البته ایران در ۳ بازی از ۴ بازی باقی مانده میزبان است و شانس خوبی برای جبران امتیازات از دست رفته خواهد داشت. در گروه ما در حال حاضر عراق با ۱۰ امتیاز با فاصله‌ای ۴ امتیازی نسبت به ایران صدرنشین گروه C است و البته در دور برگشت ایران با عراق یک بازی در ورزشگاه آزادی دارد که در آن مسابقه می‌تواند این فاصله را به یک امتیاز کاهش دهد. همچنین عراق یک مسابقه هم با هنگ‌کنگ دارد؛ تیمی که نشان داد در خانه به سختی امتیاز از دست می‌دهد و اگر بحرینی‌ها را متوقف نمی‌‌کردند، کار برای ایران از این هم سخت‌تر می‌شد. ضمن این‌که عراق و بحرین سه‌شنبه هفته جاری در زمین عراق یک مسابقه رودررو با هم دارند که نتیجه آن در صعود ایران تاثیر ویژه‌ای خواهد داشت.
در صورتی که بحرین موفق به شکست عراق شود با توجه به بازی‌های نسبتا ساده ایران و ۳ میزبانی در ۴ مسابقه باقی‌مانده و همچنین میزبانی از عراق در ورزشگاه آزادی، راه صعود خیلی هموار و در دسترس می‌شود. در صورتی که عراق، بحرین را ببرد فاصله‌ای ۷ امتیازی با ایران پیدا می‌کند و شاگردان ویلموتس باید برای دومی بجنگند. البته برای رسیدن به این هدف باید امیدوار باشیم که ویلموتس و فدراسیون از اشتباهات گذشته درس گرفته باشند و در بازی‌های بعدی شاهد تکرار این اشتباهات نباشیم. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به دلایل شکست ایران مقابل عراق.
نقش پررنگ تاج و دوستان
در حالی که تیم ملی در آستانه بازی حساس خود مقابل عراق به آرامش نیاز داشت، مشکل پرداخت مطالبات ویلموتس عملا تیم را به حاشیه برد و باعث شد تا اردوی تیم ملی در دیرترین زمان ممکن آغاز شود. عدم مدیریت صحیح در فدراسیون و از دست دادن جلسات تمرینی درنهایت در بازی مقابل عراق نمود پیدا کرد و نتیجه آن چیزی جز شکست تلخ مقابل همسایه غربی نداشت. به همه این‌ها از دست دادن فیفادی‌ها را هم اضافه کنید تا به نقش پررنگ تاج، ساکت و دوستان در ناکامی‌های اخیر تیم ملی بهتر پی ببرید.
خوردن گل اول
شاید نقطه ضعف اصلی تیم ویلموتس که باعث ناکامی در ۲ بازی اخیر شده این باشد که ابتدا ایران دروازه‌اش باز می‌شود. ایران در ۳ بازی از ۶ بازی با سرمربی جدیدش زودتر از حریف گل خورده است. بازی با کره‌جنوبی، تیم ملی به بازی برگشت و مساوی کرد اما در بازی با بحرین و عراق با شکست مسابقه را به پایان رساند. این موضوع می‌تواند به سبک بازی جدید تیم ملی و گارد بازتر مقابل حریفان یا تمرکز کمتر بازیکنان مربوط باشد که در هر صورت تبدیل به یک نقطه ضعف نگران‌کننده برای ایران شده است.
دفاع ضعیف
ساختار دفاعی تیم ملی بعد از رفتن کی‌روش به طور واضح ضعیف و شکننده شده. مدافعان بدون برنامه خاصی برای تصاحب توپ و بازیسازی از انتهای زمین به دفع بی‌هدف توپ می‌پردازند که همین موضوع بعضا باعث گسترده شدن دامنه حملات حریف شده و موج دوم حملات را شکل می‌دهد. در کنار تمام اشتباهات ریز و درشت، نبود یک رهبر با تجربه پس از رفتن جلال حسینی و پژمان منتظری هم به چشم می‌آید.
نفرات دعوت‌شده
به لیست و نفرات دعوت‌شده از سوی مارک ویلموتس هم انتقادات زیادی وارد است. ویملوتس نفراتی را دعوت کرده که در تیم‌های باشگاهی خود نیمکت‌نشین هستند اما در بین همین نفرات هم خبری از علیرضا جهانبخش نیست؟ مسلما بعد از باخت به بحرین و عراق در ذهن بسیاری از فوتبال‌دوستان ایران این سوال نقش بسته که آیا جهانبخش نمی‌توانست در ۲ بازی اخیر تاثیرگذار باشد؟! ویلموتس باید این را در نظر بگیرد که جهانبخش در حال حاضر تنها ایرانی شاغل در بهترین لیگ دنیاست و صرفا به دلیل نیمکت‌نشینی در این لیگ نباید روی نامش خط قرمز بکشد. جای هیچ شکی نیست که علی جهان از نظر کیفی چیزی کمتر از بازیکنانی مثل رضاییان، نادری، محبی و یا طارمی ندارد.
- 15
- 1
