم دیگر چه جشنى، چه جشنواره‌اى!؟...».

سیلی سهمگینی که کیومرث پوراحمد با مرگ خودخواسته‌اش به صورت‌مان کوبید حرف‌های دیگری را هم در توئیتر پیش آورد. از جمله اشاره به امنیت روانی ناموجود که اگر بود شاید می‌توانست مانع از این اتفاق شود.

مهدی کوهیان، کارشناس‌ارشد حقوق ارتباطات اسفند سال گذشته در توئیتی نسبت به وضعیت روحی و روانی هنرمندان بخصوص هنرمندان معترض هشدار داد‌ و از تشکل‌های صنفی خواسته بود امکان ارتباط آنها با تراپیست‌های امین را فراهم کنند. او در همین مورد می‌گوید: «این نکته‌ای بود که با توجه به ارتباط نزدیکم با هنرمندان به‌وضوح مشاهده می‌کردم و کیومرث پوراحمد فقط یکی از مصادیق آن بود. یکی از مصادیق شرایطی که از جمله ویژگی‌های آن بسته بودن فضا، عدم امکان فعالیت و بالتبع ناامیدی است. من نمی‌گویم کاش شرایط ایده‌آل بود؛ می‌گویم کاش دست‌کم مانند ۱۵ - ۱۰ سال پیش یا حتی مانند دهه ۶۰ بود. مانند زمانی که کیومرث پوراحمد بهترین آثارش را تولید می‌کرد، نه مثل حالا که خالق «قصه‌های مجید» را به چنین نقطه‌ای رسانده و به انجام چنین کاری واداشته است.»

کوهیان با اشاره به مواجهه دولت با هنرمندان و تولیدات فرهنگی و هنری، سانسور شدید و فضای بسته کنونی، این عوامل را موجب افزایش ناامیدی و به خطر افتادن امنیت روانی به‌عنوان حق مسلم انسان‌ها دانست و افزود: «هرچند امیدوارم شاهد تکرار چنین اتفاقی در میان هنرمندان نباشیم اما نشانه‌ها حکایت از افسردگی بسیار گسترده در میان همه مردم و البته هنرمندان دارد. یکی از حقوق مسلم بشری، برخورداری از امنیت روانی است. این حق مسلم، مطالبه‌ای عمومی است که همه مردم و از جمله هنرمندان خواهان آن‌ هستند و حاکمیت موظف به تضمین آن است. خواهش مکرر من از نهادهای صنفی؛ خانه سینما، خانه تئاتر، خانه موسیقی و... در نظر گرفتن این هشدار است که در کنار نگرانی برای وضعیت معیشتی هنرمندان، باید نگران وضعیت روحی و روانی‌شان هم بود و چاره‌ای برای آن اندیشید.»

حفظ جان، مقدم بر ارزش‌های خبری

یافته‌های پلیس حاکی از آن است که کیومرث پوراحمد دست‌نوشته‌ای از خود به‌جا گذاشته است. دست‌نوشته‌ای که شاید بتواند گره از راز اقدام هولناکش بردارد و وجه اعتراضی را از آن بزداید. وجهی که امیرحسین جلالی، روان‌پزشک اجتماعی بر نسبت ندادن آن به خودکشی، تاکید می‌کند و در موردش می‌گوید: «خودکشی می‌تواند تبدیل به امری مسری شود و به همین خاطر است که سازمان‌های جهانی حوزه بهداشت و کشورهای مختلف از جمله ایران، از پروتکل‌هایی مشخص برای نحوه درج اخبار خودکشی در رسانه‌ها پیروی می‌کنند. مسئله این نیست که اخبار خودکشی منتشر نشود، مسئله این است که اگر به شیوه‌هایی نادرست منعکس شود، منجر به افزایش احتمال خودکشی در افراد آسیب‌پذیر خواهد شد. ضمن اینکه در مورد افراد مشهور، این امر می‌تواند منجر به تقلید دیگران از آنها شود.‌

به‌عبارت دیگر افراد مشهور یکی از گروه‌هایی هستند که انتشار اخبار خودکشی آنها به شیوه‌های دراماتیک، همراه با گمانه‌زنی در مورد علت آن و اعتراضی نشان دادن اقدام‌شان، می‌تواند موجب تقلید ‌شود. به‌طور مشخص در مورد کیومرث پوراحمد، افرادی در محدوده سنی ایشان با وضعیت حرفه‌ای و شغلی مشابه او، ممکن است اقدام به همذات‌پنداری با او کنند. این وضعیت زمانی خطرناک‌تر می‌شود که این افراد در موقعیتی آسیب‌پذیر

قرار داشته باشند.»

‌جلالی در جواب اینکه با توجه به موارد ذکرشده، شیوه صحیح انتشار این خبر چگونه است، می‌گوید: «ما در اینجا با دو مسئله مواجه‌ایم و ناچاریم دست به انتخاب بزنیم. آزادی بیان در مورد مسئله خودکشی محدودیت دارد و این مسئله‌ای پذیرفته‌شده در تمام جهان است؛ چراکه در برابر آن مسئله نگهداشت جان آدم‌ها مطرح است.

