اولین واکنش‌ها به فیلم ۱۹۱۷؛ بهترین فیلم جنگی از زمان نجات سرباز رایان

فیلم تا روز کریسمس اکران عمومی نمی‌شود. اما به نظر می‌رسد دورنمای دریم ورکز و یونیورسال از داستان جاه‌طلبانه‌ی دو سرباز انگلیسی (با بازی جورج مک‌کی و دین چارلز چپمن) که در حال مسابقه دادن با زمان هستند، خوب باشد.

فیلمنامه‌ی فیلم را خود سام مندس به همراه کریستی ویلسون کایرنز نوشته. فیلم داستان دو سرباز است که در جنگ جهانی دوم به آن‌ها ماموریت غیرممکنی داده می‌شود. این که به داخل قلمروی دشمن نفوذ کنند تا یک پیام را تحویل بدهند و به این وسیله ۱۶۰۰ سرباز را از افتادن در تله‌ی دشمن نجات دهند.

برداشت‌های اولیه نشان می‌دهد که فیلم یکی از مهم‌ترین شرکت‌کنندگان در اسکار خواهد بود.

ایندی‌وایر واکنش‌های اولیه‌ی بینندگان این فیلم در توییتر را جمع‌آوری کرده است:

– فیلم ۱۹۱۷ واقعا اثری میخکوب‌کننده است. در تمام طول فیلم تنش حفظ می‌شود. اغلب اوقات رعب‌آور است. (گاهی این احساس به شما دست می‌دهد که مشغول دیدن یک فیلم ترسناک واقعی هستید.) اول کار نگران این ماجرای یک برداشت متوالی در طول فیلم بودم و این که مبادا زیادی لوس به نظر برسد. اما واقعا با این قصه درست کار کرده بود. باعث می‌شد ما دقیقا حس کنیم وسط آن جهنم هستیم.

– فیلم برجسته‌ای است. به طرز شگفت‌انگیزی احساسات و اعماق قلب‌تان را منفجر می‌کند. سکانس‌های مبهوت‌کننده یکی بعد از دیگری می‌آیند. بازی‌ها به یادماندنی است. آن‌قدر شما را در خودش فرو می‌برد که فراموش می‌کنید این که فیلم در یک برداشت گرفته شده یا نه را حل کنید. فیلمی که از درون متهورانه و جسور است.

– این فیلم دستاورد سینمایی سال ۲۰۱۹ است. ما در هر قدم این مردان همراه آن‌ها هستیم. شبیه هیچ فیلم جنگی دیگری که پیش‌تر دیده‌اید نیست. کارگردانی حماسی و پرتنش سام مندس، موسیقی احساساتی و روحبخش توماس نیومن و همه‌ی صحنه‌هایی که راجر دیکنز گرفته شاهکار هستند.

– فیلم «۱۹۱۷» یک قطعه‌ی عظیم از صنعت فیلمسازی است. در روایت داستانش جسور و در اجرا استادانه است. هیجان‌انگیز و احساساتی و نمی‌توانید چشم‌تان را از لحظه‌ای که فیلم شروع می‌شود تا ثانیه‌ی آخرش از پرده بردارید. فیلمی که باید آن را روی پرده‌ی بزرگ ببینید.

– و این هم فیلمی که می‌تواند پیشتاز فصل جوایز باشد. بهترین فیلم جنگی از زمان «نجات سرباز رایان». بهترین فیلمبرداری سال. یا حتی می‌شود گفت بهترین فیلمبرداری دهه. شاهکار ارکسترال توماس نیومن. همه‌ی این‌ها هدیه‌ی سام مندس به سینماست. هر لحظه‌اش قدرتمند است.

– این موفق‌ترین نمونه از فیلمی است که در یک برداشت گرفته شده. از لحاظ احساسی تقریبا همان حسی را در شما زنده می‌کند که تکنیک فیلم «جاذبه» یا «بردمن» به وجود می‌آوردند.

– سام مندس با این فیلمش فوق‌العاده‌اش درباره‌ی جنگ جهانی اول فرم جدیدی از فیلمسازی را با یک داستان ساده ابداع کرده است. او خشونت یک تعارض را به شیوه‌ای در سینما نشان می‌دهد که کم‌کم فراموش شده بود. دوربین حتی برای یک لحظه کاراکترها را رها نمی‌کند و ما شاهد تمام تجربیات درونی آن‌ها هستیم.