داستـان بدترین تیم بریتانیـا

 باشگاه فورت ویلیام بیش از دو سال است که در مسابقاتش در لیگ هایلند، دسته پنجم اسکاتلند پیروز نشده است. آنها فصل پیش در ۳۴ بازی تنها دو مساوی کسب کردند. آنها ۲۱ گل زدند و ۲۴۵ گل دریافت کردند. این باشگاه به دلیل استفاده از بازیکن غیرمجاز ۹ امتیاز جریمه شد و به این ترتیب فصل را با ۷- امتیاز به پایان برد اما این اعداد تنها نیمی از ماجرا را نشان می‌دهند.

 باشگاه فصل را با تنها چند بازیکن اصلی آغاز کرد و برای اینکه فوتبال در این نقطه دوردست از اسکاتلند همچنان جریان داشته باشد، از بازیکنان نوجوان بهره گرفت. نتایج بازی‌های آنها فاجعه‌بار بود. آنها ۱۰ بازی را با اختلاف ۱۰ گل یا بیشتر باختند اما آنها توجه رسانه‌ها را جلب کردند و باشگاهی شدند که ماجرای جالبی برای تعریف کردن دارد. آنها طرفداران جدیدی جذب کردند و روح خود را بازیافتند.

 رییس

پیتر مورفی، رییس باشگاه درباره افزایش حمایت از این تیم می‌گوید: «طرفداران فوتبال معمولا به سراغ تیم‌های موفق، یا تیم‌های پدیده می‌روند. ما مشخص است که در حال حاضر تیم موفقی نیستیم. یک نفر شاید نتایج ما را ببیند و با خود بگوید: تیم من دارد بد کار می‌کند اما دیگر به بدی فورت ویلیام که نیست اما او ممکن است به شبکه‌های اجتماعی سر بزند و ببیند که تنها ویژگی تیم ما این نیست که هر هفته درهم کوبیده شود.»

 مورفی در دوران اوج تیم فورت ویلیام برای آنها بازی می‌کرد، یعنی زمانی که آنها در دهه ۱۹۸۰ به لیگ هایلند پیوستند. او تقریبا ۱۵ سال برای تیم شهرش بازی کرد اما در تابستان گذشته که برای یک مسابقه خیریه به شهر برگشت، دریافت که باشگاه در آستانه انحلال است. به آنها پیشنهاد شد که به لیگ کالدونیای شمالی سقوط کنند تا از خطر نجات یابند اما آنها نپذیرفتند.

 مورفی گفت: «اگر این پیشنهاد را قبول می‌کردیم، شاید تیم موفق‌تری می‌شدیم اما این سرآغاز پایان باشگاه بود. ما ریسکی محاسبه‌شده را پذیرفتیم.»

 وجود باشگاه فورت ویلیام برای جوانان علاقه‌مند به فوتبال در این منطقه حیاتی است. رقیب محلی آنها، کلاچناکودین، ۱۰۶ کیلومتر با آنها فاصله دارد.  ۲۰۰ بازیکن جوان در تیم‌های پایه فورت ویلیام بازی می‌کنند، آن هم در منطقه‌ای که ورزش سنتی مردم، شینتی (ورزشی شبیه هاکی روی چمن) است.

 مورفی تصمیم گرفت چالش پیش رو را بپذیرد و عضو هیات مدیره باشگاه شود. از آنجا بود که اوضاع شتاب گرفت. او می‌گوید: «وقتی نخستین جلسه هیات مدیره به پایان رسید، من شدم رییس هیات مدیره. فصل گذشته به دنبال ثبات در تیم بودیم. موفقیت برای ما این بود که باشگاه به حیات خود ادامه بدهد.»

 مورفی البته بسیار دوست دارد که نتایج تیمش هم بهتر شود. او بسیار از بازیکنان جوان تیمش دفاع می‌کند: «ما هسته‌ای از بازیکنان خوب و بااستعداد داریم اما میانگین سنی تیم ما ۱۹ سال است. اینها پسران جوانی هستند که تلاش می‌کنند بهترین عملکرد خود را داشته باشند. زمانی که مردم نتایج ما را می‌بینند و می‌خندند، قلب ما را به درد می‌آورند.»

