یکشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۳
۱۱:۲۳ - ۰۶ آبان ۱۴۰۲ کد خبر: ۱۴۰۲۰۸۰۴۲۱
چهره ها در سینما و تلویزیون

ممنوع‌الکاری بخشی از جامعه به پشتوانه کدام قانون صورت می‌گیرد؟

«ممنوع‌الکاری» در عرصه سینما و تلویزیون,ممنوع الکاری بازیگران زن سینما
آنچه این روزها در عرصه‌های مختلف آن را تجربه می‌کنیم، هرچند عنوان خالص‌سازی را یدک می‌کشد، اما به اعتقاد ناظران، اجرای سیاستی است که شاید بهترین عنوان آن عبارت عامیانه «همینی که هست!» باشد. سیاستی که یک معنا را به شهروندان ابلاغ می‌کند: تا زمانی که قدرت به تمامی دست ماست، تصمیماتی که با هیچ قانونی سازگار نیست را هم به اجرا در می‌آوریم

توسعه ایرانی نوشت: «ممنوع‌الکاری» در عرصه سینما و تلویزیون، واژه جدیدی نیست. سال‌هاست که هر از چندی در لابه‌لای گزارش‌های بعضا غیررسمی، خبرهایی از این دست شنیده می‌شود، اما این روزها موج ممنوع‌الکاری در سینما و تلویزیون بی‌شباهت نیست به آنچه تحت عنوان خالص‌سازی در عرصه‌های دیگر کشور مثل دانشگاه‌ها تجربه می‌شود. با این تفاوت که این بار تصفیه‌ها نه در لوای کاغذبازی‌های اداری مثل سن بازنشستگی و عدم درخواست تبدیل وضعیت و ازدیاد نیروی کار و...-که اساسا چنین مناسباتی بین هنرمندان و نهادهای دولتی وجود ندارد- بلکه به وضوح، انتشار تصاویر خارج از عرف معمول و رسمی، دلیل این ممنوع‌الکاری اعلام شده است.

هرچند فعالیت در عرصه هنر، به خصوص بازیگری، در کشور ما تعهد مالی برای دولت ندارد و قریب‌به‌اتفاق بازیگران، اصطلاحا «نان‌خور» دولت محسوب نمی‌شوند، اما اخباری که این روزها شنیده می‌شود نشان می‌دهد که دولت و نهاد‌های حاکمیتی مثل وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان صدا و سیما به راحتی می‌توانند امکان ادامه فعالیت را از فعالان این عرصه سلب کنند. رفتاری که نه تنها بابت آن خود را به کسی پاسخ‌گو نمی‌دانند که ضرر و زیان ناشی از آن را هم احتمال از جیب بودجه عمومی تامین می‌کنند.

هنرمندان و بازیگران و مجریانی که حضورشان در فیلم‌ها و سریال‌ها و آیتم‌ها می‌تواند پولساز باشد و صنعت سینما و تلویزیون و شبکه خانگی را رونق دهد، حالا سال‌هاست به یمن سیاست «همینی که هست» درها را بسته و هر روز هم افراد بیشتری را از حریم خود می‌راند.

واکنش‌ها  به  دستور  ممنوع الکاری 

در یکسال گذشته، سلبریتی‌ها و مخصوصا هنرمندان سینما و تاتر واکنش‌های خبرسازی به اعتراضات داشتند. واکنش‌هایی که در برخی موارد، کار را به احضاریه و حتی بازداشت هم رساند. اما حالا پس از یکسال، برخی نهادهای حاکمیتی در اقداماتی غیر قضایی افراد را از ادامه شغل حرفه‌ای‌شان محروم می‌کنند.

در پی تایید رسمی ممنوع‌الکار شدن تعدادی از بازیگران زن از سوی وزیر ارشاد، چند هنرمند به این تصمیم اعتراض کردند.

رضا کیانیان، بازیگر سرشناس سینما و تئاتر، در حساب اینستاگرام خود نوشت: «آیا بر طبق قانون اساسی، کسی یا وزارتخانه‌ای می‌تواند بدون حکم قطعی قضایی حق کار کردن را از فردی بگیرد؟ تا آنجا که من می‌دانم، طبق قانون اساسی فقط دستگاه قضایی می‌تواند چنین حکمی بدهد».

او افزود: «من از آقای اژه‌ای [رئیس قوه قضاییه] می‌پرسم. آیا دستگاه قضا چنین حکمی صادر کرده است؟ چون کار کردن حق طبیعی هر کسی است. این همکاران من بیشترشان ستاره‌ای هستند در آسمان هنر ایران. سال‌ها زمان لازم است که ستاره دیگر در این حد و اندازه طلوع کند».

