هر چقدر بعضی از بازیگران گرفتار تب خوانندگی می شوند و صدایشان را در معرض قضاوت و شنیدن مخاطبان قرار می دهند تا عیارشان جدا از هنر بازی در این عرصه هم سنجیده شود، از آنسو خوانندگان هم کم پا در کفش بازیگران نکرده اند. چه پیش از انقلاب و چه پس از آن نمودهای این ادعا کم نبوده اند که بارها در همین بانی فیلم هم به آنان پرداخته ایم. با این حال آیا می توان گفت که خوانندگان تضمین مناسب و قابل اطمینانی برای فروش فیلم ها بوده اند یا خیر. مروری کوتاه بر حضور بازیگران در فیلم های پس از انقلاب حاکی از آن است که این تجربه چندان خوشایند و پولساز نبوده و در اغلب موارد به شکست انجامیده. در واقع بر خلاف تجربه های موفق و دلنشینی که در ترانه خوانی امثال مهران مدیری، رضا رویگری و… به عنوان بازیگران مطرح در عرصه خوانندگی شاهد بوده ایم، در جبهه مقابل، خوانندگان طرفی در بازیگری نبسته اند.
مطلب حاضر به انگیزه اکران فیلم «تیک آف» و بازی رضا یزدانی در آن قصد دارد نمایی کلی از وجهه و صرفه اقتصادی خوانندگان در مقام بازیگر ارائه دهد. ضمن اینکه دو فیلم «یادم تو رو فراموش» و «قرار بعدی همان جا» به ترتیب با بازی مازیار فلاحی و مهدی مقدم هنوز اکران نشده اند. توضیح آنکه اگر چه حمید گودرزی با گروه موسیقی «Seven» کار هنری خود را آغاز کرد، اما چون بیشتر به عنوان بازیگر شناخته می شود، نام او در این نوشته نیامد.
رضا یزدانی؛ مُصِر و با انرژی
رضا یزدانی در زمینه بازیگری از تمام خوانندگان دیگر سبقت گرفته است. او نخستین بار سال ۸۸ جلوی دوربین مهدی کرم پور در اپیزود «طهران سیم آخر» از فیلم «طهران تهران» جلوی دوربین رفت و یکی از نقشهای اصلی را داشت که خیلی هم دیالوگ نمی گفت. به گفته خودش، «شنیده شدن ترانه «طهران، تهران» که همزمان با همان فیلم برای من رخ داد، اتفاق بسیار خوبی بود». فیلم البته متعلق به گیشه نبود و حتی دیگر اپیزود آن که ساخته داریوش مهرجویی بود هم موجب نشد تا خوب بفروشد و گیشه اش تعریفی نداشت. او در این فیلم نقش یک خواننده را داشت. «بوی گندم» فیلم بعدی او در سال بعد از آن ساخته شده که باز هم یزدانی نقش خواننده ای را داشت که مصمم بود همراه با دو دوست دیگرش روی سکویی نفتی کنسرت برگزار کند. فیلم حتی با وامگیری نامش از یکی از پرفروش ترین فیلم های پیش از انقلاب و حضور بازیگران چهره ای همچون مصطفی زمانی و الناز شاکردوست نتوانست فروش چشمگیری داشته باشد. فیلم بدون سر گروه اکران شد حتی در افتتاحیه اش در اوایل زمستان ۹۲ هم فروش نازلی داشت. البته در ادامه با افزایش سینماها فیلم در تهران و شهرستانها ۵/۱ میلیارد فروخت. البته فیلم محمدرضا خاکی که اولین سینمایی خود را ساخته بود، در قیاس با دیگر سینماگران شناخته شده در همان سال از جمله سیامک شایقی (ابرهای ارغوانی)، بهرام توکلی (آسمان زرد کم عمق) و… موفق تر بود. یزدانی در «بوی گندم» هر چند در تبلیغات فیلم نقش محوری نداشت، اما یکی از نقش های اصلی را بازی کرد. او سال ۹۴ جلوی دوربین «آه ای عبدالحلیم» رفت که بعدها به «تیک آف» تغییر نام داد. فیلم دو سال در پی اکران بود تا اینکه اوایل ماه جاری روی پرده رفت. فیلم با ۲۵ سینما استارت زده و در ۱۱ روز گذشته حدود ۴۵۰ میلیون فروخته که قابل توجه است. او در این فیلم باز هم با مصطفی زمانی همبازی شده است و همچنان نقش یک خواننده را دارد که در فیلم شاهد نوازندگی و خواندن او هستیم. فیلم یک درام عاشقانه ساخته احسان عبدی پور است که تلاش دارد خود را جزو آثار سینمای بدنه جای دهد. در تبلیغات فیلم روی هنر یزدانی تأکید شده است و او در اکران های مردمی هم حضور پررنگی دارد که با استقبال تماشاگران به ویژه در پردیس ها مواجه شده است. اگر روند فروش امیدوار کننده «تیک آف» ادامه یابد، می تواند بزودی وارد باشگاه میلیاردی ها شود. یزدانی سال گذشته در فیلم «سوفی و دیوانه» ساخته مهدی کرم پور هم بازی داشت که در نوبت اکران است. یزدانی که متخصص گیتار الکترونیک است و از این توانایی خود در نقش هایش هم نهایت بهره را می برد، در این فیلم هم کارکرد مشابهی دارد؛ هر چند نقش او پررنگ نیست. حضور یزدانی در فیلم های «حکم»، «رئیس»، «محاکمه در خیابان» هر سه ساخته مسعود کیمیایی بیش از سایر فیلمهایش در معرفی او موثر بود. او تیتراژ فیلم های «گام های معلق»، «کیفر»، «خودزنی»، «خط ویژه»، «متروپل» و «۳۶۰ درجه» را هم خوانده است.
