هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران به روایت هنرمندانش از آلمان و رومانی

هنرمند آلمانی حاضر در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: با اینکه سمپوزیوم تهران هشتمین دوره خود را می‌گذراند اما واقعا همه چیز فوق‌العاده است تا جایی که من تنها یک سمپوزیوم نظیر تهران را در ایالات متحده دیدم البته حتی آنجا نیز ابزارهای هنرمندان دست دوم بود در حالی که اینجا همه چیز نو و بسیار تمیز است، ضمن اینکه در تهران مسائل و اصول ایمنی بسیار خوب رعایت می‌شود.

به گزارش هنرآنلاین، این روزها در برج میلاد به بهانه برگزاری هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران ۱۹ مجسمه‌ساز و ۱۰ دانشجوی مجسمه‌سازی مشغول ساخت آثاری برای فضای شهری هستند. در این دوره نیز سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران، مانند ۴ دوره پیش از این، متریال سنگ را برای ساخت مجسمه انتخاب کرده و هنرمندانی از سراسر دنیا را که تجربه کافی برای ساخت آثاری با سنگ دارند، گردهم آورده تا بتواند علاوه بر تولید آثاری قابل توجه برای فضای شهری، در جهت تقویت و آموزش مجسمه‌سازان ایرانی با این متریال را مهیا کند. 

نمونه سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران را در جایی ندیده‌ام

کلائوس هونزیکر، مجسمه‌ساز آلمانی که پیش از این حضور، ۱۳ سمپوزیوم جهانی را تجربه کرده، درباره حضور در ایران گفت: با اینکه سمپوزیوم تهران هشتمین دوره خود را می‌گذراند اما واقعا همه چیز فوق‌العاده است تا جایی که من تنها یک سمپوزیوم نظیر تهران را در ایالات متحده دیدم البته حتی آنجا نیز ابزارهای هنرمندان دست دوم بود در حالی که اینجا همه چیز نو و بسیار تمیز است، ضمن اینکه در تهران مسائل و اصول ایمنی بسیار خوب رعایت می‌شود. او درباره اثر اجرایی خود در این سمپوزیوم گفت: اثر «همچون پرنده رها شود» دارای یک مفهوم کلی است که از دو بخش تشکیل شده است. اثری که در آن سعی کرده‌ام شکلی شبیه به بال پرنده را ترسیم کنم و خطوطی را در آن تعبیه کرده‌ام تا مفهوم میله‌های زندان را برای پرنده تداعی کند.

به طور حتم پرنده با پر زدن می‌تواند از میله‌های زندان عبور کند لذا سعی کردم که این مفهوم را نشان دهم که پر زدن از محدودیت‌ها یک امکان مهم در درون هر شرایطی است یا به افرادی اشاره کنم که در درون خود یک زندان دارند و پرهای وجودی خود را بسته‌اند. این هنرمند آلمانی درباره فضای این سمپوزیوم اظهار کرد: نخستین باری است که به ایران می‌آیم و این کشور را تجربه می‌کنم اما تا همین حالا باید بگویم که همه چیز در این سمپوزیوم فوق‌العاده است زیرا این رویداد به بهترین شکل برگزار شده است و ارائه شده به نحوی که هیچ نگرانی نداریم. هونزیکر درباره حضور دانشجویان در سمپوزیوم تهران گفت: ایده حضور دانشجویان در سمپوزیوم بسیار خوب است زیرا هدف و پیام سمپوزیوم کسب دانش و تجربه جدید در کنار انجام کارهاست لذا قرار دادن دانشجویان در کنار کارها می تواند تبادل اطلاعات، دانش و تجربه را به دنبال داشته باشد البته من معتقدم که همه افراد حاضر در سمپوزیوم در حال یادگیری هستند و شخص من نیز در حال آموختن هستم، لذا خوشحال می‌شوم اگر به کسی چیزی بیاموزم زیرا این تبادل اطلاعات و تجربه یک مسیر دوسویه است. این هنرمند آلمانی فضای ذهنی و مفهومی اثر خود را بین‌المللی خواند و گفت: فضای ایران قطعا با مفهوم اثر من همراه است زیرا این یک مفهوم بین‌المللی است البته به صورت معمول در سمپوزیوم‌ها مفهوم نقش پررنگی ندارد و عموما کار بر اساس یک تم ارائه می‌شود. در اثر من ایده مربوط به میله‌های زندان مربوط به معماری یک فضا در مصر است که به مرور گسترش یافت و در نتیجه درون کارهایم ظهور کرد زیرا من وقتی یک مفهوم را در ذهن خودم دارم سعی می‌کنم ابتدا آن را روی کاغذ بیاورم و سپس با افزودن ایده‌های مختلف آن را تغییر دهم به نحوی که حتی وقتی تجربه حضور در کشوری را ندارم سعی می‌کنم از مقالات و مطالبی که تحقیق می‌کنم، فضا را دریافت کنم.

در واقع سبک کار من چون موسیقی‌دانانی است که ابتدا آهنگ را درست می‌کنند و سپس بر روی آن متن و ترانه می‌سرایند. وی افزود: من ایده‌های مربوط به میله‌های زندان را بر اساس شرایط محیطی هر کشوری متفاوت اجرا کرده‌ام به نحوی که در فنلاند به دلیل سرد بودن فضای این کشور، فرم میله‌ها را به شکل دهانی با فرم قندیل اجرا کردم در حالی که همین اثر را در ایتالیا به دلیل کوه‌هایی که وجود دارد به شکل کوه اجرا کردم، لذا بسته به فضا فرم را نیز تغییر می‌دهم زیرا من نمی‌خواهم صرفا یک اثر پایدار را ارائه کنم. می‌خواهم در اثر خود مفهوم ناپایداری و در حال حرکت بودن را ارائه دهم لذا اثر را از یک حالت بسته به باز می‌رسانم تا مفاهیم مختلف را در آن نشان دهم.