کیانیان با بیان اینکه این هنرمندان سرمایه‌های ملی هر کشوری هستند، این سوال را مطرح کرد: «آیا «سرمایه سوزی» برای کشور ما کار صحیحی‌ست؟ به جای تعامل با این هنرمندان «تیغ کشیدن» و «بریدن رشته گفتگو» صحیح است؟ کار وزارت ارشاد پشتیبانی از هنر و هنرمندان است. قدر و اندازه‌ هنرمند را مردم مشخص می‌کنند. هنر و هنرمند را نمی‌توان با دیکته کردن از بالا تعیین کرد!».

چهارشنبه گذشته، محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد در حاشیه جلسه هیأت دولت درباره بازیگران زنی که پیشتر در جریان اعتراضات، بدون حجاب در اماکن و مراسم عمومی ظاهر شده‌اند، گفت: «کار کردن برای کسانی که قانون را اجرا نمی‌کنند امکان‌پذیر نیست».

پیش از این هم حبیب ایل‌بیگی، معاون امور سینمایی درباره زنانی که بدون پوشش در مجامع عمومی حضور یافتند، گفته بود: «آنها به دلیل محدودیتی که برایشان وجود دارد نمی‌توانند در فیلم‌های سینمایی بازی کنند. آثار قبلی‌شان به تدریج منتشر می‌شود که مالکان فیلم‌ها متضرر نشوند. چون سرمایه زیادی خرج شده است. ولی از این به بعد نمی‌توانند در فیلم جدیدی بازی کنند.» 

هفته پیش هم روزنامه اعتماد در گزارشی نوشته بود که بازیگرانی چون «باران کوثری، ویشکا آسایش، ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، پانته‌آ بهرام، فاطمه معتمد آریا، گلاب آدینه، افسانه بایگان، هنگامه قاضیانی، پگاه آهنگرانی، مریم بوبانی، دنیا مدنی و شقایق دهقان» از این پس از بازیگری منع شده‌اند. 

کتایون ریاحی، یکی از این بازیگران، در واکنش به اظهارات وزیر ارشاد در حساب اینستاگرام خود نوشت: «شرافتم اجازه کار در سینمای امروز را نمی‌دهد. شما کی باشید؟!».

پانته‌آ بهرام، بازیگر سینمای ایران که چندی پیش ویدیویی از خود منتشر کرد در استوری اینستاگرامش نوشت: «ممنوع‌الکاری حتی آخرین دغدغه من هم نیست». هنگامه قاضیانی نیز در اینستاگرامش نوشت: «یک سال پیش با جهان بازیگری خداحافظی کردم، حس این را دارید شما من را ممنوع‌الکار کردید؟». منیژه حکمت، کارگردان و تهیه‌کننده هم با بازنشر این خبر در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «عزیزانم تک‌تک شما خود هنر هستید، خود خود سینما، این دوران نیز بگذرد».

اجرای   سیاست  همینی  که   هست

آنچه این روزها در عرصه‌های مختلف آن را تجربه می‌کنیم، هرچند عنوان خالص‌سازی را یدک می‌کشد، اما به اعتقاد ناظران، اجرای سیاستی است که شاید بهترین عنوان آن عبارت عامیانه «همینی که هست!» باشد. سیاستی که یک معنا را به شهروندان ابلاغ می‌کند: تا زمانی که قدرت به تمامی دست ماست، تصمیماتی که با هیچ قانونی سازگار نیست را هم به اجرا در می‌آوریم. این مدعا در خصوص توقیف و برخورد با بی‌حجابی بدون آنکه حتی مصوبه قانونی آن در مجلس تصویب یا در شورای نگهبان تایید شده باشد، به عینه قابل لمس است . این تجربه در دانشگاه‌ها هم به شکل دیگری در جریان است. مثلا چندی پیش رئیس دانشگاه شریف در واکنش عجیب به اخراج شریفی زارچی، یکی از اساتید این دانشگاه گفت که «برخورد با این استاد قانونی بوده، هست و خواهد بود!»

 رسول جلیلی اضافه کرده بود که« از غوغا سالاری نمی‌ترسیم». همین رویکرد در چند سالی که پیمان جبلی رئیس صدا و سیماست هم به وضوح قابل مشاهده است.

او در میان دانشجویان دانشگاه امام صادق بخش دیگری از پروژه خاص سازی در عرصه سلبریتی‌ها را رونمایی کرده و گفته بود: «در این مدت اخیر و در ماه‌های بعد از فتنه، چهره‌های جدیدی کشف شده‌اند و اتفاقاً تبدیل به سلبریتی شده‌اند. منتهی سلبریتی‌های ارزشی. چه بسا اصلاً بین خود شما افرادی باشند که قابلیت داشته باشند دو روز دیگر به صداوسیما بیایند و سلبریتی شوند».

