تلاش برای رهیابی به مرحله نهایی، گذر از آزمون و امتحان برای به ظهور گذاشتن خود، گفتن به‌جای آدم‌ها در قصه‌های گوناگون کنار اساتیدی که نسل طلایی صدایند. «جادوی صدا»؛ برنامه‌ای که این شب‌ها دو سالگی خود را در شبکه سه‌سیما و در جوار مخاطبانش سپری می‌کند.
حضور پیشکسوتان و دوبلور‌های جوان که شرکت‌کنندگان مشتاق را داوری می‌کنند؛ کاش به‌خاطر بسپاریم که «جادوی صدا» فقط یک مسابقه تلویزیونی است و نباید توقع داشته باشیم که برای برندگان این مسابقه، صندلی‌ای در اتاق‌های دوبله سازمان صداوسیما در نظر گرفته شود. سعید شیخ‌زاده یکی از جوان‌های موفق در عرصه دوبله است که در این گپ‌وگفت از حضورش در این برنامه به‌عنوان داور و ویژگی‌های آن برایمان گفته است.
حضور شما در سری دوم برنامه «جادوی صدا» چطور شکل گرفت؟
همان‌طور که می‌دانید من در این برنامه به‌عنوان داور، در کنار دیگر اساتید و بزرگواران حضور دارم.
آیا سال گذشته بیننده سری اول «جادوی صدا» با اجرای افشین زی‌نوری بودید؟
بله؛ من به‌طور کامل سری اول برنامه را دیده‌ام؛ کمااین‌که امسال افشین زی‌نوری مجری برنامه در سری دوم است.
بنا به چه دلایلی برنامه امسال طبق روال قبلی پیش نرفت و شاهد تغییراتی در آن هستیم؟
به‌هر حال فرم برنامه امسال به‌نحوی است که کارشناسان و داوران حضور پررنگ‌تری داشته و به‌طور مستقیم با شرکت‌کنندگان در ارتباط باشند، نظراتشان را شنیده و با آنها آشنا شوند. به‌خصوص در بخش‌های اول، به‌طور کلی داوران و کارشناسان ارتباطی مستقیم با شرکت‌کنندگان دارند.
آیا به‌نظرتان این ارتباط مستقیم که از آن صحبت می‌کنید اتفاق خوشایندی محسوب می‌شود؟
بله؛ به طور قطع روند برنامه به این شکل بهتر خواهد بود چرا که ریتم برنامه نسبت به سال گذشته تندتر شده است.
بنابراین جذابیت‌های «جادوی صدا» امسال برای بینندگان مضاعف خواهد بود و مخاطب با رغبت بیشتری آن را دنبال خواهند کرد؟
برنامه امسال نسبت به سری قبل موفق‌تر است، به‌هر حال سال گذشته، اولین سری از «جادوی صدا» روی آنتن رفت و طبیعی است که اشکالاتی هم وجود داشته باشد، چه بسا که امسال هم مواردی وجود خواهد داشت اما دراین سری اتفاقات بهتری رخ داده است.
اتفاقاتی که از نگاه شما، نقطه قوت سری دوم محسوب می‌شوند شامل چه مواردی‌اند؟
در مجموع هم به‌لحاظ کار فنی و هم از نظر قصه و روال کلی شاهد اتفاقات بهتری هستیم.
سرنوشت برگزیدگان و استعدادهایی که امسال به مرحله نهایی می‌رسند و درواقع به‌عنوان برندگان «جادوی صدا» شناخته می‌شوند، چه خواهد بود؟
در نظر داشته باشید اصولا این‌طور نیست که اتفاق خاصی برای برندگان رخ دهد؛ یعنی قولی در کار نیست که به‌عنوان مثال به کسی گفته شود شما بیایید و در صورت برنده شدن به‌طور حتم در مقام گوینده و دوبلور مشغول به‌کار شوید. نه! این طور نیست.
