پنج پرده از نقش آقای مدیرعامل در عدم توفیق استقلال!

حال و روز این‌ روزهای استقلال هواداران میلیونی این تیم را به یاد پرسپولیس چند سال گذشته انداخته که هم از مدیریت ضربه می‌خورد و هم از تیم درون زمین.

استقلال از ۱۳ بازی در لیگ برتر ۱۸ امتیاز کسب کرده و در جایگاه هفتم قرار دارد. طبعا نتایج کسب شده توسط استقلال برای طرفداران میلیونی این تیم قابل قبول نیست و با توجه به اینکه همین هواداران میلیونی انتظار بهترین نتایج را از تیم‌شان دارند نقدهایی به مجموعه باشگاه استقلال و تیم زیرمجموعه‌اش وارد است. استقلالی‌ها که سال گذشته تا هفته‌ بیست و دوم در صدر جدول رده‌بندی برای قهرمانی می‌جنگیدند حالا شرایط تیم‌شان را مناسب نمی‌بینند و البته هر روز ناامیدتر از قبل می‌شوند.

در این گزارش سعی داریم به واکاوی ناکامی‌های استقلال طی یکی دو سال گذشته بپردازیم بدون جانبداری از شخصی خاص. مدیریت در باشگاه استقلال درست یادآور مدیریت در سال‌های نه چندان دور پرسپولیس و حضور حمید استیلی در این تیم بود که قطعا طرفداران سرخ آن روزها را فراموش نکرده‌اند. روزهایی که پرسپولیس نتایج خوبی نمی‌گرفت و به نوعی خون به دل هوادارانش می‌کرد اما هیچ گوش شنوایی وجود نداشت. در این گزارش به نقش سیدرضا افتخاری که نزدیک به ۴ ماه است در باشگاه استقلال فعالیت می‌کند به عنوان مدیرعامل پرداخته‌ایم.

پرده اول : از روزی که سیدرضا افتخاری به جای بهرام افشارزاده وارد مجموعه مدیریتی باشگاه استقلال شد چالش‌های زیادی را تجربه کرد. او از ابتدای ورودش با اظهارنظرهای عجیب و غریب مثل «استقلال باید خوشحال باشد که از تجربه من استفاده می‌کند» و از وقتی که من به استقلال آمدم تیم نباخته است» و ... به نوعی کادر فنی و هواداران تیم استقلال دچار چندگانگی کرد. آنها در ابتدا تصور می‌کردند مدیری به استقلال آمده که با توجه به سن و سالش می‌تواند تجربیاتش را در اختیار استقلال بگذارد غافل از اینکه افتخاری در جایی که باید حرف می‌زد سکوت کرد و درست جایی که نباید در مورد ضعف‌های تیمش اظهار نظر می‌کرد لب به سخن گشود.

پرده دوم : مدیرعامل باشگاه استقلال در بدو ورودش به این باشگاه با شهاب جهانیان به مشکل خورد و در حالی که رئیس هیات‌مدیره استقلال قصد داشت خودش به نوعی در مدیریت این باشگاه اعمال نفوذ کند جلوی او ایستاد و شاید درست‌ترین تصمیم توسط افتخاری همان جایی گرفته شد که وی خبر انتصاب هاشم ساعدی و حسن روشن را که بدون اجازه‌اش روی خروجی سایت رفته بود حذف کرد. افتخاری آنجا مقابل جهانیان ایستاد و نزد گودرزی وزیر وقت ورزش رفت و از دخالت‌ها در کارش صحبت کرد و به نوعی جلوی اتفاقی را گرفت که شاید بعدها منجر به این می‌شد که افتخاری مدیرعامل استیجاری استقلال است و صاحب‌خانه‌اش جهانیان!

پرده سوم : افتخاری که از کفاشیان حکم مشاور کمیته فوتسال را هم گرفته بود درست در جایی اشتباه کرد که مدعی شد هم فوتسال را زیرنظر دارد و هم باشگاه استقلال را. این اظهارنظر در حالی انجام شد که حتی هواداری که کار مدیریتی نکرده به خوبی می‌دانست مدیریت باشگاه استقلال کاری بس عظیم است که حتی پیش از این فتح‌الله‌زاده اعلام کرده بود مدیریت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مثل رئیس‌جمهوری می‌ماند!

پرده چهارم : دیگر مشکل مدیرعامل استقلال درست در جایی عیان شد که وی تن به انحلال تیم فوتبال بانوان استقلال را داد. افتخاری در حالی از این مسئولیت شانه خالی کرد که معمولا یک مدیر برای حل مشکلات از آن فرار نمی‌کند بلکه به فکر راه چاره می‌‌گردد. وقتی تیم بانوان منحل شد افتخاری عنوان کرد که به دلیل مشکلات مالی و حواشی به وجود آمده قید حضور این تیم در لیگ برتر فوتبال را زد اما نحوه مدیریت این گونه نیست که یک مدیرعامل با حذف کردن خود را از بحران فراری دهد.

پرده پنجم : سکوت در قبال اتفاقاتی که در کنار وی رخ می‌دهد. مدیرعامل باشگاه استقلال که به نظر می‌رسد از اطرافیانش حرف‌شنوی دارد هنوز نمی‌داند مدیریت در باشگاه پرطرفدار استقلال تا چه اندازه واکنش دارد. به طور مثال او این روزها در قبال مصاحبه‌های رنگارنگ حسن زمانی و علیرضا منصوریان علیه یکدیگر سکوت کرده و هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد. حال این سوال به وجود می‌آید که نقش مدیریت کجاست؟ چه کسی باید اختلاف بین  عضو هیات‌‌مدیره و سرمربی را حل کند؟ مگر غیر از این است که فصل گذشته مقداد نجف‌نژاد در نیم‌فصل دوم خواستار برکناری پرویز مظلومی بود و همین موضوع بعد از دیدار با تراکتورسازی کار دست استقلال داد و در نهایت آبی‌ها دو جام را از دست دادند؟ افتخاری درست همان راهی را می‌رود که افشارزاده رفت و البته نباید از این موضوع غافل شد که بهرام افشارزاده در بعضی مواقع به اعضای هیات‌مدیره و سرمربی وقت استقلال تلنگر هم می‌زد.