اما این خط و نشان کشیدن برای بخشی از جامعه و پروژه سلبریتی‌سازی از دانشگاه امام صادق، در شرایطی است که رئیس سازمان صدا و سیما بابت این مجموعه بخشی از بودجه عمومی شهروندان را صرف می‌کند و از سویی خود را به جامعه پاسخگو نمی‌داند. این اتفاق با تسری مدیریت این سازمان بر پلتفرم‌های نمایش خانگی هم رخ داده و عملا بخشی عمده‌ای از محدودیت‌ها به این پلتفرم‌ها تسری یافته است. با این حال حتی خصوصی بودن این مجموعه‌ها و لزوم کسب درآمد هم نتوانسته است خللی در این شکل رفتار  به وجود آورد. 

به اعتقاد کارشناسان سازمانی که بیشترین تلاش را برای سانسور و فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی انجام داده و با راندن افراد متخصص و کاربلد با فقر محتوا دست به گریبان است؛ چندان دغدغه پاسخگویی ندارد و همانطور که طی چند دهه رسانه پرظرفیتی چون صدا‌و‌سیما را به مجموعه بدون مخاطبِ کم‌درآمد و ناکارآمد تبدیل کردند، بی‌محابا این رفتار را ادامه می‌دهد.

سعیده علیپور

  • 14
  • 5
۵۰%
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
هیثم بن طارق آل سعید بیوگرافی هیثم بن طارق آل سعید؛ حاکم عمان

تاریخ تولد: ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ 

محل تولد: مسقط، مسقط و عمان

محل زندگی: مسقط

حرفه: سلطان و نخست وزیر کشور عمان

سلطنت: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰

پیشین: قابوس بن سعید

ادامه
بزرگمهر بختگان زندگینامه بزرگمهر بختگان حکیم بزرگ ساسانی

تاریخ تولد: ۱۸ دی ماه د ۵۱۱ سال پیش از میلاد

محل تولد: خروسان

لقب: بزرگمهر

حرفه: حکیم و وزیر

دوران زندگی: دوران ساسانیان، پادشاهی خسرو انوشیروان

ادامه
صبا آذرپیک بیوگرافی صبا آذرپیک روزنامه نگار سیاسی و ماجرای دستگیری وی

تاریخ تولد: ۱۳۶۰

ملیت: ایرانی

نام مستعار: صبا آذرپیک

حرفه: روزنامه نگار و خبرنگار گروه سیاسی روزنامه اعتماد

آغاز فعالیت: سال ۱۳۸۰ تاکنون

ادامه
یاشار سلطانی بیوگرافی روزنامه نگار سیاسی؛ یاشار سلطانی و حواشی وی

ملیت: ایرانی

حرفه: روزنامه نگار فرهنگی - سیاسی، مدیر مسئول وبگاه معماری نیوز

وبگاه: yasharsoltani.com

شغل های دولتی: کاندید انتخابات شورای شهر تهران سال ۱۳۹۶

حزب سیاسی: اصلاح طلب

ادامه
زندگینامه امام زاده صالح زندگینامه امامزاده صالح تهران و محل دفن ایشان

نام پدر: اما موسی کاظم (ع)

محل دفن: تهران، شهرستان شمیرانات، شهر تجریش

تاریخ تاسیس بارگاه: قرن پنجم هجری قمری

روز بزرگداشت: ۵ ذیقعده

خویشاوندان : فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا و برادر فاطمه معصومه

ادامه
شاه نعمت الله ولی زندگینامه شاه نعمت الله ولی؛ عارف نامدار و شاعر پرآوازه

تاریخ تولد: ۷۳۰ تا ۷۳۱ هجری قمری

محل تولد: کوهبنان یا حلب سوریه

حرفه: شاعر و عارف ایرانی

دیگر نام ها: شاه نعمت‌الله، شاه نعمت‌الله ولی، رئیس‌السلسله

آثار: رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی، شرح لمعات

درگذشت: ۸۳۲ تا ۸۳۴ هجری قمری

ادامه
نیلوفر اردلان بیوگرافی نیلوفر اردلان؛ سرمربی فوتسال و فوتبال بانوان ایران

تاریخ تولد: ۸ خرداد ۱۳۶۴

محل تولد: تهران 

حرفه: بازیکن سابق فوتبال و فوتسال، سرمربی تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان

سال های فعالیت: ۱۳۸۵ تاکنون

قد: ۱ متر و ۷۲ سانتی متر

تحصیلات: فوق لیسانس مدیریت ورزشی

ادامه
حمیدرضا آذرنگ بیوگرافی حمیدرضا آذرنگ؛ بازیگر سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: تهران

