
به گزارش ایسنا، استفاده از پرینتر سه بعدی به صورت چشمگیری هزینه های رشد سلول های مغز در آزمایشگاه را کاهش می دهد.
فن آوری های امروزه که امکان مشاهده ی همزمان رشد یک ارگانوئید در مراحل میانی تشکیل را میدهند نیازمند ظروف شیشه ای آزمایشگاهی خاص با چندین حفره و گذاشتن آن ها در زیر میکروسکوپ است. ولی این ظروف گران قیمت هستند و تنها با میکروسکوپ های خاصی کار می کنند مانند محصولات شرکت اپل.
همچنین با استفاده از این ظروف نمی توان مواد مغذی به بافت در حال رشد رساند و همه ی بافت ها برای رشد به غذا احتیاج دارند.
در حالی که پیشرفت های اخیر روش هایی جدید به نام ریزسیال شناسی را مورد استفاده قرار دادند ولی این روش ها بسیار گرانند و لازم به ذکر است که ساخت آنها نیز دشوار است. در ریزسیال شناسی موادمغذی را به وسیله ی یک لوله ی کوچک متصل به یک تراشه به بافت می رسانند.
با پیشرفت های جدید دانشمندان از چاپگر سه بعدی برای ساخت ظروف آزمایشگاهی چندبارمصرف استفاده می کنند که تنها پنج دلار ساخت هر کدام از آنها هزینه دارد. طراحی این ظروف به دانشمندان این امکان را می دهد تا کانال های ریزسیال ایجاد کنند و به اورگانوئیدها غذا برسانند. همچنین گرمای لازم برای رشد بافت را نیز فراهم می کند.
در مطالعات اخیر از نوعی رزین زیست سازگار که بیشتر در مصارف جراحی دندان کاربرد دارد در چاپگر سه بعدی استفاده شد. تراشه تولید شده بعد به وسیله ی اشعه ی ماوراءبنفش بهبود یافت و قبل از آن که سلول های زنده درون آن قرار بگیرند ضدعفونی شد. زمانی که بخش بالایی کاملاً به وسیله ی یک درب شیشه ای بسته شد غذا و مواد دارویی از ورودی های کوچک به سلول داده شدند.
این دستگاه جدید فرآیند رشد مغز را به گونه ای بهتر شبیه سازی می کند
اکرام خان( Ikram Khan)، نویسنده ی این مقاله می گوید:طراحی ما به صورت قابل توجهی از ظروف سنتی آزمایشگاهی به نام پتری دیش ارزان تر است و همینطور تراشه را میتوان با آب مقطر شستشو داد و ضدعفونی کرد تا قابل استفاده ی مجدد باشد.
پژوهشگران دستگاه خود را با قرار دادن سلول های انسان در آن امتحان کردند و رشد سلول های ارگانوئید مغز را زیر میکروسکوپ برای مدت هفت روز مورد بررسی قرار دادند و به صورت شگفت انگیزی یک مغز کوچک درون آزمایشگاه رشد کرد.
متأسفانه برخی از سلول های ارگانوئید در طول یک هسته از بین رفتند ولی درصد از بین رفته ها در دستگاه ساخته شده توسط چاپگر سه بعدی از میزانی که در شرایط کشت معمولی از بین میروند کمتر بود. این گروه معتقدند که طراحی آنها تغییری اساسی در محافظت از بافت در حال رشد مغز ایجاد کرده است.
گام بعدی برای محققان افزایش ظرفیت دستگاه است و هدف افزایش حفره های ظرف به صورت کاربردی است. ما هنوز با قرار دادن " مغز در یک ظرف" فاصله ی زیادی داریم ولی در طول دهه های آینده میتوان احتمال ترمیم یا جایگزینی بافت آسیب دیده ی مغز را بررسی کرد و یا مغز افرادی که سن بالایی دارند را حفظ کرد ولی همه ی این ها در حال حاضر در حد فکر و گمان هستند.
- 15
- 4