
به گزارش فارس به نقل از ورایتی، ماکروسافت و کمپانی برادران وارنر در همکاری جدید از فناوری عجیب و نوینی برای آرشیوسازی فیلم «سوپرمن» رونمایی میکنند.
این همکاری که به طور رسمی دوشنبه در کنفرانس Ignite ۲۰۱۹ مایکروسافت در اورلاندو فلوریدا رونمایی خواهد شد، اولین مورد آزمایش یک فناوری جدید ذخیرهسازی است که در نهایت میتواند برای قرنها به محافظت از فیلمها و برنامههای تلویزیونی هالیوود و همچنین بسیاری از اشکال دیگر دادهها کمک کند.
«آنت راوسترون»، محقق ارشد تحقیقات مایکروسافت در گفتگوی اخیر خود با ورایتی گفت: شیشه عمری بسیار طولانی دارد و هزاران سال دوام میآورد. این دیسک ذخیرهسازی نیز از جنس و مبنای شیشه درست شده است. قطعه شیشه سیلیس که فیلم «سوپرمن» محصول سال ۱۹۷۸ روی آن ذخیره شده، به ابعاد هفت و نیم سانتیمتر در هفت و نیم سانتیمتر و با ضخامت دو میلیمتر است. این دیسک شیشهای شامل ۷۵.۶ گیگابایت داده به علاوه کدهای فراوانی خطا است.

ماکروسافت در همکاری با مرکز تحقیقات «اوپتوالکترونیک»(الکترونیک نوری) دانشگاه ساوتهمپتون در سال ۲۰۱۶ بررسی در مورد شیشه به عنوان یک وسیله ذخیرهسازی را آغاز کرد.
هدف از این تلاشها ، تحت عنوان «پروژه سیلیس»، یافتن یک وسیله ذخیرهسازی جدید بهینهسازی شده برای آنچه که اهالی این صنعت آنها را دادههای سرد(دادههایی که به ندرت استفاده میشوند) مینامند، است. دادههایی که شاید برای ماهها ، سالها و یا حتی دههها مورد نیاز به دسترسی نیستند.
این فناوری برای دادههاییست که نیازی به نگهداری آنها در سِروِر نیست تا به صورت ۲۴ ساعته استفاده شوند بلکه باید به صورتی که در معرض تخریب و فساد قرار نگیرند برای سالیان سال نگهداری و آرشیو شوند.

کمپانی برادران وارنر از این نوع دادههای به اصطلاح سرد برخوردار است. این استودیو که در دهه ۱۹۲۰ تأسیس شد، از دههها از حلقههای فیلم قرقرهای اصلی سلولزی و نیز آثار صوتی از برنامههای رادیویی دهه ۱۹۴۰ به بعد و موارد دیگر محافظت کرده است که حجم عظیمی را شامل میشود. حال این حجم عظیم نیازمند یک بکآپ یا پشتیبانی دادهای بسیار بادوام است که میتواند برای قرنها سالم و در امان بماند. آثار نوستالژیک و ماندگاری چون «کازابلانکا» «جادوگر شهر آز» و «لونی تونز» با این فناوری به صورت بهینهتر و بسیار طولانیتر محافظت خواهند شد.
کمپانی برادران وارنر فیلمهای خود را که حجم عظیمی را شامل میشوند در انبارهایی با دمای خنک نگهداری میکند و در این مکانها رطوبت و دما به شدت کنترل میشود و سنسورهای هوا هرگونه علائم تجزیه شیمیایی این محتواهای ذخیره شده را نشان میدهند.

«برَد کالر» مدیر بخش عملیاتی این پروژه در کمپانی وارنر به عنوان معاون ارشد آرشیوسازی بایگانیهای جهانی و مهندسی رسانه این استودیو میگوید: ماموریت ما حفظ این داراییهای اصلی به صورت پایدار و دائمی است و مادامیکه استودیو سرمایهگذاری زیادی در بخش این آثار کلاسیک کرده، بسیاری از محتواهای دیگر به صورت مداوم در حال افزایش هستند که نیاز به ذخیرهسازی دارند که شامل فیلمهایی که به صورت دیجیتالی فیلمبرداری شدهاند و اپیزودهای تلویزیونی تا اشکال جدید سرگرمی همچون بازیهای ویدیویی میشوند و همه اینها نیاز به ذخیرهسازی برای سالیان طولانی دارند که حجمی عظیم را شامل میشود.
جالب اینکه تا به امروز، بایگانی کمپانی برادران وارنر حاوی حدود ۲۰ میلیون دارایی است و سالانه دهها هزار آیتم جدید به آنها اضافه میشود.

