دکتر علیرضا جهانی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: بسیاری از مربیان فوتبال بر این باورند که قبل از شروع رقابت‌های فصل جدید لیگ فوتبال هر چقدر فشار و حجم تمرینات بیشتر و تمرینات بدنسازی سنگین‌تری را بازیکن پشت سر بگذارد عملکرد بهتری را در شروع رقابت‌هاخواهد داشت. در حالی که این تفکر اشتباهی است و آسیب‌های جسمانی و روانی را به دنبال خواهد داشت.
وی گفت: یکی از بزرگ ترین عواملی که باعث خستگی و قطع تمرینات ورزشی می شود، گلیکوژن عضله است.گلیکوژن انرژی مورد نیاز جهت تمرینات ورزشی رابرای عضله فراهم می کند و مقدار مصرف گلیکوژن در هنگام تمرینات سخت و شدید تا ۴۰ برابر افزایش می یابد. در هنگام تمرینات سخت، شدید و طولانی مدت میزان گلیکوژن عضله به صفر نیز می رسد. متاسفانه بسیاری از مربیان بدون توجه به این موضوع زمان تمرینات را ۷ صبح به صورت ناشنا با تمرینات استقامتی و استقامت در سرعت به مدت ۴۰ تا ۵۰ دقیقه آغاز می‌کنند که موجب افت شدید قند خون و گلیکوژن می‌شود.
این مدرس فیفا تصریح کرد: بیش‌تمرینی زمانی بروز می‌دهد که میزان فعالیت‌های ورزشی یک بازیکن فوتبال بیش از ظرفیت و توان او باشد و بازیکن تمرینات پرفشار و سنگینی را در هر جلسه تمرین تحمل کند بدون این که مربی به ریکاوری در حین تمرین توجه داشته باشد. در نتیجه بازیکن به مرور زمان به مرحله‌ای می‌رسد که از نظر عملکردی دچار افت می‌شود و امکان آسیب‌دیدگی ورزشکار در چنین شرایطی افزایش پیدا می کند. بنابراین مربی باید به این مساله توجه داشته باشد که با کاهش شدت، حجم و تعد اد جلسات تمرین، دادن استراحت کافی به بازیکن و دریافت به موقع مواد غذایی و کربوهیدرات مانع بروز بیش‌فعالی در بازیکن فوتبال شود.
بیشتر بخوانید:
جهانی خاطرنشان کرد: مربیان نباید این تفکر را داشته باشند که افزایش تعداد جلسات تمرین موجب بهبود و رشد عملکرد بازیکن فوتبال می‌شود، بلکه کیفیت تمرینات مهم است نه افزایش تعداد جلسات تمرین.
رییس کمیته بدنسازی فدراسیون فوتبال گفت: مربیان باید برنامه تمرینات را برای بازیکنان فوتبال در فصل بدنسازی طوری طرح‌ریزی کنند که اگرهنگام صبح تمرینات قدرتی، سنگین و پرفشار انجام می‌دهند، بعدازظهر به مرور تکنیک و تاکتیک بپردازند تا بازیکنان در طول فصل رقابت‌های لیگ برتر فوتبال عملکرد موفقی داشته باشند نه این که به دلیل بیش‌تمرینی با شروع رقابت‌های لیگ به دلیل آسیب‌دیدگی لیگ را از دست بدهند.
وی در پایان کاهش حجم عضلات و تحلیل قدرت بدنی، بالا بودن ضربات قلب بیش از حد معمول، افزایش درد عضلات، کم شدن بازدهی تمرین، کم شدن توان و انرژی در تمرینات، سردرد در هنگام تمرین، کم‌اشتهایی و بی‌میلی به غذا خوردن، احساس خستگی در طول روز، عصبانی بودن و تند مزاج شدن، لرزش شدید دست‌ها و بی‌خوابی و بی‌قراری در شب از جمله علائم بیش تمرینی عنوان کرد.
- 20
- 5
