مالکیت مشترک دو باشگاه در یک لیگ ورزشی طبیعتا با احتمال وقوع برخی اتفاقات خلاف روح جوانمردی و عرف جاری در ورزش جهان است. طبیعتا چنین شرایطی ممکن است موجب بروز اتفاقاتی ازجمله تبانی یا تامین منافع یک تیم از طریق تیم دوم شود. به همین دلیل در کلیه لیگ‌های ورزشی خصوصا فوتبال پیش‌بینی‌های لازم جهت جلوگیری از وقوع چنین اتفاقاتی صورت گرفته است.
با این وجود حضور دو باشگاه تراکتورسازی و ماشین‌سازی فعلی(گسترش فولاد سابق) در یک لیگ علامت سوال بزرگی پیش روی اهالی فوتبال قرار داد.
اقدامات قانونی لازم جهت ارائه مستندات مورد نیاز به سازمان لیگ انجام شد و حداقل با مشورت وکلای حقوقی، روی کاغذ مالکیت این دو باشگاه به شکل ظاهری مشترک نیست. شرکت‌های مجزا، هیات‌مدیره و مدیرعامل مجزا، همه و همه ظاهرا ماجرا را به شکلی رقم زده که از نظر قانونی تخلف آشکاری در این مالکیت مشترک دیده نشود اما نشانه‌هایی که در طول هفته‌ها و ماه‌های گذشته دیده شده این حقیقت را به اهالی فوتبال یادآوری می‌کند که با وجود هرگونه ظاهرسازی و مدرک‌سازی همچنان تغییری در وضعیت مالکیت مشترک این دو باشگاه ایجاد نشده است!
رضا مهاجری یکی از کلید‌های این ماجراست. مربی فصل گذشته پدیده مشهد ابتدا مدیرفنی و همه‌کاره تراکتورسازی شد تا شروع لیگ و با گذشت چند هفته به دلیل اختلاف با توشاک از این تیم جدا شد. اما مقصد مهاجری بعد از تراکتورسازی کجاست؟ ماشین‌سازی آن هم درست یک روز بعد از بازی این تیم مقابل تراکتورسازی و البته شکست سبزپوشان در آن مسابقه! در واقع انتقال کاملا مسالمت‌آمیز مدیرفنی تراکتورسازی به نیمکت مربیگری ماشین‌سازی را می‌توان یکی از نشانه‌های استمرار مالکیت مشترک این دو باشگاه محسوب کرد.
نکته قابل توجه دیگر انتقال کلیه بازیکنان پرهزینه و مازاد تراکتورسازی به ماشین‌سازی است. به‌طور مثال حالا که ضعف خط دفاعی تراکتورسازی مشهود شده و توشاک ترجیح داده به جای فورستر که یک بازیکن هجومی است، یک مدافع به خدمت بگیرد، وینگر بریتانیایی و البته گران‌قیمت به کجا منتقل می‌شود؟ باز هم پاسخ ماشین‌سازی است.
باشگاهی که طبیعتا نباید توان پرداخت دستمزد این بازیکن را که بین چهار تا ۶ میلیارد تومان برآورد می‌شود داشته باشد اما به‌عنوان تیم دوم تراکتورسازی پذیرای لیست خروج این باشگاه است! حتی یوسف سیدی که به تازگی وارد لیست خروج شده در مصاحبه‌ای صراحتا اعلام کرد به وی گفته شده تنها حق دارد به ماشین‌سازی برود و امکان دریافت رضایتنامه برای جدایی از تراکتورسازی و پیوستن به تیمی غیر از ماشین‌سازی را نخواهد داشت! اهل شاخه دیگر بازیکنی که با نظر مهاجری به تراکتور پیوسته بود هم پس از نمایش ناامید‌کننده در این تیم راهی ماشین‌سازی می‌شود تا هیچ شک و شبهه‌ای درخصوص وضعیت مالکیت دو باشگاه تبریزی باقی نماند.
اما شاه کلید ماجرا حضور فعال نصیرزاده، مدیرعامل ماشین‌سازی در کلیه فعالیت‌های نقل‌وانتقالاتی تراکتورسازی است. وقتی برای امضای قرارداد مربی یا بازیکنان جدید شاهد حضور مدیرعامل ماشین‌سازی در دفتر مالک تراکتورسازی و در کنار نفرات جدید هستیم می‌توانیم مدعی شویم که هیچ ارتباطی بین مالکیت این دو باشگاه وجود ندارد؟
در نهایت اینکه به نظر می‌رسد سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال باید این موضوع را با دقت نظر بیشتری دنبال می‌کردند تا به‌رغم ارائه مستندات ظاهرا صحیح در پس پرده شاهد حضور دو باشگاه با مالکیت مشترک در یک لیگ معتبر و حرفه‌ای ورزش کشور نباشیم که در ادامه ممکن است در روزهای حساس موجب بروز اتفاقات نامتعارف در برخی نتایج و مسابقات سرنوشت‌ساز شود!
محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق
- 14
- 13