«برَد کالر» در ادامه توضیحات خود میگوید: هر یک از این موارد در چندین مکان ذخیره میشوند. ما میخواهیم بیش از یک کپی و نسخه از این آثار داشته باشیم. و تا به امروز، وارنر بیشتر فیلمها و نمایشهای تلویزیونی خود را روی فیلم ذخیره میکند، حتی اگر آن آثار به صورت دیجیتالی فیلمبرداری شده باشند.
به منظور آرشیوسازی، استودیو یک فیلم را به ترکیبات رنگ YCM تقسیم میکند در نتیجه سه نسخه کاملا متمایز که بعد روی فیلمهای سیاه و سفید نیز رایت(کپی شدن) میشوند. این فایلهای ذخیرهسازی در دمایی بین ۳۵ تا ۴۵ درجه فارنهایت نگهداری میشوند.

کالر در ادامه افزود: استودیوهای هالیوودی دهههاست از این فرآیند ذخیرهسازی استفاده میکنند. این فرآیند آزمایش شده و موفق بوده است. اما حالا این نوع ذخیرهسازی جوابگوی انواع دادهها و محتواهای ما نیست و فناوری جدید از حجم گرفته تا مدت زمان ذخیرهسازی را به غایت ارتقاء میبخشد. ضبط ویدئوهای میدان نوری، هولوگرامها یا هر چیز دیگری که در آینده ممکن است برای سرگرمیهای نسل بعدی به وجود بیاید، به احتمال زیاد به راه حلهای مختلف نیز نیاز خواهد داشت.
«ویکی کاف»، مدیر ارشد فناوری وارنر گفت: با پیشرفتهای تصویری اخیر مانند ۴K و HDR، نیاز روزافزون به ذخیرهسازی پتابایت(یک میلیون گیگابایت) وجود دارد و این کیفیت محتوایی است که با آن سروکار خواهیم داشت.

وارنر مدتهاست که به دنبال فناوریهای نوین ذخیرهسازی بوده است به همین دلیل «برَد کالر» به محض شنیدن در مورد فناوری جدید ذخیرهسازی ماکروسافت، سراغ این کمپانی رفت.
پروژه «سیلیکا» یا همان دیسکهای شیشهای بر فناوری لیزر متکی است و مشابه کاربرد لیزر در جراحیهای لازیک چشم است که در آن اشکالی هندسی را با لیزر میسوزانند که به «واکسل» هم معروف است که نوعی شبیهسازی گرافیکی است.
ما میتوانیم چندین بیت را در هر واکسل رمزگذاری کنیم و بر خلاف رسانههای اُپتیکی نوری سنتی مانند سی دی یا دی وی دی، پروژه سیلیکا در واقع دادهها را در چند لایه رمزگذاری میکند. مایکروسافت از ۷۴ لایه اینچنینی برای ضبط «سوپرمن» روی شیشه استفاده کرده لیکن به طور مستمر در حال ارتقاء همین فناوری برای افزودن لایههای بیشتر و در نتیجه حجم بیشتر ذخیره در فضایی کمتر است.

پس از ذخیرهسازی دادهها به این روش، میتوان با تابش نور روی دیسک شیشهای و دریافت آن توسط میکروسکوپ «ریدر» مانند (داده خوان)، به آن دسترسی پیدا کرد.

با این وجود که پروسه فناوری ذخیرهسازی «پروژه سیلیکا» تازه در اول راه خود است به سرعت در حال ارتقا و بهینهسازی بیشتر است. پس از کپی فیلم «سوپرمن» روی این دیسک شیشهای برای اطمینان از صحت آن، بیت به بیت همه دادههایش چک شد و همهچیز سرجایش بود و این فیلم سینمایی به آرشیو ذخیرهای کاملا ایمن برای نسلهای بعدی منتقل شد.






- 15
- 4