رضا صادقی، شکست و خداحافظ!
«بی خداحافظی» تنها تجربه بازیگری رضا صادقی که سال ۹۰ اکران شد، بر خلاف تمام پیش بینی ها برای رکورد شکنی، یک شکست کامل چه از حیث گیشه و چه از نظر هنری بود. فیلم نیمه تابستان سال ۹۱ روی پرده رفت و گفته می شد داستان زندگی رضا صادقی را روایت می کند. خود او در نمایش فیلم در جشنواره فجر ۳۰ گفت: «بی خداحافظی یک یادگاری از من در سینماست و هرگز در هیچ فیلم دیگری بازی نخواهم کرد». صحبتی که بدل به شعار تبلیغاتی فیلم هم شد. شایعاتی مبنی بر پرداخت دستمزد ۱۰۰ میلیون تومانی به وی در این فیلم شنیده می شد که محمد نشاط تهیه کننده فیلم، با تأیید آن گفت ۷۰ میلیون بابت بازی و ۳۰ میلیون بابت آهنگ هایی که برای فیلم ساخت، به او پرداخت شد». «بی خداحافظی» با وجود هزینه ای ۸۵۰ میلیونی، نتوانست حتی کفاف هزینه های تولید را بدهد و حضور ستاره ای مثل محمدرضا فروتن هم دردی از فیلم دوا نکرد. احمد امینی علی رغم سابقه خوب خود در این فیلم به شدت پایین تر از حد انتظار ظاهر شد. البته ناگفته نماند فیلم همزمان با «کلاه قرمزی و بچه ننه» اکران شد که رقیب سرسختی بود و خیلی از سینماروها را از تماشای «بی خداحافظی» منصرف کرد.
فرزاد فرزین، فروش نازل در سینما، استقبال در شبکه ویدئویی
فرزاد فرزین که این روزها بازی او در سریال «عاشقانه» با استقبال مواجه شده و بازی متفاوت قابل قبولی هم داشته، در سینما هیچگاه اقبال خوبی نداشته است. فیلم اول او «پسران آجری» در سال ۸۵ عقب تر از زمانه خود بود و بیشتر دهه هفتادی می نمود. فیلم چهره های تازه نفسی همچون پوریا پورسرخ و بهنوش طباطبایی و همچنین سوپراستاری مثل ابوالفضل پورعرب را هم در اختیار داشت، اما نتوانست فروش خوبی داشته باشد. ناپختگی و کاستی های فراوان موجب شد تماشاگران آنرا پس بزنند. در «کنسرت روی آب» فیلم بعدی او که چهار سال بعد رقم خورد، وضع به قدری بد بود که فرزین خود در گفت و گویی اعلام کرد از بازی در آن پشیمان است! فرزین حتی بازی در «پسران آجری» را تجربه بدی دانسته ولی اصرار داشته «کنسرت روی آب» فیلم بدتری بوده، چون ساخته مجید قاری زاده حداقل ابتدا و انتهایش مشخص بوده، اما در ساخته مرحوم جهانگیر جهانگیری شرایط تولید هم آنقدر غیر حرفه ای بوده که حتی نباید به آن پروانه نمایش می دادند! این خواننده سال ۹۲ در فیلم «سگ های پوشالی» ساخته رضا توکلی جلوی دوربین رفت که دست کم با انتقادات تندی مواجه نشد ولی این فیلم هم فروش قابل قبولی نداشت و به زحمت مرز سیصد میلیون تومان رسید. فرزین اخیراً بازی در سریال ویدئویی «عاشقانه» را به پایان رسانده است. اگر چه در قسمتهای ابتدایی سریال به نظر می رسید او در نقش خود بازی داشته، اما تصویری سیاه که از این شخصیت در سریال منوچهر هادی ارائه شد، چنان شدید بود که بازتابهای منفی در پی داشت. طرفداران این خواننده در فضای مجازی از در اعتراض در آمدند؛ تا جایی که کارگردان سریال از آنان خواست به انتخاب این خواننده احترام بگذارند. شاید همین مسائل موجب شد تا در یکی از قسمت های اخیر از زبان کاراکتر فرزین در این سریال که مثل او می خواند و می نوازد، بشنویم او تنها شبیه فرزاد فرزین است و ربطی به این خواننده ندارد! موردی که شبهه افزودن آن پس از مشاهده اعتراضات را پدید آورد.
- 19
- 2