 اما آن پیروزی سرانجام کی از راه می‌رسد؟ «اگر در یک بازی پیروز شویم، جشنی که مردم به پا خواهند کرد، دیدنی خواهد بود.»

بازیکن

اسکات هانتر یکی از بازیکنان کم‌بازی تیم است که در تابستان گذشته در پیش‌فصل شرکت کرد. او می‌گوید: «در جلسه تمرینی اول کار خاصی نکردیم. ما به هم گفتیم که می‌خواهیم باشگاه را زنده نگه داریم. پس زمانی که ۱۵ بر صفر شکست می‌خورید، باید به خاطر داشته باشید که هدفتان چه بوده است.»

 هانتر از شهرتی که تیمش پیدا کرده استقبال می‌کند. دوربین‌های تلویزیونی مرتبا به زمین زیبای کلاگان پارک می‌آیند. او می‌گوید: «وضعیت سوررئالی شده است. یک بار من دارم با تنها پنج بازیکن تمرین می‌کنم و چند ماه بعد تصویر پنالتی زدن من را در اسکای اسپورتس نشان می‌دهند!» آن هم نه یک پنالتی معمولی، بلکه پنالتی چیپ. هانتر می‌گوید: «پس از فصل افتضاحی که داشتیم، به نظرم رسید که فصل را به شکلی زیبا به پایان برسانیم. ما چیزهای زیادی برای شادی کردن نداریم.»

 هانتر به‌عنوان مهندس معمار کار می‌کند و در یک دهه اخیر، نتایجی که فورت ویلیام گرفته برای او اهمیت چندانی نداشته است. او می‌گوید: «من همیشه دوست دارم شنبه‌ها فوتبال بازی کنم. برایم مهم نیست که آخر بازی، نتیجه چه می‌شود.» این حرف او در همان ابتدای فصل به آزمون گذاشته شد، زمانی که تیم در دو بازی پیاپی با نتیجه ۱۱ بر یک شکست خورد. او می‌گوید: «ما می‌دانستیم که در عمل چه پیش خواهد آمد اما همین دانستن ما هم کمک خاصی نمی‌کرد. زمانی که گل‌های دهم و یازدهم را دریافت می‌کنید، انگار وارد جایی بسیار تاریک شده‌اید. توصیف این حس بسیار دشوار است اما همه اینها بخشی از سفری است که ما داریم.»

 این هافبک می‌پذیرد که اوضاع تیمش خراب است: «ما تقریبا مانند گوسفندانی هستیم که آماده قصابی هستیم.» او البته با طنز به ماجرا نگاه می‌کند و در توییتر، اسم خودش را «رونالدو مزخرف» گذاشته است. او می‌گوید: «اما حالا پایه‌های آینده را تشکیل داده‌ایم. برادرزاده من در تیم جوانان است. امیدوارم که یک روز بتوانم به او بگویم که این تلاش‌هایی که داشته‌ام بی‌ثمر نبوده است.»

طرفداران

عملکرد فورت ویلیام باعث شده که موجی جدید از طرفداران آنلاین برای آنها به راه بیفتد. جان کاکس که یوتیوبر معروفی است، این باشگاه را از طریق بازی Football Manager کشف کرد. علاقه او به تیم باعث شد که صفحه‌ای برای جمع‌آوری بودجه به راه بیندازد و بیش از ۵هزار پوند جمع کند. مورفی می‌گوید: «او پیش ما آمد و این چک را به ما داد. او فوق‌العاده بوده است.»

 باشگاه یک فروشگاه آنلاین دارد که در آن شال، پیراهن و موارد دیگر را می‌فروشد. صفحه آنها در فیس‌بوک بیش از ۵هزار عضو دارد اما علاقه به این باشگاه تنها از طریق آنلاین نیست. مورفی می‌گوید: «در هر بازی کسی هست که برای تماشای بازی ما به اینجا سفر کرده باشد. این علاقه و حضور دوربین‌ها، باعث می‌شود که بتوانیم حامی مالی جذب کنیم.»

