اثر پارازیت‌های خودرویی بر سرمایه‌گذاران خارجی

به گزارش دنیای اقتصاد، انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم، حدود دو هفته دیگر برگزار خواهد شد و این در شرایطی است که خودروسازی و حواشی آن به‌نوعی دستاویز تبلیغات رسانه‌ای برخی کاندیداها شده و این موضوع می‌تواند سبب تغییر دیدگاه سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت خودرو کشور شود.

بدون شک «خودروسازی» یکی از تاثیرپذیرترین بخش اقتصادی کشور از ناحیه توافق هسته‌ای و برجام بوده و این موضوع را می‌توان در قراردادها و تفاهم‌نامه‌های پسابرجامی به وضوح دید. در این بین هر چند تفاهم‌نامه‌های خودرویی به‌دلیل برخی موانع هنوز اجرایی نشده، با این حال اصل انعقاد آنها نشان از تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای حضور در خودروسازی ایران دارد.

به‌عبارت بهتر، توافق هسته‌ای و برجام، راه را برای حضور شرکت‌های خودروسازی خارجی در ایران و ایجاد همکاری مشترک میان آنها و خودروسازان داخلی فراهم آورد تا دومین صنعت بزرگ ایران در آستانه عصری جدید قرار گیرد. این در شرایطی است که در حال حاضر برخی رسانه‌ها در جهت تبلیغات نامزد مورد حمایت خود، سعی در کمرنگ جلوه دادن رخدادهای پسابرجامی صنعت خودرو کشور داشته و حتی به نوعی اعلام می‌کنند توافق هسته‌ای در خودروسازی ایران کارگر نیفتاده است.

جدا از اینکه قراردادها و تفاهم‌نامه‌های پسابرجامی تا چه حد خودروسازی کشور را در مسیر رشد و توسعه قرار خواهد داد، موضوع مهم دیگر اثرات ناخوشایند و نامیمون تبلیغات منفی (در داخل کشور) علیه آنها است. در شرایط فعلی، فضای کسب‌و‌کار ایران به خودی خود سیگنال‌های منفی برای سرمایه‌گذاران خارجی ارسال می‌کند و بنابراین سیاسی کردن ماجرای قراردادها و تفاهم‌نامه‌های پسابرجامی خودروسازی کشور می‌تواند تصویری تیره‌تر و ناامیدکننده‌تر از صنعت خودرو داخل به خارجی‌ها بدهد.

با این حساب، اگر سرمایه‌گذاران خارجی علاوه‌بر سیگنال‌های منفی که از فضای اقتصادی و کسب‌و‌کار در بخش‌های اقتصادی کشور به‌خصوص خودروسازی، دریافت می‌کنند، نشانه‌های ناخوشایند سیاسی را هم لمس کنند، ممکن است قید سرمایه‌گذاری در «جاده مخصوص» را بزنند. در این صورت، دود این اتفاق در چشم مشتریان و دومین صنعت بزرگ کشور خواهد رفت، چه آنکه به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، تنها راه رشد و توسعه خودروسازی، همکاری مشترک با خارجی‌ها است.