بعد ازگذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب، چندگانگی یا چندمدیریتی و دولت در دولت کماکان بر مدیریت کشور سایه انداخته و روزبهروز هم دولتهای سایه یا دولت پنهان قدرتمندتر و دولت و نهادهای منتخب ضعیف و ضعیفتر میشوند. دولتهایی که با رویکردهای متفاوت و از خاستگاههای مختلف و با اهداف متعارض با یکدیگر، کشور را ازسویی به سویی سوق میدهند و در مواردی این دولت قدرتمند غیرمنتخب و بهظاهر پنهان، اینقدر قدرت دارد که دولت منتخب جرئت معرفی اعضای متخلف آن دولت را هم ندارد و مجبور است که در مواردی پساندازهای مردم در بنگاههای مالی آنها را که خود غارت کردهاند از بانک مرکزی و از جیب ملت بپردازد و زبان درکام نهد. لذا همواره رقابتی بس نفسگیر و مشمئزکننده میان دولت پنهان با دولت منتخب که در واقع بهمنظور تضعیف دولت و ملت و سد کردن پیشرفت کشورصورت میگیرد شاهد بوده و هستیم.
ازسوی دیگر دولت پنهان با خودی و غیر خودی کردن قشرهای مختلف مردم و پیاده کردن آنان از قطار انقلاب، بخشهای زیادی از ملت را از مشارکت دراداره کشور محروم کرده است. این پدیدههای مذموم و ویرانگر از روزهای اول پیروزی انقلاب با برچسپهای ناچسب، اعم از انقلابی وضدانقلابی وغیرانقلابی که ضد انسجام و وحدت ملی ومیهنی ودینی است، کلید خورده وکماکان ادامه یافته است؛ به طوریکه گویی که صاحبان قدرت هم برای بقای هرچه بیشتر خود، آگاهانه یا ناآگاهانه به این پروژه دامن زده و میزنند. درحالی که قاطبه مردم ایران از این چندگانگی یا حاکمیت دوگانه، بهشدت رنج برده و میبرند و میبینند که هرنهاد ودستگاهی درمسیر منافع مخصوص بهخود و در دستیابی به سهم بیشتری از کیک قدرت تلاش میکند بدون اینکه کمترین توجه به منافع ملی و حقوق اساسی ملت و مطالبات آنها داشته باشد.
این پدیده ناهنجار درحوادثی چون زلزله یا سیلهای بنیانکن اخیر یا آتشسوزیهای مهیب و مکرر و بیسابقهایی که در سالهای ۹۶و۹۷ بهصورت ابهامآمیزی رخ داد خودش را بیشتر نشان میدهد.
جای شگفتی است که مجموعهای از ارگانها و سازمانها ونهادها بهصورت موازی ودررقابت با دولت منتخب ونه درتابعیت دولت، درصحنه خدمترسانی به نیازمندان حضور پیدا میکنند و هر نهاد و دستگاهی هم میخواهد نشان دهد که آن نهاد است که بیشترین خدمات را به زلزلهزدگان یا سیلزدگان اخیر ارائه داده و میدهد تا با این کاربتواند بر ارتقای پایگاه سیاسی واجتماعی خوددرجامعه بیفزاید، درحالی که همه این کمکها بهواقع از خزانه یک کشور وازجیب ملت برداشته میشود؛ اما درعمل مشاهده میشود که کمکهای یادشده بهصورتی خرد شده ومتکی بر مدیریتی متفرق وموازی وغیر یکپارچه،درمیان آسیب دیدگان توزیع میشود تا درنهایت مشخص نشود که آیا کالاهای اهدایی، موادغذایی، وسایل گرمایشی وخدمات ارائه شده به نیازمندان اصلیاش داده شده یا خیر؟ مهمتر اینکه ازحیف ومیل وسوءاستفاده افراد سودجو هم در امان مانده است یا خیر؟
متاسفانه بعد از چهاردهه از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز که هنوز است کشور گرفتار دولت دردولت و مبتلا به مدیریتهای موازی است واجازه داده نشده که دولتی با مدیریتی علمی، تخصصی وحرفهای و یکپارچه وکارآمد وپاسخگو شکل بگیرد تا هرکسی نتواند اسب منافع نهادی ودستگاهی خود رادرعرصه مدیریت براند و هر نهادی بهنام خود و مستقل از دیگر نهادها و ارگانهای مسئول،امکانات بیتالمال یا سرمایههای ملی را بهصورت موازی توزیع و هزینه کند و روشن نیست که سازمانها ودستگاها ونهادها باید درعمل درتابعیت سیاستها و مدیریت دولت با توجه به وظایف مشخص شده وابلاغ شده از ناحیه دولت عمل کنند و نه تبعیت از روسا و فرماندهان خود و در ساحتی پراکنده وچندگانه؟
شکی نیست که این دولت منتخب است که باید این بههم ریختگیها را با اصلاح قوانین وطراحی ساختارهای جدید کارامد وبرخوردار از بهرهوری بالا، با تصویب قوانین شفاف درمجلس سامان دهد و همه باید بپذیرند که ایران کشوری است روی خط زلزله و نیازمند یک سازمان هلال احمر قدرتمند و مجهز و حرفهای که درراس آن باید یک مدیر اجرایی کارآمد وحرفهای و قوی ودوره دیده در مدیریتهای بلایای طبیعی ونه یک پزشک حلق وگوش وبینی قرارگیرد یا نیازمند یک وزارتخانهای تحت عنوان(وزارت حوادث وبلایای طبیعی) است که از همه اختیارات مرتبط با نحوه برخورد با حوادث گوناگون طبیعی وغیر طبیعی و اعتبارات متمرکز برخوردارباشد و همه نهادها و دستگاهها و...در تابعیت و تقسیم کار مدیریت چنین نهادی باید نقش خود را ایفا کنند و مشخص باشد که هرکسی عهدهدار چه مسئولیتهایی است؛ نه اینکه بهصورت جزیرهای و مستقل از یکدیگر، هرنهاد و سازمانی برای خودش کارکند وخودش را هم هرشب درتلویزیون درمعرض دید مردم قراردهد. متاسفانه درشرایط فعلی دولت بهحدی تضعیف شده که قادرنیست با اعمال مدیریتی یکپارچه وکارآمد و مقتدر و پاسخگو در صحنه سیل و...عمل کند.
واقعیتهای جامعه هم چنین نشان میدهد که قدرت دولت منتخب و نماینده ملت به نهادهای دیگری که دست بالا درقدرت رادارند وبه هیچکس هم پاسخگو نیستند منتقل شده و در واقع دولتهای دیگری درکناردولت منتخب مردم شکل گرفتهاند که دولت منتخب را به حاشیه قدرت راندهاند.
بنابراین درچنین شرایطی است که دولت نمیتواند همه ظرفیتهای ملی و میهنی ونهادها را درزیر چتر یک مدیریت واحد ویکپارچه سازماندهی کند و با تجمیع امکانات واعمال مدیریتی واحد و یکپارچه و کارآمد و روشمند، آن طورکه شایسته است به آسیب دیدگان ازسیل بنیان کن اخیرودیگر حوادث، درکوتاه ترین زمان ممکن رسیدگی کند و درمقابل ملت ومجلس ودیگر بخشهای حاکمیت هم پاسخگو باشد .
محمدعلی مشفق
- 19
- 3