محل تولد: ۲ خرداد ۱۳۵۱ 

حرفه: بازیگر، نویسنده، کارگردان و صداپیشه

تحصیلات: روان‌شناسی بالینی از دانشگاه آزاد رودهن 

همسر: ساناز بیان

ادامه
محمدعلی جمال زاده بیوگرافی محمدعلی جمال زاده؛ پدر داستان های کوتاه فارسی

تاریخ تولد: ۲۳ دی ۱۲۷۰

محل تولد: اصفهان، ایران

حرفه: نویسنده و مترجم

سال های فعالیت: ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴

درگذشت: ۲۴ دی ۱۳۷۶

آرامگاه: قبرستان پتی ساکونه ژنو

ادامه
دیالوگ های ماندگار درباره خدا

دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا پنجره ای به دنیای درون انسان می گشایند و راز و نیاز او با خالق هستی را به تصویر می کشند. در این مقاله از سرپوش به بررسی این دیالوگ ها در ادیان مختلف، ادبیات فارسی و سینمای جهان می پردازیم و نمونه هایی از دیالوگ های ماندگار درباره خدا را ارائه می دهیم. دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا همیشه در تاریکی سینما طنین انداز شده اند و ردی عمیق بر جان تماشاگران بر جای گذاشته اند. این دیالوگ ها می توانند دریچه ای به سوی دنیای معنویت و ایمان بگشایند و پرسش های بنیادین بشری درباره هستی و آفریننده آن را به چالش بکشند. دیالوگ های ماندگار و زیبا درباره خدا نمونه دیالوگ درباره خدا به دلیل قدرت شگفت انگیز سینما در به تصویر کشیدن احساسات و مفاهیم عمیق انسانی، از تاثیرگذاری بالایی برخوردار هستند. نمونه هایی از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا در اینجا به چند نمونه از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا اشاره می کنیم: فیلم رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴): رد: "امید چیز خوبیه، شاید بهترین چیز. و یه چیز مطمئنه، هیچ چیز قوی تر از امید نیست." این دیالوگ به ایمان به خدا و قدرت امید در شرایط سخت زندگی اشاره دارد. فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳): اسکار شیندلر: "من فقط می خواستم زندگی یک نفر را نجات دهم." این دیالوگ به ارزش ذاتی انسان و اهمیت نجات جان انسان ها از دیدگاه خداوند اشاره دارد. فیلم سکوت بره ها (۱۹۹۱): دکتر هانیبال لکتر: "خداوند در جزئیات است." این دیالوگ به ظرافت و زیبایی خلقت خداوند در دنیای پیرامون ما اشاره دارد. پارادیزو (۱۹۸۸): آلفردو: خسته شدی پدر؟ پدر روحانی: آره. موقع رفتن سرازیریه خدا کمک می کنه اما موقع برگشتن خدا فقط نگاه می کنه. الماس خونین (۲۰۰۶): بعضی وقتا این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر همدیگه میاریم می بخشه؟ ولی بعد به دور و برم نگاه می کنم و به ذهنم می رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده. نجات سربازان رایان: فرمانده: برید جلو خدا با ماست ... سرباز: اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که مارو دارن تیکه و پاره می کنن؟ بوی خوش یک زن (۱۹۹۲): زنها ... تا حالا به زن ها فکر کردی؟ کی خلقشون کرده؟ خدا باید یه نابغه بوده باشه ... زیر نور ماه: خدا خیلی بزرگتر از اونه که بشه با گناه کردن ازش دور شد ... ستایش: حشمت فردوس: پیش خدا هم که باشی، وقتی مادرت زنگ می زنه باید جوابشو بدی. مارمولک: شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، اما درهای رحمت خدا همیشه روی شما باز است و اینقدر به فکر راه دروها نباشید. خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست. خدا خدای آدم خلافکار هم هست. فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. او اند لطافت، اند بخشش، بیخیال شدن، اند چشم پوشی و رفاقت است. دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم مارمولک رامبو (۱۹۸۸): موسی گانی: خدا آدمای دیوونه رو دوس داره! رمبو: چرا؟ موسی گانی: چون از اونا زیاد آفریده. سوپر نچرال: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه آرامش بخش باشه. دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه. کشوری برای پیرمردها نیست: تو زندگیم همیشه منتظر بودم که خدا، از یه جایی وارد زندگیم بشه ولی اون هیچوقت نیومد، البته اگر منم جای اون بودم خودمو قاطی همچین چیزی نمی کردم! دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم کشوری برای پیرمردها نیست سخن پایانی درباره دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا در هر قالبی که باشند، چه در متون کهن مذهبی، چه در اشعار و سروده ها و چه در فیلم های سینمایی، همواره گنجینه ای ارزشمند از حکمت و معرفت را به مخاطبان خود ارائه می دهند. این دیالوگ ها به ما یادآور می شوند که در جستجوی معنای زندگی و یافتن پاسخ سوالات خود، تنها نیستیم و همواره می توانیم با خالق هستی راز و نیاز کرده و از او یاری و راهنمایی بطلبیم. دیالوگ های ماندگار سینمای جهان درباره خدا گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش