به گزارش فارس به نقل از بیزینیس اینسایدر، پل راجرز و درن مک اووی محققان دانشگاه ایالتی یوتا با بررسی عکس های هوایی این منطقه که در ۷۲ سال گذشته تهیه شده، به این نتیجه رسیده اند که ترکیبی از فعالیت های مخرب انسانی و حیواناتی مانند گوزن ها از یک سو و نبود قوانین نظارتی کافی موجب شده تا این جنگل کهنسال منحصر به فرد در خطر نابودی قرار بگیرد.
این مجموعه درخت ها در حقیقت حدود ۴۷ هزار درخت که از نظر ژنتیکی مشابه با یکدیگر هستند را در بر می گیرد. این درخت های صنوبر لرزان نر بخشی از یک موجود زنده مجرد هستند که همگی از یک ریشه بسیار بزرگ زیرزمینی نشات می گیرند و تنه های درختی که از آن به سمت آسمان رفته اند در واقع همگی ساقه های یک ریشه هستند.
این درختستان بسیار بزرگ منطقه ای ۴۳ هکتاری را پوشانده و وزنی بیش از ۶ هزار تن دارد و عمر ان از ۸۰ هزار سال نیز یشتر است. رشد این صنوبرها در قالب فرایندی به نام گیاه باروری صورت می گیرد که یک نوع تولیدمثل غیرجنسی در گیاهان است و موجب می شود جوانه های جدید برگرفته شده از ریشه مشترک در قالب یک ساقه مستقل از زمین رشد کنند.
آتش سوزی های مکرر، گرم شدن کره زمین و تخریب محیط زیست توسط انسان ها و برخی حیوانات مهاجم این بزرگترین ارگانیسم زنده دنیا را به طور جدی تهدید می کند. البته هجوم گوزن ها به این مجموعه درختستان هم ناشی از تخریب محیط زیست و زیستگاه های این حیوانات توسط انسان است که باعث شده آنها چاره ای جز هجوم به پارک جنگلی مذکور نداشته باشند.
در سال های اخیر نه تنها فنس ها و موانعی برای جلوگیری از نفوذ و حضور انسان ها و حیوانات در این منطقه برپا نشده، بلکه کابین ها و اتاقک هایی هم در منطقه احداث شده که روند رویش ساقه های جدید پاندو را کند کرده است. بررسی های وزارت کشاورزی آمریکا هم نشان می دهد برخی حشرات موذی و برخی بیماری های خاص درختی نیز به این روند کمک کرده است.
راجرز و مک اووی پیش بینی کرده اند اگر روند تخریب این درختستان با همین سرعت ادامه یابد نسل بعدی قادر به مشاهده این زیبایی طبیعی نخواهند بود.
- 6
- 12