«جادوی صدا» مسابقه‌ای مانند سایر مسابقات تلویزیونی است. مگر هر کس در هر مسابقه‌ای شرکت می‌کند قرار است برای آینده قولی به او داده شود؟ البته که خودش می‌تواند با تلاش به جایگاه دلخواهش برسد اما «جادوی صدا» برنامه‌ای تلویزیونی است.
تعداد بسیار زیادی چه در فضای مجازی و... می‌پرسند که عاقبت این شرکت‌کنندگان چیست؟ باید بگویم در این برنامه قرار نیست تکلیف شغلی کسی روشن شود، این برنامه یک مسابقه است که شرکت‌کننده در صورت برنده شدن جایزه خود را دریافت می‌کند یا عرصه‌ای است که متقاضیان بنا به شرکت در یک برنامه تلویزیونی دیده می‌شوند. نمی‌دانم این موضوع که هر کس برنده شود مشغول به‌کار خواهد شد از کجا مطرح می‌شود.
وضعیت حال حاضر دوبله و نحوه ورود به آن هم اکنون چگونه است، باتوجه به بحث برندگانی که از آینده شغلی آنها پرسیده می‌شود، اين موضوع را مطرح مي‌كنيم.
در سال‌های گذشته عرصه دوبله، ورودی‌های متعددی داشته است. واقعیت این است که مگر با شغل دوبله شوخی داریم؟ این‌طور نیست که هر کس به دلخواه خود وارد این حرفه شود. مگر در سایر شغل‌ها روال این‌گونه است؟ باید شخص استعداد مورد نظر و شرایط ویژه را دارا باشد تا بتواند به این عرصه وارد شود.
نمی‌دانم چرا این صحبت‌ها بیشتر در مورد عرصه دوبله شنیده می‌شوند. آیا به راحتی می‌توان وارد رادیو شد و به‌عنوان گوینده کار کرد؟ آیا به آسانی می‌شود بازیگر یک فیلم سینمایی یا سریالی تلویزیونی شد؟ ما بازیگران درجه یکی داریم که سال‌هاست بیکارند. به‌نظرم شما اهالی رسانه بیشتر روی این مسئله کار کنید و امیدوارم این جملات که درهای دوبله بسته است، دوبلورها کسی را بین خودشان راه نمی‌دهند و از این دست صحبت‌ها از بین بروند. گفتنی است در سال‌های اخیر ورودی‌های بسیاری در حرفه دوبله داشته‌ایم.
آیا به همان نسبت که افرادی وارد این حوزه شده‌اند، خروجی هم داشته‌اید؟
بله؛ تعداد افرادی که از این حوزه بیرون رفته‌اند کم نبوده است. درواقع ما ورودی‌هایی داشتیم که با ورود به این عرصه متوجه شدند فضا با آن چیزی که در تصور خود داشتند متفاوت است. دوبله، کاری تخصصی و سخت است و فردی که می‌خواهد وارد این حوزه شود باید تحملش را بالا ببرد. متاسفانه درحال حاضر با مدرن‌شدن شیوه‌های زندگی، افراد زیادی انتظار دارند که ره صدساله را یک شبه طی کنند که دوبله جایگاه چنین کاری نیست، یک شبه نمی‌توان دوبلور شد.
کمی راجع به فرم و محتوای «جادوی صدا» صحبت کنیم. به‌نظرتان انتخاب شرکت‌کنندگان و حضور آنها در گروه داوران فرم مناسبی برای این برنامه است؟
صددرصد، این شکل از برنامه، فرم قشنگ‌تری دارد؛ به‌هر حال روندی حرفه‌ای‌تر را می‌بینیم. تعداد بسیار زیادی شرکت‌کننده در ابتدا وارد شدند که از بین آنها ما گزینه‌های خوب را انتخاب کردیم، منتخبان بعد از این مرحله به سه کارشناس رجوع می‌کنند که آنها علاوه بر انتخاب شرکت‌کنندگان آموزشی جزیی و محدود را نیز به آنها ارائه می‌کنند (مواردی که مطرح کردن آنها واجب است، به این دلیل که ما با افراد حرفه‌ای سرو کار نداریم.)
