موسیقی هیپ هاپ در واقع قسمتی از یک نهضت فرهنگی بنام هیپ هاپ استموسیقی هیپ هاپ
سبک های مختلفی از موسیقی وجود دارد که هر کدام دارای خصوصیات و ویژگی های منحصر به فرد و زیر سبک هایی می باشد. سبک های موسیقی، تحت‌تأثیر فرهنگ و خصوصیات مردم جامعه و حتی ویژگی های جغرافیایی قرار می گیرد. سبک هیپ هاپ از سبک های پر طرفدار موسیقی به شمار می رود. هیپ هاپ به صورت هماهنگ با حرکات موزون بدن و ریتم موسیقی اجرا میشود.
در اثر ترکیب آواز و دی جی، موسیقی هیپ هاپ به وجود می آید و محبوبیت آن در مقایسه با ساز، کم تر است امّا در این سبک از سازهایی مانند گیتار، کیبورد و درامز در آهنگسازی ها و اجراهای مختلف استفاده شده است. ریتم پایه ی موسیقی هیپ هاپ ۴/۴ است ولی از ریتم های مختلف مانند ۳/۴، ۶/۸ و… در آهنگسازی استفاده میشود.
تاریخچه هیپ هاپ
زمان شکل گیری هیپ هاپ به دهه ی ۷۰ میلادی برمی گردد. بلاک پارتی یا پارتی خیابانی در این دوره در محلات نیویورک، طرفداران بسیاری در میان آمریکایی آفریقایی تبار و جوانانی از محله ی برانکس نیویورک داشت اما آثار هیپ هاپ، حداقل تا سال ۱۹۷۹ برای پخش در رادیو یا تلوزیون بصورت رسمی ضبط نشد و علت چنین کاری، فقر فرهنگی هیپ هاپ و قابل قبول نبودن آن برای سایر شهرها و محلات بود.
هیپ هاپ از سال ۱۹۷۹ در زمینه ی موسیقی به یک ژانر پرطرفدار تبدیل شده است و محبوبیت آن به گونه ای بود که تا سال ۱۹۹۰ در سراسر جهان گسترده شد. تنوع هیپ هاپ در دهه ۸۰ بیشتر شد و تکنیک ها به آن اضافه شد که شامل اسکرچ و ضبط الکترونیکی بود. آهنگسازان هیپ هاپ در این دوره با آهنگسازان سایر سبک ها همکاری کردند و درنتیجه موسیقی هایی را در سبک های جدید و زیر مجموعه ای شامل جز رپ و رپ گنگستا تولید کردند.
سبک هیپ هاپ
از ژانرهای مختلف سبک هیپ هاپ میتوان به هیپ هاپ کلاسیک، ساحل غربی، لاتین، تِرَپ و… اشاره کرد. سبک هیپ هاپ در ایران از قرن ۱۹ میلادی رواج پیدا کرد. رقص هیپ هاپ در آن دوران، محبوبیت بیشتری داشت و موسیقی این سبک به تدریج ، تحت عنوان رپ فارسی شناخته شد و افراد بسیاری را به خود جلب کرد. خوانندگان مشهور سبک هیپ هاپ، شامل diddy، Jay Z، Eminem و Kanye West می باشند.
موسیقی هیپ هاپ ترکیب آواز و دی جی میباشد و کمتر از ساز استفاده میشودساز های مورد استفاده در هیپ هاپ
ساز های سبک هیپ و آهنگسازی هایش از سبک های دیسکو، فانک و ریتم و بلوز الهام گرفته است و شامل آواز، کیبورد، گیتار، طبل و ساز های کوبه ای می باشد.
ویژگی های موسیقیایی هیپ هاپ
این نکته را در نظر داشته باشید که در موسیقی هیپ هاپ باید تعاملی بین رپر و بیت باشد. نحوه ی ساخت بیت ها از ساز های الکترونیکی یا تکه هایی از آهنگ های قدیمی تر است. در واقع ، هنرمندان هیپ هاپ کمی، ساز را به صورت فیزیکی در طول اجراهایشان می نوازند.
از بیت های هیپ هاپ میتوان به پراکنده و ارام، خشن و مایوسانه و یا ترکیبی از آن ها اشاره کرد. یک ضرب آهنگ ثابت و( معمولا) پیچیدگی کم موسیقی باعث اتصال همه این بیت ها به هم میشود، بگونه ای که اثر را از تمرکز اصلی منحرف نکند.