 پروژه بازسازی باشگاه باعث جلب توجه طرفداران جوان‌تر هم شده است و آنها هم به ورزشگاه می‌آیند. مایکل، نوجوانی که ساکن شهر است و بازی‌های فورت را چه در داخل و چه در خارج از خانه دنبال می‌کند که حساب کاربری باشگاه در توییتر را هم به دست دارد. او می‌گوید: «رابطه بین بازیکنان و طرفداران عالی است. یک گروه از طرفداران جوان داریم که هر هفته به ورزشگاه می‌آیند و جو خوب و پرسروصدایی را ایجاد می‌کنند.» در بازی مقابل کلاچناکودین، ضربه ایستگاهی شان‌گرانت در آخرین لحظات بازی باعث شد که نتیجه ۳بر ۳ مساوی شود. مایکل می‌گوید: «جو ورزشگاه بی‌نظیر بود. پس از گل تساوی، یکی از طرفداران به داخل زمین دوید!»

مربی

راسل مک‌موران هرگز انتظار نداشت که مربی فوتبال شود. او بیست سال پیش از میادین کناره‌گیری کرد و به‌عنوان افسر پلیس در فورت ویلیام مشغول به کار شد اما بیماری و فشار کار باعث شد که او دچار اختلال استرسی پس از آسیب روانی شود. او از کار خود استعفا داد و با توجه به اینکه منبع درآمد خاصی نداشت، تصمیم گرفت به فوتبال برگردد.  او می‌گوید: «اول به‌عنوان منشی باشگاه آغاز به کار کردم و امورات اجرایی روزمره باشگاه را به دست گرفتم اما کارهای زیادی باید انجام می‌شد. ما به نخستین سطح حرفه‌ای بودن هم نرسیده بودیم.»  زمانی که کریس اندرسون پس از شکست ۱۴ بر یک مقابل فورمارتین یونایتد از سمت مربیگری تیم کنار رفت، مک‌موران به‌عنوان مربی موقت برگزیده شد. هانتر می‌گوید: «او باعث شد که پسران دوباره مشتاق بازی شوند و با ذوق بازی کنند.»

البته مشکلات بیرونی به باشگاه آسیب زد. یک بازی به دلیل حضور گوزن در زمین چمن به تاخیر افتاد. یک بازی دیگر در حالی که فورت ویلیام یک بر صفر پیش بود، در بین دو نیمه لغو شد. همچنین از آنها ۹ امتیاز کم شد اما مک‌موران می‌گوید که این جریمه حق‌شان بوده است: «قوانین، قوانین هستند. سازمان لیگ با ما منصفانه رفتار کرد. اشتباهات پیش می‌آیند. متاسفانه در این مورد، ما در سه بازی اشتباه کردیم اما این بهترین اتفاقی بود که می‌توانست بیفتد. بدون این اتفاق ما تیمی معمولی در قعر جدول می‌بودیم و هیچ‌کس علاقه‌ای به ما نداشت.»

 هدف او این بود که تیمش را از قعر جدول نجات دهد: «اغلب ما در نیمه اول یک بر صفر عقب می‌افتیم اما در ۱۵ دقیقه پایانی است که تیم دچار فروپاشی می‌شود. آمادگی جسمانی مشکل بزرگ بازیکنان ما است و این چیزی است که می‌توانیم در پیش‌فصل حلش کنیم.» نخستین تمرین پیش‌فصل تیم در تابستان جاری نشانه‌های مثبتی را داشت. در نخستین بازی آنها ۱۲ گل زده شد که سهم فورت ویلیام ۹ گل بود. چهار بازیکن تیم جوانان در تیم اصلی به میدان رفتند و توانستند جینفیلد سوییفتس را در هم بکوبند. رابی ریدینگز ۱۴ساله ستاره تیم بود اما شکست ۷ بر یک مقابل کمپل‌تاون پیوپلز نشان داد که آنها هنوز کار دارند.  مک موران می‌گوید: «زمانی که با طرفداران صحبت می‌کنید، آنها تیم را بر مبنای تلاش و توانایی‌اش قضاوت می‌کنند و کاری به لقب ما – که بدترین تیم بریتانیا است – ندارند.»