حضور دانشجویان در سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران یک ایده فوق‌العاده است

آنا ماریا نگارا مجسمه‌ساز رومانیایی دیگر هنرمند ر حاضر در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران، ایده حضور دانشجویان در این رویداد را فوق‌العاده خواند و گفت: معتقدم که حضور دانشجویان در کنار هنرمندان حرفه‌ای بسیار خوب است، زیرا سبب می‌شود که این گروه تجربه و دانش لازم را به دست آورند. او که سابقه حضور در ۱۲ سمپوزیوم بین‌المللی را در کارنامه خود دارد، درباره اثر «تحول بشری» گفت: در این اثر بیش از هر چیزی تکامل انسان مد نظر من بوده است در واقع قصدم این است که در اثرم به این مفهوم که رشد انسان به چه صورت است، بپردازم و سوالاتی را مطرح کنم. من سعی کردم که در اثر «تحول بشری» به این مساله بپردازم که آیا انسان از رشد توقف پیدا می‌کند یا نه؟ این هنرمند مجسمه‌ساز افزود: طرح سوالاتی نظیر اینکه: آیا انسان بدون مبارزه و تلاش به رشد دست می‌یابد یا نه؟

هدف اصلی اثر من است. در واقع سعی کردم در این اثر بیان کنم که انسان بدون مبارزه در میان دین، فلسفه و علم نیز می‌تواند رشد کند، زیرا در این اثر من به دنبال مفهومی هستم که در آن مجموعه‌ای تلفیقی از علم، مذهب و فلسفه دنبال می‌شود تا نشان دهم که رشد در سایه این اتفاقات رخ می‌دهد. نگارا درباره فرم‌های اجرای این اثر در این سمپوزیوم اظهار کرد: شکل ظاهری این اثر نظیر یک گل است که در دل آن خورشید می‌تابد. در واقع مد نظرم این است که اثر در نقطه‌ای قرار گیرد که خورشید از پشت آن بتواند تابش داشته باشد زیرا نوری که از دل این اثر به بیرون می‌تابد در ارائه مفهوم آن موثر است. آنچه مدنظرم است، شکوفایی نور خورشید از درون این گردونه است، زیرا قصد دارم با این روند شکوفایی بشری را به تصویر بکشم. در حقیقت با خورشید در این اثر نوعی منشور در دل آن ایجاد می‌شود که شکوفایی و تحول بشری را یادآوری می‌کند. این هنرمند رومانیایی هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران را یکی از بهترین رویدادها در سطح دنیا دانست و گفت: من سمپوزیوم تهران را، صادقانه یکی از بهترین‌ها در سطح دنیا می‌دانم زیرا مدیریت آن بسیار عالی است.

در واقع همیشه آرزوی من این بوده که به یک سمپوزیوم با مدیریت عالی بروم لذا فکر می‌کنم که اکنون آرزو و رویای من محقق شده است زیرا در سمپوزیوم تهران امکانات و نظم واقعا به درستی اجرا شده است و من از آن لذت می‌برم. وی فضای سمپوزیوم تهران را دوستانه خواند و بیان کرد: تا این لحظه فضای دوستانه خوبی بر سمپوزیوم حاکم است و همه چیز برای من عالی بوده است. به همین خاطر فکر می‌کنم که آثار بسیار خوبی را در انتهای این رویداد شاهد باشیم. به نظر من هنرمندان ایرانی بسیار خوب هستند، ضمن اینکه فوق‌العاده دوستانه برخورد می‌کنند. معتقدم که مردم ایران خوب و دلپذیر هستند و من به دستیارم که یک دانشجوی ایرانی است افتخار می‌کنم. به نظر من سطح آثار هنرمندان دیگر در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران خوب است و نتیجه نسبتا قابل توجهی را به دنبال دارد. وی اجرای بخش دانشجویی را در سمپوزیوم تهران مثبت خواند و در این باره گفت: من استاد دانشگاه هستم و نقاشی تدریس می‌کنم. به همین خاطر معتقدم که حضور دانشجویان در کنار هنرمندان حرفه‌ای بسیار خوب است، زیرا سبب می‌شود که این گروه تجربه و دانش لازم را به دست آورند و ما می‌توانیم اشتباهات آنها را جبران کنیم اما به صورت کلی این باعث خرسندی من است که کسی چیزی از من بیاموزد. این هنرمند فضای ایران را بسیار صمیمی خواند و اظهار کرد: من احساس می‌کنم که ایران خانه من است زیرا بسیار در آن احساس راحتی می‌کنم البته این اولین باری است که من به تهران آمده‌ام و در سمپوزیوم این بخش حضور دارم اما تا این لحظه همه چیز برای من بسیار خوب بوده است لذا بسیار خوشحالم که در تهران هستم زیرا احساس می‌کنم بودن در اینجا تجربه خوبی برای من می‌شود به همین خاطر نیز بسیار هیجان زده‌ام. بسیار دوست دارم که در ایران گردش داشته باشم تا بتوانم مساجد، موزه‌ها و ... را ببینم و بیشتر با سنت‌ها و مذهب ایران آشنا شوم تا بتوانم فرهنگ این کشور را درک کنم. این امر باعث می‌شود که حتی مسافرتم را به تعویق بیاندازم و بیشتر در ایران بمانم.