از متمایز ترین ویژگی ها و سبک های فرهنگ هیپ هاپ می توان رپ را نام برد. رپر ها برای بیان افکارشان از ریتم، اشعار و لحن آوازی شان استفاده می کنند و شهرت بهترین رپر ها به دلیل “روند” و رویه خاص خودشان یعنی پشت سر هم و روان ادا کردن کلمات به صورت پشت سر هم، می باشد. رپر ها بعنوان یک ساز از صدای خود استفاده می کنند و اغلب باتوجه به نیاز اجرا با استفاده از فریاد های مقطعی یا حرکات نمایشی جذاب، صدای شان را تغيير می دهند.
رقص هیپ هاپ
رقص هیپ هاپ به رقصی گفته میشود که همراه با موسیقی هیپ هاپ است و بعنوان بخشی از فرهنگ هیپ هاپ تلقی میشود. رقص مختص هیپ هاپ، همزمان با فراگیر شدن موسیقی هیپ هاپ، رشد و پیشرفت بسیاری داشت. این نوع رقص توسط سیاه پوستان آمریکایی در دهه ی هفتاد میلادی به وجود آمد. رقص هیپ هاپ نسبت به دیگر رقص ها از این نظر تفاوت دارد که طبیعت آزاد و خلاقانه ای دارد. معمولا رقصنده های هیپ هاپ، حرکات جدید و ابداعی خود را در رقابت ها و مسابقات مختلف به نمایش می گذارند.
مقایسه ی رپ و هیپ هاپ
> رپ، همزمان با ظهور فرهنگ هیپ هاپ، از راه‌های آزادی بیان معرفی شد.
> سبک های رپ و هیپ هاپ، ضرب موسیقایی یکسانی دارند.
> در اثر ترکیب شعر و نثر، رپ بوجود می آید. رپ در احزاب برانکس، در زمان صحبت کردن دی جی، همراه با ضرب آهنگ، یک فکر خاص یا یک پیام را بیان میکرد.
> هیپ هاپ، ترکیب ضرب آهنگی با بازتاب خوش قلب و انعطاف پذیر میباشد درحالیکه رپ، عقاید و افکار تند و توهین آمیز را بیان می کند ولی نه لزوما. همچنین قابلیت ادغام رپ با سبک هایی مثل راک یا بلوز وجود دارد.
مشخصه های هیپ هاپ
از مشخصه های هیپ هاپ می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- Rapping:
سبک آوازی Rapping با استفاده از ریتم و شعر، معمولاً فاقد ملودی است و شباهت کمتری به آواز خواندن دارد. کلمه “رپ” در زمان شکوفایی فرهنگ هیپ هاپ، تعریف باریک تری به خود گرفت. امروزه، رپ در موسیقی هیپ هاپ از یک ویژگی متمایزی برخوردار است.
- Turntablism:
به موسیقی که با یک دستگاه پخش کننده موسیقی ساخته میشود؛ Turntablism میگویند. یک دی جی با استفاده از آهنگ های تولید شده توسط دیگر هنرمندان، میکس ایجاد می کند و پس از ترکیب صداها با یکدیگر، موسیقی را برای ایجاد آهنگ جدید دستکاری می کند.
- Breakdancing:
از سبک Breakdancing به عنوان سبک رقص آکروباتیک یاد میشود که از همان ابتدا از ویژگی های اصلی فرهنگ هیپ هاپ به شمار می رفت اما به دلیل سخت بودن یادگیری آن، هم چنان نتوانسته محبوبیت اصلی جنبه های دیگر هیپ هاپ را بدست آورد.
- Street art:
نحوه ی ساخت این نوع هنری بصری، معمولاً با استفاده از اسپری رنگ و سبک بصری پر جنب و جوش می باشد. البته در نظر داشته باشید که تمام دیوار نویسی ها با فرهنگ هیپ هاپ همراه نیستند ولی جنبش هیپ هاپ به دلیل ایجاد یک سبک گرافیتی منحصر به فرد ، قابل تشخیص است.
هیپ هاپ با حرکات موزون بدن و ریتم موسیقی بصورت هماهنگ به اجرا در میآیدگردآوری: بخش هنر و سینما سرپوش
- 11
- 2
