بانوی گریان

خانم کر چند روز پیش را به یاد آورد؛ زمانی که تایلند نخستین گل خود در جام‌جهانی را در حالی به سوئد زد که ۴ بر صفر عقب بود. یک نفر که در کنار زمین حضور داشت با چشمانی اشک‌بار به‌سراغ «نوئنگروتای استراتونگویان»، مربی تیمش رفت و لقب «بانوی گریان» را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص داد.

آن «بانوی گریان» نوالفان لامسام نام داشت که مدیرعامل بیمه موانگ تای، یکی از بزرگترین شرکت‌های بیمه تایلند است. او همچنین حامی مالی اصلی تیم ملی و مدیر تیم است و ریاست باشگاه فوتبال پورت فوتبال کلاب را نیز بر عهده دارد.

نوالفان گفت: «نمی‌توانم درباره اشک‌هایم توضیح بدهم اما آن گل در قلب مردم تایلند جای گرفت. دخترعمویم از من پرسید: آیا با فیفا قرارداد داری تا چهره تو را نشان بدهد؟ من گفتم: به‌هیچ‌وجه، در فیفا که این حرف‌ها مطرح نیست. من هیچ ارتباطی با فیفا ندارم!»

چند روز قبل از این بازی بود که نوالفان به هتل تیم در شهر نیس رفت و جلساتی رودررو با تک‌تک بازیکنان برگزار کرد. تیم پس از شکست ۱۳ بر صفر مقابل آمریکا نتوانسته بود خودش را پیدا کند. نوالفان در صفحه فیس‌بوکش از طرفداران تیم عذرخواهی کرده بود. بازیکنان در لابی هتل نشسته بودند و شبکه‌های اجتماعی را مرور می‌کردند و کامنت‌های منفی مردم درباره شکست رکوردشکنانه‌شان را می‌دیدند.

نوالفان می‌دانست باید تیم را برگرداند. دو بازی در مرحله گروهی باقی مانده بود. او به‌دنبال شگفتی دوم بود.

شگفتی اول در سال ۲۰۱۴ رقم خورد؛ پنج سال پس از آنکه او به تیم آمده بود. او پیش‌تر با ورزشکاران معلول کار می‌کرد و همیشه فوتبال را هم دوست داشت و در برخی از بازی‌های بزرگ اروپایی به‌عنوان تماشاگر شرکت کرده بود. در آن هنگام از او خواسته شد مدیر تیم ملی زنان تایلند شود. او حاضر شد هزینه‌های تیم را تقبل کند و بلافاصله به‌سراغ قوانین فوتبال رفت تا آنها را کامل یاد بگیرد. جدیدترین چالش او در زمینه یادگیری قوانین درباره VAR بوده است. او می‌گوید: «به‌نظرم این را خوب یاد گرفتم.»

زمانی که او نخستین‌بار تیم را دید، دریافت برخی بازیکنان از مناطق فقیرنشین شمال شرق تایلند هستند. او به‌عنوان مدیر یکی از بزرگترین شرکت‌های تایلند به آنها کمک کرد مدرک لیسانس‌شان را بگیرند و به آنها شغل با درآمد ۶۰۰ دلار در ماه داد.

در ماه مه ‌۲۰۱۴ بود که شگفتی اول رقم خورد. او می‌گوید: «ما یک پلی‌آف مقابل ویتنام در هوشی‌مینه‌سیتی برگزار کردیم و ۲ بر یک پیروز شدیم. آن برد باعث شد به جام‌جهانی کانادا برسیم. آن لحظه‌ای تاریخی برای تایلند و برای فوتبال ما بود. همه انتظار داشتند تیم مردان زودتر به جام‌جهانی برسد اما بانوان زودتر رسیدند.»

تایلند در مرحله گروهی مقابل آلمان و نروژ شکست خورد اما یک برد تاریخی ۳ بر ۲ برابر ساحل‌عاج کسب کرد. او می‌گوید: «ما در اتاوا، زمانی که پرچم تایلند را در زمین دیدیم گریه کردیم. ما در جام‌جهانی بودیم، سپس اتفاقات زیادی روی داد و من در تیم ماندم. کسی فکر نمی‌کرد ما برای بار دوم هم به جام‌جهانی برسیم.»

تایلند در جام‌جهانی ۲۰۱۹ انتظار نداشت بهترین تیم زنان دنیا، با بهترین ترکیب ممکن پا به میدان بگذارد. نوالفان روی نیمکت نشست و از نزدیک دید که تیمش چطور روحیه خود را می‌بازد اما کارلی لوید و دیگر بازیکنان آمریکا پس از پیروزی بی‌سابقه مقابل تایلند، به‌سراغ بازیکنان آمدند و با آنها صحبت کردند. نوالفان در پایان بازی از بازیکنان خواست دور زمین بچرخند و به جمعیت نگاه کنند و آن احساس را به‌خاطر بسپارند.

او می‌گوید: «بازیکنان گریه می‌کردند، به همین دلیل آنها را جمع کردیم و به آنها گفتیم به مردم تایلند فکر کنند. در رختکن، همه بازیکنان ما می‌گریستند و اعتماد به نفس خود را از دست داده بودند. آنها ترسیده بودند. این وضعیتی جدید و بسیار دشوار بود. در دنیای دیجیتال هر کسی رسانه شخصی خود را دارد و تمام کامنت‌ها بسیار منفی بودند. این مسائل باعث شد قلب آنها بشکند اما ما باید آن را می‌پذیرفتیم. ما نفر به نفر با تیم صحبت کردیم و برنامه‌ای چیدیم.»

هدف آنها مقابل سوئد ساده بود؛ اینکه گل بزنند. این چیزی بود که نوالفان به بازیکنان گفت. آنها نیاز داشتند نشان دهند که چرا با تلاشی فوق‌العاده به فرانسه رسیده‌اند. تایلند در دقیقه ۹۰ با نتیجه ۴ بر صفر عقب بود تا اینکه کاپیتان کانجانا سونگ‌انگوئن توپ را گرفت، به دفاع سوئد زد و آن را از سمت تیر نزدیک‌تر وارد دروازه سوئد کرد.

نوالفان گفت: «این شگفتی بزرگی بود. این گل معنای بسیاری برای تیم داشت. این گل پاسخی برای همه بازیکنان و برای من و مربی بود. برایم بسیار ارزشمند بود. این گل همچنین معنای خاصی برای طرفداران تایلند داشت، اینکه ما با دل و جان بازی کردیم. تمام کامنت‌ها از منفی به مثبت تبدیل شدند و روحیه تیم ما برگشت. روحیه و بازی با دل و جان مهم‌ترین چیزها در یک تیم هستند.»

تایلند در سومین دیدارش در جام‌جهانی ۲ بر صفر به شیلی باخت. آنها برای صعود به دور بعد نیاز به پیروزی ۱۴ بر صفر برابر شیلی داشتند اما نوالفان پیش از بازی همچنان امیدوار بود. تایلند طبق انتظار باخت اما تیم آن گلی که زد را به‌عنوان نمادی از آنچه در آینده به‌دست خواهد آورد می‌بیند.

نوالفان می‌گوید: «می‌دانید، آن لحظه زدن گل در تمام دنیا دیده و باعث غافلگیری ما شد اما من به بازیکنان افتخار می‌کنم. من حالا ۵۳ سال دارم و شاید برای این کارها بیش از حد پیر شده باشم اما این چیزها برای من شادی می‌آورد. شما به‌عنوان یک فوتبالیست می‌توانید پول بسیاری داشته باشید اما پول به اندازه دل و جان و شور و شوق مهم نیست.»