پس، ارزش حفظ جان آدم‌ها در برابر آزادی بیان قرار می‌گیرد. هر زمان که در مورد اقدام به خودکشی فردی صحبت می‌کنیم باید بر راهکارهای موجود برای افرادی که از وضعیتی مشابه رنج می‌برند تاکید کنیم و بگوییم که افکار خودکشی ممکن است در ذهن هر‌کدام‌مان شکل بگیرد و هر‌کس زمانی که در شرایطی بغرنج قرار می‌گیرد ممکن است مرگ را راه حل بداند اما پیشنهاد ما این است که اگر چنین شرایطی را تجربه می‌کنید حتما کمک حرفه‌ای بگیرید.»

اگر به خودکشی فکر می‌‌کنید با شماره تلفن ۱۲۳(اورژانس اجتماعی)، ۱۱۵(اورژانس شهری)،‌ ۱۴۸۰ (صدای مشاور) و‌ ۴۴۵۰۸۲۰۰ (اورژانس روان‌پزشکی تهران) تماس بگیرید. اگر مایل به گفت‌و‌گو با مشاور بحران در قالب نوشتاری هستید هم سامانه «طعم گیلاس» به آدرس irancrisisline.org در دسترس‌تان است.

نرگس کیانی

hamshahrionline.ir
  • 10
  • 8
۵۰%
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
هیثم بن طارق آل سعید بیوگرافی هیثم بن طارق آل سعید؛ حاکم عمان

تاریخ تولد: ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ 

محل تولد: مسقط، مسقط و عمان

محل زندگی: مسقط

حرفه: سلطان و نخست وزیر کشور عمان

سلطنت: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰

پیشین: قابوس بن سعید

ادامه
بزرگمهر بختگان زندگینامه بزرگمهر بختگان حکیم بزرگ ساسانی

تاریخ تولد: ۱۸ دی ماه د ۵۱۱ سال پیش از میلاد

محل تولد: خروسان

لقب: بزرگمهر

حرفه: حکیم و وزیر

دوران زندگی: دوران ساسانیان، پادشاهی خسرو انوشیروان

ادامه
صبا آذرپیک بیوگرافی صبا آذرپیک روزنامه نگار سیاسی و ماجرای دستگیری وی

تاریخ تولد: ۱۳۶۰

ملیت: ایرانی

نام مستعار: صبا آذرپیک

حرفه: روزنامه نگار و خبرنگار گروه سیاسی روزنامه اعتماد

آغاز فعالیت: سال ۱۳۸۰ تاکنون

ادامه
یاشار سلطانی بیوگرافی روزنامه نگار سیاسی؛ یاشار سلطانی و حواشی وی

ملیت: ایرانی

حرفه: روزنامه نگار فرهنگی - سیاسی، مدیر مسئول وبگاه معماری نیوز

وبگاه: yasharsoltani.com

شغل های دولتی: کاندید انتخابات شورای شهر تهران سال ۱۳۹۶

حزب سیاسی: اصلاح طلب

ادامه
زندگینامه امام زاده صالح زندگینامه امامزاده صالح تهران و محل دفن ایشان

نام پدر: اما موسی کاظم (ع)

محل دفن: تهران، شهرستان شمیرانات، شهر تجریش

تاریخ تاسیس بارگاه: قرن پنجم هجری قمری

روز بزرگداشت: ۵ ذیقعده

خویشاوندان : فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا و برادر فاطمه معصومه

ادامه
شاه نعمت الله ولی زندگینامه شاه نعمت الله ولی؛ عارف نامدار و شاعر پرآوازه

تاریخ تولد: ۷۳۰ تا ۷۳۱ هجری قمری

محل تولد: کوهبنان یا حلب سوریه

حرفه: شاعر و عارف ایرانی

دیگر نام ها: شاه نعمت‌الله، شاه نعمت‌الله ولی، رئیس‌السلسله

آثار: رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی، شرح لمعات

درگذشت: ۸۳۲ تا ۸۳۴ هجری قمری

ادامه
نیلوفر اردلان بیوگرافی نیلوفر اردلان؛ سرمربی فوتسال و فوتبال بانوان ایران

تاریخ تولد: ۸ خرداد ۱۳۶۴

محل تولد: تهران 

حرفه: بازیکن سابق فوتبال و فوتسال، سرمربی تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان

سال های فعالیت: ۱۳۸۵ تاکنون

قد: ۱ متر و ۷۲ سانتی متر

تحصیلات: فوق لیسانس مدیریت ورزشی

ادامه
حمیدرضا آذرنگ بیوگرافی حمیدرضا آذرنگ؛ بازیگر سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: تهران

