چند حکایت از حکایت های عبید زاکانی

بهترین حکایت های عبید زاکانی

حکایت های عبید زاکانی

عبید زاکانی، یکی از ستاره های فروزان آسمان شعر و ادب فارسی است همچنین بعنوان بزرگترین لطیفه پردازان قدرتمند ادبیات پارسی محسوب میشود. اگرچه عبید زاکانی، در سرودن انواع شعر به استادی هرچه تمام تر، ذوق و قریحه خود را آزموده است، حکایت های او نیز، کم از آنها نیست و طنازی های شگرف عبید زاکانی باعث شده تا خواننده را به لبخندی معنادار وامی دارد و احتمالا همین مسئله، یکی از رسالت های طنزپردازی باشد. بنابراین بعضی از نویسندگان حکایت های عبید زاکانی را برای مخاطبان مخصوصا کودکان و نوجوانان بازنویسی نموده اند که از طرف ناشران مختلفی منتشر شده است.

عبید زاکانی در حدود سالهای ۷۷۱ و ۷۷۲ هجری قمری درگذشت. آثار برگزیدهٔ او شامل مثنوی عشاق‎نامه، کتاب اخلاق الاشراف، ریش نامه، صد پند، لطایف و ظرایف، رسالهٔ دلگشا و سرانجام منظومهٔ مشهور موش و گربه است. در ادامه شما را با چند مورد از حکایت های عبید زاکانی آشنا میکنیم:

۱. حکایت پیرمرد باهوش

سلطان محمود پیرمردی ضعیف را دید، که پشتواره ای خار می کشد. بر وی رحمش آمد؛ گفت:ای پیرمرد دو، سه دینار زر می خواهی؟ یا دراز گوش (خر) ؟ یا دو سه گوسفند؟ یا باغی که به تو دهم تا از این زحمت رهایی یابی؟

پیرمرد گفت:زر بده، تا در میان بندم و بر دراز گوش بنشینم و گوسفندان در پیش گیرم و به باغ روم و به دولت تو (کمک تو) در باقی عمر آن جا بیاسایم. سلطان را خوشامد و فرمود:چنان کنند.

نمونه حکایت های عبید زاکانی

۲. شرط آزادی یکی از حکایت های عبید زاکانی

یکی از بزرگان عصر با غلام خود گفت که از مال خود پاره ای گوشت بستان و زیره بایی معطّر بساز تا بخورم و تو را آزاد کنم. غلام شاد شد زیره بایی بساخت و پیش آورد. خواجه اش آش بخورد و گوشت به غلام سپرد. روز دیگر گفت بدان گوشت نخود آبی مزعفر بساز تا بخورم و تو را آزاد کنم. غلام فرمان برد و نخود آب ترتیب کرد و پیش آورد. خواجه اش آش بخورد و گوشت به غلام سپرد. روز دیگر گوشت مصمحل شده بود، گفت این گوشت بفروش و پاره ای روغن بستان و از آن طعامی بساز تا بخورم و تو را آزاد کنم. غلام گفت ای خواجه بگذار تا من هم چنان غلام تو می باشم و اگر البته خیری در خاطر می گذرد نیت خدای را این گوشت پاره را آزاد کن.

۳. حکایت شراب عبید زاکانی

مردی نزد ایاس بن معاویه آمد و گفت:اگر خرما خورم زیانیم باشد؟ گفت:نه. گفت:در صورتیکه سیاهدانه با نان خورم گناهی کرده ام؟ گفت:نه. گفت:اگر کمی آب بر سر آن نوشم؟ گفت:منعی ندارد. گفت:شراب خرما هم ترکیب همین چیزها باشد بعد از چه رو حرامست؟ ایاس گفت:اگر بر تو کمی خاک افشانند دردت آید؟ گفت:نه. گفت:اگر بر پیکرت آب پاشند، اندامیت بشکند؟ گفت:نه. گفت:اگر از آب و خاک خمیری کنند و در آفتاب نهند که خشک شود و بر سرت بکوبند چون باشد؟ گفت:آنم می کشد. ایاس گفت:آن هم چون این باشد.

۴. اوصاف بهشت از دیگر حکایت های عبید زاکانی

واعظی بالای منبر از اوصاف بهشت می گفت و از جهنم حرفی نمی زد. یکی از حضار پای منبر خواست مزه ای بیندازد گفت:ای آقا، شما همیشه از بهشت تعریف می کنید، یک دفعه هم از جهنم بگویید. واعظ که حاضر جواب بود گفت:آن جا را که خودتان می روید و می بینید. بهشت است که چون نمی روید حداقل باید وصفش را بشنوید.

انواع حکایت عبید زاکانی

گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش