تمام قهرمانی‌های دراماتیک لیگ برتر

سرنوشت قهرمانی لیگ هجدهم، یکی از حساس‌ترین ادوار لیگ به هفته آخر کشیده شد.  از پنج مدعی که در طول فصل نزدیک هم پیش می‌رفتند تنها پرسپولیس و سپاهان بخت قهرمانی دارند؛ دو تیمی که صدر جدول را هفته‌ها بین خودشان تقسیم کردند.

 پرسپولیس برای قهرمانی تنها به یک امتیاز در زمین پارس جنوبی جم نیاز دارد. ظاهرا این ماموریت آسانی برای شاگردان برانکو است، ولی سابقه نشان می‌دهد که در هفته آخر لیگ اتفاقات غیرمنتظره کم نبوده. این گزارش به بررسی ادواری پرداخته که سرنوشت لیگ به هفته آخر کشیده شده و شاهد قهرمانی‌های دراماتیکی بوده‌ایم.

لیگ اول: قهرمانی پرسپولیس با گل ابراهیم اسدی

در نخستین دوره لیگ برتر قهرمانی به روز آخر کشیده شد. استقلال با هدایت مرحوم پورحیدری پیش از بازی آخر صدرنشین بود و با تساوی در انزلی می‌توانست قهرمان شود. با این حال آبی‌پوشان مقابل ملوان که در رده دوازدهم بود نتوانستند به یک امتیازی که می‌خواستند برسند و با یک گل شکست خوردند. در بازی همزمان پرسپولیس با هدایت علی پروین توانست با گل دقیقه ۶۲ ابراهیم اسدی به پیروزی برسد و به لطف شکست استقلال ناباورانه جام را بالای سر ببرد. تک گل این بازی روی یک کرنر و ضربه سر هافبک پرسپولیس زده شد.

لیگ سوم: قهرمانی پاس با برد ۵ گله

در سومین دوره لیگ استقلال و پاس رقابت نزدیکی داشتند و سرنوشت قهرمانی به روز آخر کشیده شد. صدر جدول بارها بین این دو تیم دست به دست شد و استقلال تا هفته ماقبل آخر صدرنشین بود، ولی در یک بازی حساس و پرحاشیه در اهواز دو بر یک مغلوب استقلال اهواز شد تا پاس به صدر جدول برسد. جالب اینکه پاس در هفته آخر میزبان استقلال اهواز بود، ولی این تیم در ورزشگاه دستگری نمایش ضعیفی داشت و با ۵ گل مغلوب شد تا شاگردان مجید جلالی به مقام قهرمانی برسند. استقلال در بازی آخر پگاه را ۲-۳ برد که برای قهرمانی کافی نبود.

لیگ پنجم: سرانجام قهرمانی استقلال

در لیگ پنجم استقلال یک بار دیگر تا روز آخر در کورس قهرمانی بود و سرانجام موفق شد جام را بالای سر ببرد. این سومین فصل حضور قلعه‌نویی روی نیمکت بود و سرانجام توانست نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد.

رقیب استقلال یک بار دیگر پاس بود که در طول فصل بارها صدرنشین شد، ولی در مقطعی که دنیزلی قهر کرد و به ترکیه برگشت، صدر جدول را از دست داد.

استقلال در هفته آخر میزبان برق شیراز بود و در ورزشگاه آزادی که جای سوزن انداختن نداشت به برتری ۴ بر یک رسید. سیاوش اکبرپور گل اول استقلال را با یک ضربه ایستگاهی دیدنی وارد دروازه کرد.