محل تولد: ۲ خرداد ۱۳۵۱ 

حرفه: بازیگر، نویسنده، کارگردان و صداپیشه

تحصیلات: روان‌شناسی بالینی از دانشگاه آزاد رودهن 

همسر: ساناز بیان

ادامه
محمدعلی جمال زاده بیوگرافی محمدعلی جمال زاده؛ پدر داستان های کوتاه فارسی

تاریخ تولد: ۲۳ دی ۱۲۷۰

محل تولد: اصفهان، ایران

حرفه: نویسنده و مترجم

سال های فعالیت: ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴

درگذشت: ۲۴ دی ۱۳۷۶

آرامگاه: قبرستان پتی ساکونه ژنو

ادامه
دیالوگ های ماندگار درباره خدا

دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا پنجره ای به دنیای درون انسان می گشایند و راز و نیاز او با خالق هستی را به تصویر می کشند. در این مقاله از سرپوش به بررسی این دیالوگ ها در ادیان مختلف، ادبیات فارسی و سینمای جهان می پردازیم و نمونه هایی از دیالوگ های ماندگار درباره خدا را ارائه می دهیم. دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا همیشه در تاریکی سینما طنین انداز شده اند و ردی عمیق بر جان تماشاگران بر جای گذاشته اند. این دیالوگ ها می توانند دریچه ای به سوی دنیای معنویت و ایمان بگشایند و پرسش های بنیادین بشری درباره هستی و آفریننده آن را به چالش بکشند. دیالوگ های ماندگار و زیبا درباره خدا نمونه دیالوگ درباره خدا به دلیل قدرت شگفت انگیز سینما در به تصویر کشیدن احساسات و مفاهیم عمیق انسانی، از تاثیرگذاری بالایی برخوردار هستند. نمونه هایی از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا در اینجا به چند نمونه از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا اشاره می کنیم: فیلم رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴): رد: "امید چیز خوبیه، شاید بهترین چیز. و یه چیز مطمئنه، هیچ چیز قوی تر از امید نیست." این دیالوگ به ایمان به خدا و قدرت امید در شرایط سخت زندگی اشاره دارد. فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳): اسکار شیندلر: "من فقط می خواستم زندگی یک نفر را نجات دهم." این دیالوگ به ارزش ذاتی انسان و اهمیت نجات جان انسان ها از دیدگاه خداوند اشاره دارد. فیلم سکوت بره ها (۱۹۹۱): دکتر هانیبال لکتر: "خداوند در جزئیات است." این دیالوگ به ظرافت و زیبایی خلقت خداوند در دنیای پیرامون ما اشاره دارد. پارادیزو (۱۹۸۸): آلفردو: خسته شدی پدر؟ پدر روحانی: آره. موقع رفتن سرازیریه خدا کمک می کنه اما موقع برگشتن خدا فقط نگاه می کنه. الماس خونین (۲۰۰۶): بعضی وقتا این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر همدیگه میاریم می بخشه؟ ولی بعد به دور و برم نگاه می کنم و به ذهنم می رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده. نجات سربازان رایان: فرمانده: برید جلو خدا با ماست ... سرباز: اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که مارو دارن تیکه و پاره می کنن؟ بوی خوش یک زن (۱۹۹۲): زنها ... تا حالا به زن ها فکر کردی؟ کی خلقشون کرده؟ خدا باید یه نابغه بوده باشه ... زیر نور ماه: خدا خیلی بزرگتر از اونه که بشه با گناه کردن ازش دور شد ... ستایش: حشمت فردوس: پیش خدا هم که باشی، وقتی مادرت زنگ می زنه باید جوابشو بدی. مارمولک: شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، اما درهای رحمت خدا همیشه روی شما باز است و اینقدر به فکر راه دروها نباشید. خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست. خدا خدای آدم خلافکار هم هست. فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. او اند لطافت، اند بخشش، بیخیال شدن، اند چشم پوشی و رفاقت است. دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم مارمولک رامبو (۱۹۸۸): موسی گانی: خدا آدمای دیوونه رو دوس داره! رمبو: چرا؟ موسی گانی: چون از اونا زیاد آفریده. سوپر نچرال: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه آرامش بخش باشه. دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه. کشوری برای پیرمردها نیست: تو زندگیم همیشه منتظر بودم که خدا، از یه جایی وارد زندگیم بشه ولی اون هیچوقت نیومد، البته اگر منم جای اون بودم خودمو قاطی همچین چیزی نمی کردم! دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم کشوری برای پیرمردها نیست سخن پایانی درباره دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا در هر قالبی که باشند، چه در متون کهن مذهبی، چه در اشعار و سروده ها و چه در فیلم های سینمایی، همواره گنجینه ای ارزشمند از حکمت و معرفت را به مخاطبان خود ارائه می دهند. این دیالوگ ها به ما یادآور می شوند که در جستجوی معنای زندگی و یافتن پاسخ سوالات خود، تنها نیستیم و همواره می توانیم با خالق هستی راز و نیاز کرده و از او یاری و راهنمایی بطلبیم. دیالوگ های ماندگار سینمای جهان درباره خدا گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش