به گزارش ایسنا به نقل از سی ان ان، «باربارا والترز» مجری تلویزیونی پیشگامی که به دلیل مهارت بالا در مصاحبه به یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های برنامه‌سازی تلویزیونی تبدیل شده بود، در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
«والترز» فعالیت در تلویزیون را در سال ۱۹۶۱ به عنوان خبرنگار و نویسنده در برنامه «تودی» شبکه «ان بی سی» آغاز کرد. او سپس در سال ۱۹۷۶ میلادی با پیوستن به «ای بی سی نیوز» به نخستین مجری زن برنامه خبری شامگاهی تبدیل شد.
«والترز» دو مجموعه تلویزیونی با نام‌های «۱۰ نفر از جذابترین افراد باربارا والترز» و «برنامه ویژه باربارا والترز» را مجری‌گری کرد و سپس در سال ۱۹۸۴ میلادی در برنامه «۲۰/۲۰» شبکه «ان بی سی نیوز» مجری شد. او همچنین با تمامی رئیس‌جمهورهای ایالات متحده پس از ریچارد نیکسون و همسرانشان گفت و گو کرد.
او به مدت پنج دهه به عنوان شخصیت سرشناسی شناخته می‌شد که با رهبران جهان در برنامه‌های خبری و با سلبریتی‌ها در برنامه گفت و گو محور «ویو» مصاحبه می‌کند.
برنامه‌های «والترز» که برخی از آنها به تهیه‌کنندگی خودش ساخته می‌شدند، اغلب امتیازات بالایی را در حوزه برنامه‌سازی تلویزیونی کسب می‌کردند. برنامه «ویو» که نخستین‌بار در سال ۱۹۹۷ میلادی روی آنتن رفت مسیر ساخت برنامه‌های گفت و گو محور آمریکایی همچون «تاک» و «چو» و نسخه‌های مشابهی در بریتانیا و نروژ را هموار کرد.
«والترز» برنامه «ویو» را در سال ۲۰۱۴ ترک کرد، اما تا دو سال به طور پاره‌وقت با «ای بی سی نیوز» همکاری داشت.
این مجری بارها برای برنامه «ویو» نامزد جایزه «امی» برنامه‌های ساعات معمول روز شد و در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ این جایزه را دریافت کرد. او همچنین چندین بار به عنوان نامزد جایزه امی ساعات پربیننده انتخاب شد و در سال ۱۹۸۳ این جایزه را به خود اختصاص داد.
***
مرگ یک کارگردان متهم به قتل
«روجرو دئوداتو» کارگردان ایتالیایی فیلم بدنام و ترسناک «کانیبال هولوکاست» در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
«روجرو دئوداتو» حرفه‌ای طولانی در فیلمسازی داشت و در ژانرهای مختلف فعالیت می کرد، اما بیشتر به خاطر ساخت فیلم ترسناک و وحشتناک «کانیبال هولوکاست» شناخته می شود، فیلمی که در چندین کشور ممنوع شد و حتی منجر به محاکمه او به دلیل قتل بازیگرانش شد.
این فیلم ترسناک که یکی از پیشگامان ژانر شبه مستند «فیلم پیدا شده» (found footage) بود, ظاهراً فیلمی است که از سفر یک گروه فیلمبرداری آمریکایی به جنگل آمازون بازیابی شده است. این فیلم به دلیل خشونت واقعی خود علیه حیوانات، از جمله کشتار میمون ها و همچنین به تصویر کشیدن خشونت شدید و شکنجه، بدنام شد.
کمتر از دو هفته پس از اکران در ایتالیا، این فیلم توسط قضات محلی توقیف شد و «دئوداتو» پس از گزارشی مبنی بر اینکه برخی از مرگ‌های فیلم واقعی بوده به قتل متهم شد. اتهامات قتل پس از اینکه «دئوداتو» بازیگران ظاهراً کشته شده را به دادگاه فرا خواند، مختومه شد، اما او و حامیان فیلم ،به حیوان آزاری محکوم شدند - حکمی که در سال ۱۹۸۴ لغو شد.
فیلم «کانیبال هولوکاست» در بریتانیا در فهرست فیلم‌های مشمئزکننده قرار گرفت و پس از آن در سال ۱۹۸۲ به صورت ویدیوی خانگی منتشر شد و در سال ۱۹۸۴، عملاً ممنوع شد. در نهایت در سال ۲۰۰۱ و با سانسور پنج دقیقه‌ای منتشر شد. این فیلم در سال ۲۰۱۱ مجددا عرضه شد و تمامی صحنه‌های سانسور شده به غیر از صحنه ۱۵ ثانیه‌ای مرگ حیوانات، به فیلم اضافه شدند.
«دئوداتو» در گفتگو با گاردین در سال ۲۰۱۱ از صحنه های حیوان آزاری دفاع کرد و گفت: «در جوانی زمان زیادی را نزدیک به حیوانات گذراندم و به همین دلیل اغلب لحظه مرگ آنها را می‌دیدم… مرگ حیوانات، اگرچه غیرقابل تحمل - به‌ویژه در ذهنیت شهری امروزی - همیشه اتفاق می‌افتاد. برای تغذیه شخصیت‌های فیلم یا عوامل فیلم، چه در داستان و چه در واقعیت.»
او همچنین عنوان کرد این فیلم از تجربه تروریسم ایتالیا در دهه ۱۹۷۰ الهام گرفته شده است: «زمان بریگادهای سرخ بود. هر شب در تلویزیون تصاویر بسیار مهیب از کشته شدن یا معلول شدن افراد پخش می شد. نه تنها قتل بلکه برخی تصاویر جعلی. آنها فقط برای اینکه مردم را شوکه کنند، شور و هیجان اخبار را افزایش می دادند».
«روجرو دئوداتو» که در شهر پوتنزا در جنوب ایتالیا زندگی می‌کرد، در دهه ۱۹۶۰ به عنوان دستیار کارگردان در مجموعه‌ای از فیلم‌های ایتالیایی از جمله فیلم‌های وسترن «جانگو» و «رینگو و تپانچه طلایی» ساخته «سرجیو کوربوچی» حضور داشت.
او سپس به تنهایی کارگردانی را آغاز کرد و به ساخت آثار کمدی، جنایی و موزیکال پرداخت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌های مهیج و پلیسی «زندگی مثل یک پلیس» و «مُردن مثل یک مرد» (۱۹۷۶)، فیلم ترسناک «آخرین دنیای آدم‌خوار» در سال ۱۹۷۷ و پس از آن فیلم معروف «کانیبال هولوکاست» اشاره کرد.
پس از حواشی فیلم «کانیبال هولوکاست»، او کار خود با ویدئوی تند و زننده دیگری دنبال کرد، تریلر شکنجه‌ای «خانه‌ای در پارک اِج»، که از فیلم «آخرین خانه در سمت چپ» ساخته «وس کریون» الهام گرفته شده بود.
او در سال ۲۰۰۷ در قسمت دوم فیلم «هاستل» در نقش کوتاهی ظاهر شد و آخرین حضور او به سال ۲۰۱۹ و در فیلم «اتاق مرگ» بازمی‌گردد.
- 12
- 2
