به گزارش باشگاه خبرنگاران، داشتن فعالیت فیزیکی و ورزشی، به سلامت فکری، روحی، روانی، هیجانی و فیزیکی فرد مبتلا به صرع کمک می‌کند. ورزش هورمون‌هایی که موجب احساس شادی در مغز می‌شوند را آزاد می‌کند و میزان چربی بدن را کم و سرعت جریان خون را افزایش می‌دهد. همچنین ورزش می‌تواند میزان تراکم استخوانی را افزایش داده و مانع پوکی استخوان زودرس شود.
تاثیرات ورزش بر مبتلایان به صرع
طبق مطالعات و تحقیقات انجام شده در کشور خانم‌هایی که حمله‌های تشنجی کنترل نشده دارند با گذراندن دوره‌های منظم ورزش‌هایی هوازی مانند: ایروبیک، دویدن، پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری باعث کاهش چشم‌گیری در تعداد تشنج‌های خود می‌شوند. علاوه بر این، اگر فرد درد‌های عضلانی، مشکلات خواب و خستگی داشته باشد، کاهش پیدا می‌کند و اکسیژن‌رسانی بهتری در بدن صورت می‌گیرد.
افراد مبتلا معمولا از تشنج در حین ورزش هراس دارند این دیدگاه درست نیست به ندرت ورزش، عامل تشدید کننده تشنج است و تأثیر مفید ورزش در تعداد قابل توجهی از مبتلایان به صرع، خیلی بیشتر از خطرهای آن بوده است.
مطالعات اخیر نشان داده است ورزش و فعالیت فیزیکی می‌تواند خطر حمله‌های صرع را کم کند. البته مطالعات بیشتری در این مورد باید انجام شود. بدیهی است برخی فعالیت‌های فیزیکی مشخص، نیاز به تجهیزات خاص خود را دارند یا باید از آنها اجتناب شود. اکثر ورزش‌ها برای افراد مبتلا به صرع بی‌خطر و ایمن هستند، حتی اگر تشنج‌های فرد کاملا کنترل نشده باشد.
در صورتی که تشنج‌های فرد شدیدتر و بیشتر باشد، لازم است فرد، بیشتر محدود شود یا فعالیت فیزیکی و ورزشی سبک‌تری انجام دهد. در اینگونه موارد می‌توان از یک فرد در حین ورزش کمک گرفت. حتی در افرادی که تشنج هم ندارند، استفاده از کلاه‌های محافظ، بازوبند یا ساق‌بند در حین انجام ورزش ضرورت دارد. اگر لازم باشد که برخی از فعالیت‌های ورزشی منع شوند، باز هم راه‌های زیادی وجود دارد که فرد فعال باشد و ورزش کند.
هنگام ورزش‌های آبی مراقب باشید
ورزش‌های آبی شامل: شنا کردن، غواصی، جت اسکی و قایقرانی در افراد مبتلا به صرع پرخطر هستند. اما با در نظر داشتن چند نکته ایمنی این ورزش‌ها هم قابل انجام خواهند بود. همیشه یک نفر همراه در هنگام شنا یا ورزش‌های آبی داشته باشید تا حداقل یک نفر که اطلاعات لازم در مورد تشنج و اقدامات اولیه هنگام تشنج را بداند، حضور و نظارت داشته باشد. هنگام انجام ورزش‌های آبی، همیشه یک جلیقه نجات استاندارد و مناسب بپوشید. فرد مبتلا به صرع باید همیشه یک گردن‌بند یا دستبند نشان‌گر بیماری، همراه داشته باشد.
ورزش‌های گروهی
ورزش‌های گروهی، برای مثال فوتبال و بستکبال که عموماً برای مبتلایان به صرع، ورزش‌هایی ایمنی هستند و بیماران در مورد احتمال آسیب به سر یا بدن که در این ورزش‌ها شایع است، نگران هستند.احتمال آسیب در حین انجام این نوع ورزش‌ها در مبتلایان به صرع بیشتر از افراد دیگر نیست و احتمال آسیب جدی در مقایسه با اثرات مثبت مشارکت و همکاری تیمی کم است. فرد مبتلا به صرع، باید قبل از انجام ورزش، پزشک خود را مطلع کرده و با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی و نیز تجهیزات محافظ اختصاصی مشورت کند زیرا فرد مبتلا به این بیماری برای هر ورزشی تجهیزات و وسایل محافظتی مناسب باید استفاده کند. همچنین مبتلایان باید نوع و تعداد تشنج را در هنگام انتخاب نوع ورزش، در نظر داشته باشند.
فعالیت‌هایی که مبتلایان به صرع باید از آن اجتناب کنند
افرادی که تشنج‌هایشان کنترل نشده است باید از فعالیت‌های خطرناک مانند غواصی، صخره‌نوری، چتر‌بازی و کوه‌نورید اجتناب کنند. برخی فعالیت‌ها نیاز به تمرکز کامل دارند و یک لحظه کاهش هوشیاری ممکن است منجر به آسیب جدی و حتی مرگ شود. فعالیت‌های تفریحی برای اجتماعی شدن و شاد بودن بسیار مهم است.
- 16
- 5
