ایرانی‌ها از گذشته های دور عاشق سفرنامه بودند؛ سفرنامه ابن بطوطه و گلستان سعدی و سفرنامه ناصر خسرو هم نشانی‌اش. سفرنامه‌ها در گذر زمان تغییرات زیادی داشته‌اند و با شکل‌های متنوعی راهی کتاب فروشی‌ها شده‌اند. منصور ضابطیان، نویسنده و مجری تلویزیون جزو آن دسته از سفرنامه‌نویس‌هاست که پیچیده نمی‌نویسد و از قضا مردم به همین دلیل کتاب‌های سفرنامه او را دنبال می‌کنند. او به تازگی به شهرهای مختلف ایتالیا سفر کرده تا با دیدن و شنیدن، سفرنامه جدیدی از اشتراکات فرهنگ غذایی ایران و ایتالیا بنویسد و البته سفرنامه تازه منتشر شده «بی‌زمستان» را هم در قفسه کتاب فروشی‌ها دارد. کتاب جدید او مجموعه‌ای از سفرنوشت و عکس‌های ضابطیان از سه کشور تاجیکستان، آذربایجان و گرجستان است که در سه فصل مختلف سال، یعنی بهار، تابستان و پاییز انجام شده. این هفتمین سفرنامه او بعد از «مارک و پولو»، «مارک دو پلو»، «برگ اضافی»، «سباستین»، «چای نعنا» و «موآ» است.
با منصور ضابطیان درباره چرایی ادامه سفرنامه‌نویسی‌هایش گفت‌و‌گو کردیم که در ادامه آن را می‌خوانید.
نمی‌دانم مقصد بعدی سفرنامه‌ام کجاست!
منصور ضابطیان بعد از بی زمستان یک سفرنامه جدید در راه دارد و سفرنامه ایتالیا، هشتمین کتاب اوست که به سفر گره خورده. او علت تداوم سفرنامه‌نویسی را استقبال مردم می‌داند و می‌گوید:« سفرنامه ایتالیا، هشتمین سفرنامه‌ام می‌شود. پس حتما قدم گذاشتن در این راه برایم جدی بوده که ادامه‌دار شده است. به هر حال این گونه ای است که مردم از آن استقبال می‌کنند و خودم نیز به آن علاقه دارم. به همین دلیل ادامه پیدا کرد. در واقع این ادامه، نتیجه منطقی استقبال مردم است.» او مقصد را تعیین‌کننده مضمون سفرنامه می‌خواند و می‌افزاید:«تغییر در مضمون سفرنامه بستگی به مقصدی دارد که آدم به آن سفر می‌کند. گاهی مانند سفر به ایتالیا مضمون مشترکی مانند فرهنگ غذایی بین دو کشور معیار قرار داده می‌شود و گاهی تنها فرهنگ آن کشور. نمی‌دانم مقصد بعدی‌ام کدام کشور است، مهم موضوعی است که به خاطرش به آن کشور خواهم رفت و خواننده با خواندن آن مرا قضاوت می‌کند.»
ساخت برنامه تلویزیونی دیر نمی‌شود
ضابطیان اینک ۴۹ ساله است و سفرنامه‌نویسی را از ۹ سال پیش یعنی در ۴۰ سالگی آغاز کرده. وقتی از او می‌پرسیم تا چه زمانی قرار است به سفرنامه‌نویسی ادامه دهد، می‌گوید: «تا وقتی زمان و سلامتی یاری کند و استقبال مردم همچنان ادامه داشته باشد. ولی به هر حال طبیعی است هر چیزی سن و سال خودش را می طلبد. شاید ده، پانزده سال دیگر، این شکل از سفر برای خود من جذاب نباشد و کار دیگری را دنبال کنم و سپس با خنده می‌گوید: فعلا می‌خواهم دوران کهولت را به این شکل بگذرانم.» او در پاسخ به تاثیر گران شدن کاغذ بر آمار فروش کتاب‌هایش و این که چه لزومی دارد هر سفر را به یک کتاب تبدیل کند، می‌گوید:«این چیزی نیست که دیگران درباره‌اش تصمیم بگیرند.
من باید در این‌باره تصمیم بگیرم. چرا کسی از این طرف به ماجرا نگاه نمی‌کند که وقتی شما مجبور باشید مثل «مارک‌و‌پلو» به هشت سفر خارجی بروید و همه آن را در یک کتاب چاپ کنید طبعا هزینه خیلی زیادی دارد. ناشر من تمام تلاشش را کرده است که نسبت به میانگین بازار کتاب و نسبت کیفیت و هزینه‌ای که صرف تهیه‌اش می‌شود قیمت تمام شده گران درنیاید.
با این همه، گرانی کاغذ آن چنان روی فروش کتاب من تاثیر نداشته است.» او در پایان درباره برنامه‌سازی تلویزیونی می‌گوید:«فعلا با چند شبکه مختلف درباره برنامه‌های تلویزیونی صحبت کردم اما در این شرایط خیلی عجله‌ای برای ساخت برنامه تلویزیونی ندارم.»
- 11
- 1
