به گزارش دیلی‌میل، تقریبأ از ۴۰۰۰ پدربزرگ و مادربزرگ درخواست شد به سؤالاتی از قبیل: اینکه «با چند نفر در زندگی احساس نزدیکی می‌کنید؟»، پاسخ دهند. پاسخ‌دهندگانی که از نوه‌هایشان مراقبت می‌کردند کمتر از دیگران احساسِ تنهایی و بی‌کَسی می‌کردند و دوستانِ بیشتری برای صحبت کردن داشتند.
محققان نوشتند: مراقبت از نوه‌ها احتمالاً باعثِ ارتقا اعتماد به نفس آن‌ها شده و به آن‌ها کمک می‌کند دوباره احساسِ جوانی کنند. این پژوهش در دانشگاهی در هامبورگ در آلمان انجام شد. در این پژوهش دقیقأ ۳۸۴۹ پدربزرگ و مادر بزرگ که در زمان شروعِ پژوهش در سال ۲۰۱۴ میانگین سنی‌شان ۶۶ سال بود، شرکت کردند.
از میان مشارکت‌کنندگان در پژوهش کمتر از یک-سوم (۱۱۲۵ نفر) گفتند که نقشی فعال در مراقبت از نوه‌های خود دارند. بیش از نیمی از این تعداد زن بودند؛ ۸۰ درصد متأهل بودند و با همسرانشان زندگی می‌کردند.
از مشارکت‌کنندگان درخواست شد میزانِ موافقت خود را با گزاره‌هایی که در پرسشنامه وجود داشت با عددگذاریِ ۱ تا ۴ نشان دهند. ۴ نشان می‌داد که آن‌ها قویأ با گزاره مخالف هستند. این گزاره‌ها شامل این موارد بود: «آدم‌های زیادی اطرافم نیستند، ولی من احساس راحتی دارم»، «من معمولأ احساسِ طردشدگی دارم»، «من احساس می‌کنم که تنها رها شده‌ام.»
امتیاز بالاتر نشان‌دهنده درجاتِ بالاتری از تنهایی ادراک‌شده و انزوای اجتماعی بود. در بین مادربزرگ و پدربزرگ‌هایی که از نوه‌های خود مراقبت می‌کردند، میانگینِ امتیازِ تنهایی ۱.۷ و میانگین احساسِ انزوای اجتماعی ۱.۶ بود.
پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی که نقشِ فعال در مراقبت از نوه‌های خود نداشتند، میانگینِ احساسِ تنهایی‌شان ۱.۸ و احساسِ انزوای اجتماعی‌شان ۱.۶ بود.
در این میان، پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی که وظیفه مراقبت از نوه‌هایشان را داشتند، حداقل با یک نفر و حداکثر با ۶ نفر رابطه اجتماعی داشتند. تفاوت امتیازات بسیار ناچیز است. اما کارشناسان می‌گویند این تفاوت نشان می‌دهد مراقبت از نوه‌ها می‌تواند اثرات مثبت بر سلامتی پدربزرگ و مادربزرگ‌ها داشته باشد.
نویسنده ارشد این مقاله، اِلِنور کوئِرک، می‌گوید: «یاری رساندن به خانواده برای آنکه بتواند بین کار و تهیه مایحتاج خانواده تعادل برقرار کند، احتمالأ باعث تقویتِ اعتماد به نفس پدربزرگ و مادربزرگ‌ها می‌شود و همچنین می‌تواند روابط مثبتی را بین آن‌ها و نوه‌هایشان ایجاد کند.»
«علاوه بر آن، مراقبت از نوه‌ها حلقه اجتماعی پدربزرگ و مادربزرگ‌ها را گسترش می‌دهد و به آن‌ها اجازه می‌دهد فرصت‌های بیشتری برای برقرای رابطه با سایر والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها داشته باشند.»
این یک مطالعه توصیفی است و به دنبال تعیین روابط علی نبوده است. حتی ممکن است پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی که در ابتدا احساسِ تنهایی کمتری در زندگی می‌کردند؛ بیشتر به مراقبت از نوه‌هایشان تمایل نشان داده باشند.
- 17
- 6