لیگ ششم: دل فیروز شکست، دایی جام گرفت

در لیگ ششم خبری از مدعیان سنتی نبود و در هفته آخر سایپا و استقلال اهواز برای قهرمانی رقابت می‌کردند. سایپا فصل را با ورنر لورانت شروع کرد، ولی مربی آلمانی با وجود عملکرد خوبش کنار رفت و دایی به‌عنوان بازیکن – مربی هدایت تیم را در دست گرفت. استقلال اهواز با هدایت فیروز کریمی توانست در هفته‌های پایانی صدرنشین شود، ولی در بازی هفته ماقبل آخر مقابل مس یک گل اشتباه به نفع تیم کرمانی گرفته شد تا بازی مساوی شود. استقلال اهواز تا دقیقه ۸۸ در خانه از حریفش پیش بود، ولی کمک‌داور ضربه بازیکن مس که از خط عبور نکرده بود را گل تشخیص داد. در هفته آخر سایپا دو بر صفر مس کرمان را شکست داد و استقلال اهواز که دیگر سرنوشت قهرمانی را در اختیار نداشت و روحیه‌اش را باخته بود مقابل فولاد تن به تساوی بدون گل داد.

لیگ هفتم: قهرمانی قطبی با گل دقیقه ۹۷

در لیگ هفتم پرسپولیس با افشین قطبی تیم خیلی خوبی داشت و از هفته اول مدعی جدی قهرمانی بود. او توانسته بود تیم فصل قبل دنیزلی را از نظر دفاعی هم تقویت کند و خیلی زود صدر جدول را در اختیار بگیرد، ولی کسر شش امتیاز از سوی فیفا موقعیت این تیم را به خطر انداخت. سپاهان، دیگر مدعی قهرمانی هم با کسر سه امتیاز از سوی کمیته انضباطی فدراسیون روبه‌رو شد تا بازی هفته آخر دو تیم در ورزشگاه آزادی حکم فینال را داشته باشد. سپاهان با تساوی هم می‌توانست قهرمان شود و بازی تا آخرین لحظات با تساوی یک بر یک پیش می‌رفت، ولی پرسپولیس در دقیقه ۹۶ با ضربه سر سپهر حیدری به گل رسید و قهرمان شد. تیم اصفهانی بعد از بازی اعتراض شدیدی به مظفری‌زاده، داور بازی داشت که هفت دقیقه وقت اضافه اعلام کرده بود.

لیگ هشتم: قهرمانی استقلال به کمک مجید جلالی

تکلیف قهرمانی استقلال با هدایت قلعه‌نویی یک بار دیگر به روز آخر کشیده شد.

این تیم برای قهرمانی باید در مشهد تیم پیام را می‌برد و منتظر شکست ذوب‌آهن در اهواز برابر فولاد می‌نشست.

استقلال در مشهد با گل جانواریو به سختی حریفش را شکست داد و ذوب‌آهن که با یک تساوی هم قهرمان می‌شد در اهواز ناباورانه ۱-۴ باخت.

هر دو تیم ۶۶ امتیازی شدند، ولی استقلال به لطف تفاضل گل بهتر قهرمان شد. قلعه‌نویی پس از این موفقیت از مجید جلالی، سرمربی فولاد که تیمش با تمام وجود مقابل ذوب‌آهن بازی کرده بود، تشکر کرد.

لیگ یازدهم: سومین قهرمانی متوالی سپاهان

در لیگ یازدهم سپاهان به دنبال سومین قهرمانی متوالی بود و موفق شد به این رکورد برسد. تساوی بدون گل مقابل مس سرچشمه کافی بود تا سپاهان با ۶۷ امتیاز قهرمان شود و تراکتورسازی با وجود پیروزی دو بر صفر مقابل ملوان با ۶۶ امتیاز نتواند طعم قهرمانی را بچشد.

این چهارمین قهرمانی سپاهان و سومین قهرمانی این تیم با قلعه نویی محسوب می‌شد که می‌توان آن را پر افتخارترین دوره تیم اصفهانی دانست.

