غلامعلی جعفرزاده: اعترافاتی که از تلویزیون پخش می‌شود، حکم دادگاه ندارد

غلامعلی جعفرزاده، نماینده مجلس، گفت: نمی‌توانم پیش‌قضاوتی کنم که شورای نگهبان چه نظری درباره طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما خواهد داد، اما این طرح نه خلاف شرع است و نه خلاف قانون اساسی، بلکه زمانی که می‌گوییم آبروی افراد حفظ شود در راستای شرع است. بنابراین اگر این طرح رد شود، علت آن مشخص نخواهد بود.

غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده رشت و نایب‌رئیس فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین، به جمع‌آوری امضا برای طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما اشاره کرد و گفت: هیچ‌کدام از اعترافاتی که در تلویزیون پخش می‌شود، حکم دادگاه نداشته است. سوابق را هم که نگاه می‌کردیم در برخی از موارد شخص برای اینکه خلاص شود اعتراف کرده است؛ مانند اعترافاتی که در پرونده شهدای هسته‌ای شاهد بودیم. که بعد متوجه شدیم همه چیز از ریشه خلاف و دروغ بوده است.

او با بیان اینکه در اعترافات تلویزیونی با آبروی افراد بازی می‌شود ادامه داد: در هیچ جای دنیا اعترافات تلویزیونی مرسوم نیست، بنابراین اعترافات رسانه‌ای باید ممنوع شود چراکه با آبروی مردم بازی می‌شود. برای هر جرمی یک جزایی در نظر گرفته می‌شود، آن فرد باید جزای جرمش را بکشد که این جزا می‌تواند جزای نقدی، حبس و اعدام باشد. اما نشان دادن عجز و ناله یک فرد در تلویزیون خوب نیست.

این نماینده مجلس توضیح داد: اعترفات متهمان در تلویزیون بدآموزی دارد، بنابراین معتقدم که طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما طرح بسیار خوبی است.

طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما خلاف شرع و قانون اساسی نیست

جعفرزاده در پاسخ پرسشی که به نظر شورای نگهبان در مورد طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما اشاره داشت، گفت: نمی‌توانم پیش‌قضاوتی کنم که شورای نگهبان چه نظری درباره طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما خواهد داد، اما این طرح نه خلاف شرع است و نه خلاف قانون اساسی، بلکه زمانی که می‌گوییم آبروی افراد حفظ شود در راستای شرع است. بنابراین اگر این طرح رد شود، علت آن مشخص نخواهد بود.

او در مورد کلیات طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما توضیح داد: کلیات طرح ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات در صداوسیما این است که افراد را وادار نکنیم تا در تلویزیون به خطاهای خود اعتراف کنند و این کار، کار درستی نیست. به نظر می‌رسد اعترافات تلویزیونی بیشتر بدآموزی داشت و به مثابه تحقیر کردن انسان‌ها بود.

پخش اعترافات از تلویزیون تحقیرآمیز بود

نایب‌رئیس فراکسیون مستقلین در پایان گفت: اعترافات تلویزیونی بیش از آنکه بازدارندگی در پی داشته باشد، غیراخلاقی بود. اعتراف در تلویزیون، با آن حالت سخیف و تحقیرآمیز، بازدارنده نبود. مردم از این کار متاثر و ناراحت می‌شدند.