نظری جویباری: کم بی مهری ندیدم | بازیکنان بی اثر را کنار گذاشتم

به گزارش ایرنا، نشست هیات مدیره باشگاه استقلال عصر چهارشنبه با حضور تمامی نفرات در ساختمان باشگاه استقلال برگزار شد.

علی نظری جویباری، مدیرعامل باشگاه استقلال، که از حواشی و اتفاقات پس از دیدار با تراکتور ناراحت بود، امروز پس از بحث و تبادل نظر در جلسه هیات مدیره، ترجیح داد از سمت خود کناره‌گیری کند.

با وجود مخالفت برخی اعضای هیات مدیره، او اعلام کرد با توجه به شرایط موجود، حاضر به ادامه فعالیت نیست و دیگر در محل کار خود حاضر نخواهد شد.

در نهایت، این استعفا پذیرفته شد و نظری جویباری رسما از مدیرعاملی استقلال کنار رفت. بر اساس تصمیم هیات مدیره، علی تاجرنیا به‌طور موقت سرپرستی باشگاه استقلال را برعهده گرفت.

نظری جویباری پس از این جدایی با انتشار پستی در صفحه شخصی‌اش از هواداران باشگاه استقلال خداحافظی کرد.

وی در متنی احساسی نوشت:

با نام نیک پروردگار

هواداران عزیز و عاشق استقلال

به وقت خداحافظی…

از روزهایی که در سال ۱۳۵۵ روی سکو، نوجوانی پرهیجان بودم که استقلال و ستاره‌هایش را تشویق می‌کرد، تا سال‌هایی بعد که به‌عنوان یکی از خدمت‌گزاران واقعی به این باشگاه قدم گذاشتم، مسیر زندگی‌ام با «آبی»‌ گره خورد. در همه این سال‌ها، هدفم این بوده که در هر جایگاهی، تمام توانم را برای سربلندی «استقلال بزرگ» بگذارم؛ و امروز در آستانه ۶۲ سالگی، همان شوق روزهای نوجوانی هنوز در قلبم زنده است.

افتخار داشتم در این هفت ماه مدیریت، در کنار همکارانم تیمی بسازیم که شایسته نام استقلال باشد؛ از قهرمانی جام حذفی در یکی از سخت‌ترین فصول باشگاه، تا انتخاب مربی محبوبی مثل ساپینتو، و تزریق دانش بین‌المللی به همه ارکان باشگاه با حضور چهره‌ای چون کلارنس سیدورف که تجربه و نگاه جهانی‌اش به تصمیم‌سازی‌های کلان هم راه یافت. از کنار گذاشتن بازیکنان بی‌اثر، تا جذب جوانان ملی‌پوش و تمدید قرارداد با مهره‌های کلیدی، و رسیدن به تیمی با ۱۵ بازیکن ملی و بین‌المللی، همه بخشی از رویایی بود که سال‌ها برایش جنگیدم.

در این مسیر، کم مانع و بی‌مهری ندیدم؛ نه فقط از بیرون، که گاهی از جایی که انتظار همراهی می‌رفت. با این‌همه، سکوت کردم تا آرامش استقلال حفظ شود. خوشحالم که با وجود همه این شرایط، تیم را از جایی که حتی خطر سقوط سایه انداخته بود، به قهرمانی و بازگشت اعتماد و امید رساندیم.

امروز اما می‌دانم که مسیر پیش رو با ترکیب و شرایط تازه‌ای ادامه پیدا می‌کند؛ شرایطی که با نگاه و روش من متفاوت است. برای همین تصمیم گرفتم جایی بایستم که بتوانم بدون مداخله در روندها، همچنان دل‌نگران موفقیت استقلال باشم.

من آموخته‌ام همیشه «استقلال» در اولویت باشد و منافع آن فراتر از هر شخص و هر گروه و جناحی قرار گیرد. خودشیفته نیستم و با همین باور، به این نتیجه رسیدم که از حوزه اجرایی جدا شوم. با وجود لطف و اعتماد دکتر شریعتمداری و مدیران ارشد هلدینگ ترجیح دادم با احترام کنار بروم.

از صمیم قلب از پیشکسوتان بزرگ این باشگاه، اعضای هیئت مدیره، همکارانم، اهالی رسانه و به‌خصوص شما هواداران بی‌نظیر که همیشه پشتم بودید، تشکر می‌کنم. لحظه‌ای که شادی شما را بعد از قهرمانی دیدم، برایم از هر افتخاری بالاتر بود.

هر جا که باشم، خود را سرباز استقلال می‌دانم و با همه توان و تجربه‌ام برای موفقیتش دعا و تلاش خواهم کرد.

به امید روزی که استقلال در ایران و آسیا بر قله بایستد.

یا علی