آیا «جادوی صدا» در پی قدم گذاشتن در جاده برنامه‌های استعدادیابی رایج در دنیاست؟
بله؛ چرا که نه! البته خیلی هم خوب است و هیچ اشکالی ندارد زیرا تمام برنامه‌های تلویزیونی که در سراسر دنیا ساخته می‌شوند براساس ایده و فکرهای نو نیستند. شما در نظر بگیرید برنامه‌ای با ایده، فضا، دکور و فاکتورهای مختص به‌خودش در کشوری ساخته شده و فقط حق کپی آن به کشور دیگری فروخته می‌شود.
شما بیننده برنامه‌های استعداد‌یابی‌ای هستید که در سایر کشورها برگزار می‌شوند؟
بله؛ ما در بین برنامه‌های تلویزیونی خود برنامه‌های ویژه‌ای در این زمینه نداریم که ادامه‌دار هم باشند بنابراین باتوجه به جذابیت این نوع برنامه‌ها، مخاطب آنها هستم.
آیا در دنیا برنامه‌ای مختص به استعدادیابی در عرصه دوبله و شبیه به «جادوی صدا» داریم؟
تصور می‌کنم «جادوی صدا» اولین برنامه تلویزیونی در این زمینه باشد، تا به‌حال برنامه‌ای را با این محتوا و رویکرد به صدا ندیده‌ام.
تغییرات امسال «جادوی صدا» به‌لحاظ محتوا وحتی ویژگی‌های بصری مانند دکور و... را نسبت به سال گذشته چطور می‌بینید؟
فکر می‌کنم در این سری نسبت به قسمت اول بیننده کاری بهتر هستیم. از نظر دکور، نورپردازی، کارهای فنی و تصویری نیز همین‌طور و داوران هم حضوری متفاوت‌تر نسبت به سری اول دارند. به‌هر حال باتوجه به تجربه سال گذشته برای حضور در یک برنامه تلویزیونی آماده‌ترند.
دابسمش تبديل به پديده محبوبی ميان مردم شده است. شما به‌عنوان كارشناس به ما بگوييد كه دابسمش و دوبله چه تفاوت‌هایی دارند؟
دابسمش به‌طور کامل برعکس دوبله است، ما در دوبله روی تصویر صحبت می‌کنیم اما در دابسمش یا همان نماهنگ قضیه برعکس است و دو پديده كاملا مجزا هستند و مردم نبايد اين دو را با هم اشتباه بگيرند.
با وجود مشغله‌هايي كه داريد چقدر برنامه‌های تلویزیون را دنبال می‌کنید؟
من شغلم را دوست دارم و به برنامه‌های تلویزیونی هم علاقه‌مندم، به‌همین علت اکثر برنامه‌ها را حتی از شبکه چهار‌سیما و آموزش می‌بینم.
هم‌اکنون مشغول چه کاری هستید؟
اجرای برنامه «تا جمعه» را بر عهده دارم که جمعه‌ها ساعت ۱۹:۳۰ از شبکه یک‌سیما پخش می‌شود. دوبله مجموعه انیمیشنی «لاک‌پشت‌های نینجا» -که در این پروژه مدیر دوبلاژ بودم- را به پایان رساندم. این کار از شبکه کودک و نوجوان روی آنتن می‌رود. در پايان دوست دارم بگويم امیدوارم بینندگان به کم‌وکاستی‌های «جادوی صدا» تخفیف
بدهند. شرکت‌کنندگانی که در این سری پذیرفته نشدند بدانند که باخت هم جزیی از زندگی است، ان‌شاءاله در سال‌های آینده و در قسمت‌های بعدی این برنامه شرکت کنند و به جایگاه مدنظرشان دست یابند.
- 11
- 1