لیگ سیزدهم: اشک‌های فرکی در قهرمانی فولاد

فولاد که یک بار با فرانچیچ توانسته بود قهرمان شود، لیگ سیزدهم را این بار با هدایت حسین فرکی فتح کرد. در فصلی که ۵ تیم در کورس قهرمانی بودند، نفت تا هفته ماقبل آخر صدرنشین بود، ولی در نهایت بازیکنان فولاد جام را بالای سر بردند. در بازی‌های همزمان هفته آخر فولاد توانست با یک گل در زمین گسترش فولاد به پیروزی برسد و به لطف شکست نفت مقابل سپاهان قهرمانی به شاگردان حسین فرکی رسید که از شدت خوشحالی اشک می‌ریخت.

لیگ پانزدهم: قهرمانی استقلال خوزستان با تفاضل گل

لیگ پانزدهم هم پایان دراماتیکی داشت و استقلال خوزستان و پرسپولیس تا لحظات آخر برای فتح جام تلاش می‌‌کردند. پرسپولیس با برانکو شروع خوبی نداشت، ولی به تدریج هماهنگ شد و توانست فاصله با استقلال خوزستان را جبران کند. در طرف دیگر ویسی تیم مستحکمی ساخته بود که با بازی‌های اقتصادی توانست امتیازات خوبی جمع کند و صدرنشین شود.

تکلیف قهرمانی سرانجام به هفته آخر رسید، در حالی که استقلال خوزستان تنها به دلیل تفاضل گل بالاتر از پرسپولیس ایستاده بود. هر دو تیم توانستند در هفته آخر هم برنده شوند. استقلال خوزستان، ذوب‌آهن را با دو گل شکست داد و پرسپولیس در بازی همزم ان مقابل راه‌آهن دو بر یک برنده شد. هر دو تیم ۵۷ امتیازی شدند، در حالی که تفاضل گل استقلال خوزستان ۱۹ و پرسپولیس ۱۶ بود.

برانکو اما ناکامی در لیگ پانزدهم را با قهرمانی مقتدرانه پرسپولیس در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم جبران کرد.

در این ۲ سال پرسپولیس موفق شد تکلیف قهرمانی را پیش از هفته پایانی روشن کند، ولی در لیگ هجدهم سرنوشت قهرمانی سرخپوشان به روز آخر کشیده شده و آنها برای سومین قهرمانی متوالی نیاز به یک امتیاز از بازی آخر دارند.

لیگ چهاردهم: جام از دست تراکتور لغزید

در هفته آخر لیگ چهاردهم سه تیم بخت قهرمانی داشتند که شانس تراکتورسازی بیش از سایرین بود. تراکتور و نفت پیش از بازی هفته آخر ۵۷ امتیازی بودند و تیم تبریزی می‌توانست با شکست رقیبش در خانه جام را بالای سر ببرد. سپاهان ۵۶ امتیازی هم منتظر نتیجه این بازی بود و تنها در صورت تساوی دو رقیب بخت قهرمانی داشت.

تراکتور این بازی را کوبنده شروع کرد و توانست از نفت ۱-۳ پیش بیفتد، ولی اخراج سختگیرانه آندرانیک تیموریان از سوی فغانی ورق بازی را برگرداند. نفت با یک بازیکن بیشتر دو گل زد تا بازی تساوی شود.

در بازی همزمان سپاهان دو بر صفر از سایپا پیش افتاده بود، ولی در ورزشگاه یادگار امام تبریز این شایعه دهان به دهان پیچید که بازی اصفهان با تساوی ۲-۲ به پایان رسیده؛ نتیجه‌ای که به معنی قهرمانی تراکتور بود.

 بدین ترتیب تیم تبریزی در سه دقیقه پایانی به جای حمله ترجیح داد بازی را کنترل کند و به تساوی رضایت داد.

در نهایت تلاش فراوان بازیکنان تراکتور و نفت برای هیچ‌کدام سودی نداشت و به نفع سپاهان شد که ناباورانه جام را فتح کرد.

آرمن ساروخانیان