به گزارش فرادید, در ده پانزده سال گذشته ماه رمضان برای خوانندگان موسیقی ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده، ماهی که در آن تلویزیون در ساعاتی خاص برای ۳۰ شب متوالی مخاطبینش به جمعیت چند ده میلیونی می‌رسد و طبعا فرصت مناسبی را برای معرفی خوانندگان تیتراژهای برنامه‌های پرمخاطبش فراهم می‌کند.
خواننده‌ها می‌دانند که شنیده شدن برای ۳۰ شب پشت سر هم از تریبون صدا و سیما دو مزیت مهم دارد. یکی تکرار و شنیده شدن هر روزه و جا افتادن در ذهن مخاطب و دیگری ارتباط با طیف وسیع تری از مردم.
بیایید صادق باشیم، هنوز خیلی‌ها هستند که تلویزیون می‌بینند، در اینترنت دنبال آهنگ و خواننده جدید نمی‌گردند و باور کنید هنوز نمی‌دانند اسم خواننده «مشکی رنگ عشقه» رضا صادقی است.
اما همین قشر وسیع جامعه در ماه رمضان و پای سفره افطار حتما تیتراژ «ماه عسل» را خواهند شنید و برای یک خواننده همین به معنی یک برگ برنده محسوب می‌شود. اگر چه تا امروز هیچکدام از تیتراژهای ماه رمضانی نتوانستند جزو ترک‌های ماندگار موسیقی ایران باشند، اما تعداد زیادی از آنها در یک نکته باهم مشترک بودند. آن هم ایجاد فضایی متناسب با حال و هوای ماه رمضان و سفره‌های افطار است.
برای مثال خواننده‌ای مثل مجید اخشابی هیچ وقت نتوانست در مارکت خواننده موفقی باشد، اما اگر به تیتراژ‌هایی که برای ماه رمضان خوانده گوش کنید متوجه می‌شوید ترانه و موسیقی اش با حال و هوای این ماه چقدر تناسب دارد و صاحب اثر، مخاطب تلویزیونی را کاملا می‌شناسد.
راستش را بخواهید باید گفت: تیتراژهای ماه رمضان امسال روح ماه رمضانی ندارند. یعنی تا همین یکی دو سال گذشته حداقلش یک مهدی یراحی بود که بیاید در انتهای «ماه عسل» طوری بخواند که باعث شود آدم‌ها بامیه‌ها را با بغض به درون فرو برند، اما آخر فکرش را بکنید، آدم چطور افطارش را با مسیح و آرش‌ای پی و تنظیم مسعود جهانی (با همان لحن ته آهنگ‌ها اسمش را بخوانید) باز کند؟
مسیح و آرش‌ای پی تیتراژ برنامه ماه عسل را اجرا کردندتیتراژهای شاخص ماه رمضان امسال چهار اثر است. یکی از آنها مربوط به برنامه «دعوت» است که از شبکه یک پخش می‌شود و خواننده اش هم استاد هیراد است.
حمید هیراد گویا به تلافی فیلم فالش خوانی اش در کنسرت تصمیم گرفته در این اثر تمام توانایی صدایش را به رخ بکشد. اما خوب حاصلش چیزی جز شمار زیادی از تحریر‌های نامرتب نیست که بعید است بتواند به صورت زنده اجرا کند.
سه تیتراژ بعدی هم متعلق به بهنام بانی، مسیح و آرش‌ای پی برای «ماه عسل» و روزبه بمانی برای سریال «سر دلبران» است. دو تیتراژ ابتدا و انتهای برنامه «ماه عسل» که در چند سال گذشته پرمخاطب‌ترین تیتراژ‌ها را داشته، اگر چه ایراد خاصی به آنها وارد نیست، اما تیتراژهای جان داری هم نیست و قابلیت هیت شدن، حتی در همین ماه هم ندارند. قطعه بهنام بانی تنها یک قطعه مستقل است، از قواعد موسیقی ترکی پیروی می‌کند، ترانه اش عاشقانه است و هیچ المانی از ماه رمضان و حال و هوای آن در این قطعه وجود ندارد.
آهنگی که می‌توانست هروقت از سال منتشر شود. قطعه آرش‌ای پی و مسیح هم همین مختصات را داراست. یک ترانه عاشقانه با ملودی که بدون اغراق بیشتر مناسب ماه محرم است.
بهنام بانی از خواننده تیتراژهای برنامه‌های ماه رمضان استاما داستان قطعه سریال «سر دلبران» که با نام مستقل «خرقه» در اینترنت منتشر شده کمی متفاوت است. قطعه‌ای به خوانندگی و ترانه سرایی روزبه بمانی که اگر چه در آهنگسازی و تنظیم حرف خاصی نمی‌زند، اما ترانه اش با حال و هوای این روز‌ها همخوانی دارد و بمانی هم انصافا خوب توانسته در هیبت یک خواننده ظاهر شود.
جالب اینجاست که از میان این ۴ تیتراژ ویژه امسال به غیر از قطعه ماه من» حمید هیراد که به شاعر و ترانه سرا احتیاج ندارد، ترانه سه تیتراژ دیگر برای روزبه بمانی است. یعنی مثلا اینطور بوده که دو سه روز قبل از ماه رمضان تلفن روزبه بمانی زنگ میخورد و بهنام بانی پشت خط است. بانی: سلام، آقا ترانه برای ماه رمضان چی داری؟
بمانی: سه تا دارم، یکیش خوبه دوتاش معمولی بانی: اون خوبه رو بده بی زحمت بمانی: خوبه رو می‌خوام خودم بخونم. بانی: خب باشه پس یکیشو که به مدل چهره ام بخوره بده چند دقیقه بعد تلفن بمانی مجددا زنگ میخورد و آرش‌ای پی و مسیح پشت خط هستند. آرش‌ای پی: سلام آقا بمانی، ترانه ماه رمضانی داری؟ بمانی: دو تا مونده، یکیش خوبه یکیش معمولی آرش‌ای پی: ما معمولی می‌خوایم اصلا. دو نفری باهم بخونیم تخفیفم داره؟
- 10
- 4
