یکی از دغدغههای مهم اهالی ادبیات در ایران ترجمه آثار ادبی فارسی و شناساندن آنها به دیگر ملتهاست. این که دوست داشته باشیم ادبیات فارسی روزی جهانی و شعر و نثر فارسی هم مانند ادبیات دیگر کشورها بلافاصله بعد از انتشار، به زبانهای مختلف ترجمه شود، شاید ظاهراً دور از دسترس باشد اما واقعیت این است که شدنی است. نمونهاش هم خبرهایی است که هراز چند گاهی از ترجمه آثار کلاسیک و معاصر فارسی در کشورهای مختلف به گوشمان میرسد. این، یعنی میشود به جهانی شدن ادبیات فارسی امیدوار بود، هر چند کج دار و مریز باشد.
جلالالدین و سهراب در شمال اروپا
هفته پیش با همکاری مرکز فرهنگی و بینالملل شهر کتاب ایران و مرکز زیدونیس در لتونی، همایش نقد و بررسی آثار زیدونیس(شاعر لتونیایی) و تأثیر اشعار مولانا و زبان فارسی بر شعر او در پایتخت لتونی برگزار شد. در این مراسم وزیر سابق فرهنگ لتونی به اهمیت مولانا برای زیدونیس و علاقه این شاعر به عرفان اشاره کرد و گفت: «اولین بار زیدونیس با ترجمه روسی مثنوی آشنا و شیفته اشعار این شاعر ایرانی شد. آثار و افکار مولانا الهامبخش خیلی از اشعار زیدونیس بوده است. او بعدها متوجه شد جای خالی ترجمه مثنوی به زبان لتونیایی احساس میشود». خانم ژنت گرنده در ادامه خبری خوش داد و گفت: «قرار شده است آثار مولانا و سهراب سپهری به زبان لتونیایی ترجمه و منتشر شوند».
«قصههای مجید» در مجله ادبی نیویورک
همزمان با خبر ترجمه اشعار مولانا و سهراب به لتونیایی، خبر رسید یکی از داستانهای مجموعه «قصههای مجید» هوشنگ مرادی کرمانی در مجله تخصصی ادبیات نیویورک منتشر شده است. کل این مجموعه را هم کارولین کراسکری، شرقشناس و محقق دانشگاه یو سی ال آمریکا در دست ترجمه دارد. این پژوهشگر تا به حال بسیاری از آثار نویسندگان ایرانی، از جمله احمد دهقان، سید مهدی شجاعی و عرفان نظر آهاری را ترجمه و به غیر فارسیزبانها معرفی کرده است.
- 17
- 2