به گزارش مهر، مدرسه ملی سینمای ایران در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ به صورت رسمی و با مدیریت روح الله حسینی فعالیت خود را در حوزه آموزش تخصصی سینما آغاز کرد. این مدرسه در آغاز چهارمین دوره فعالیت های خود با تغییرات مهمی در برنامه هایش همراه است، به گونه ای که دیگر شاهد شناسایی و انتخاب استعدادهای سینما به صورت مستقیم از سوی مدرسه ملی سینما نخواهیم بود.
در بخش اول مصاحبه با روح الله حسینی مدیر این مدرسه، درباره تغییرات ساختاری در نحوه آموزش در مدرسه ملی سینما و همکاری با ۶ دانشگاه کشور و انتخاب استعدادهای جوان در دانشگاه ها و همچنین راه اندازی «مدرسه تابستانی» گفتگو کردیم.
در بخش دوم و پایانی این مصاحبه حسینی درباره بررسی امکان همکاری با موسسه های آموزشی سینما در بخش خصوصی، جذب سرمایه گذار برای فعالیت های مدرسه، بودجه اندکی که برای فعالیت های مدرسه ملی سینما در نظر گرفته شده است، صحبت کرد.
با ما در این بخش مصاحبه همراه باشید:
*هزینه برگزاری کلاس‌های آموزشی که به صورت تقاضامحور برپا میشود از بودجه‌ای که برای مدرسه ملی سینما در نظر گرفته شده است، تامین می شود؟
-بخش کوچکی از هزینه برگزاری کلاس‌ها توسط کسانی که این امتیازها شامل حالشان میشود و آموزش می‌بینند تامین میشود و بخش دیگری نیز، از آنجا که آموزش‌های ما بر اساس نیازهای کلان سینما طراحی شده‌اند، وظیفه حاکمیتی است که به شکل سوبسید پرداخت می شود.
سازمان سینمایی مانند هر بخش کلان دیگری در ساختار دولت موظف است تا دانش و بینش خانواده خود از جمله کارکنان، صنوف، دانشجویان و تمام کسانی را که به شکلی با سینما مرتبط هستند، ارتقا دهد و بهبود ببخشد اما مطلوب ما است و بهتر است بگویم درست‌تر آن است که شرایطی فراهم شود تا اسپانسرها نیز برای حمایت وارد عمل شوند. ما در این زمینه و با کمک بخش خصوصی پیگیر اتفاقاتی هستیم.
برای نمونه با گروه گردشگری «مارکوپولو» که یکی از مهمترین گروه‌های گردشگری در داخل ایران به شمار می‌رود، تفاهمنامه‌ای امضا کرده‌ام تا بتوانیم با کمک هم و از مسیر آموزش به رونق هر ۲ صنعت گردشگری و صنعت سینما کمک کنیم. در همین زمینه تصمیم گرفته‌ایم تا در مدرسه تابستانه فضای فیلم‌هایی که قرار است تولید شود توریستی باشد. لذا امیدواریم دستکم ۲۰ فیلم کوتاه با تم توریستی تولید شود که این قطعا می‌تواند به فضای گردشگری کمک کند. به همین دلیل «مارکوپولو» می‌تواند و بایسته است در این زمینه به عنوان حامی مالی حضور پیدا کند.
*موسسات آموزشی در حوزه بخش خصوصی می‌توانند متقاضی درخواست آموزش در مدرسه ملی سینما باشند؟
-بدون شک و ما از این اتفاق استقبال می‌کنیم. البته طبیعی است زمانی که بخش خصوصی به دنبال افزایش دانش افراد خود است باید هزینه‌های آموزش را هم تقبل کند، از طرفی ما ایمان داریم که ارتقای بخش خصوصی می‌تواند به ارتقای فرهنگ و اقتصاد کمک کند و در کنار آن سینما نیز از حال بهتری برخوردار میشود، پس شرایطی را برای ارائه مناسب و ارزان آموزش‌ها به بخش خصوصی فراهم می‌کنیم.
به عنوان مثال اگر قرار باشد، برای مدیران موسسات خصوصی و آموزشگاه‌های آزاد سینمایی دوره‌ای را تعریف و اجرا کنیم، حتما هزینه‌های آن متفاوت از دوره‌هایی خواهد بود که برای سایر نهادهای بخش خصوصی برگزار می‌کنیم. این هم یک وظیفه حاکمیتی است که ما خود را ملزم به توجه به آن می‌دانیم. تصور کنید، ده‌ها مدیر آموزشگاه سینمایی در تهران در کلاسی با موضوع آموزش‌های سینمایی در بخش خصوصی در اروپا و آمریکا آشنا شوند، چنین امری حتما می‌تواند در ارتقای سیستم آموزشی آموزشگاه‌ها موثر باشد.
*هنرجویان بخش خصوصی نیز جایگاهی در سیستم آموزشی مدرسه ملی سینما دارند؟
مدرسه ملی سینما به صورت مستقیم با دانشجوی بخش خصوصی کاری ندارد بلکه مایل است به بخش خصوصی کمک کند تا نظام خود را ارتقا داده و از این طریق حتی بهره‌وری اقتصادی خود را بالا ببرد-این امر باید مورد بررسی قرار گیرد تا ببینیم هنرجویان بخش خصوصی چه نیازهای آموزشی دارند که بخش خصوصی نمی‌تواند آن را تامین کند. در صورت اعلام نیاز، حتما مدرسه ملی سینما به مدیران بخش خصوصی کمک خواهد کرد تا سیستم خود را بهبود بخشیده و آموزش‌های موثرتری ارائه دهند.
*بحث تولید فیلم جایگاهی در برنامه‌های مدرسه ملی سینما دارد یا خیر؟
-به طور مستقیم نه، اما تصور کنید در دل همین دانشگاه‌ها استعدادهایی را پیدا کنیم که نیازمند حمایت باشند و به عنوان پایان نامه خود در حال تولید پروژه‌هایی باشند، طبیعی است که با ساز و کاری که در شوراهای مدرسه ملی سینما تعریف خواهد شد، از این پروژه‌ها حمایت میشود.
*چه برنامه ای برای آثاری که از قبل در مدرسه ملی سینما تولید شده است دارید؟
-دوره ۲ ساله آموزشی مدرسه ملی سینما به تازگی به پایان رسیده است و در این مدت تعدادی فیلم در کنار آموزش‌ها تولید شد که مخاطبان سینما تنها با ۲ فیلم «حیوان» به کارگردانی برادران ارک و «شب تولد» به کارگردانی امید شمس آشنا هستند. اما این دوره تولیدات دیگری نیز داشت که به زودی خواهید دید و با دیدن آنها متوجه تفاوت این آثار با سینمای کوتاه موجود خواهیم شد. از طرفی امیدوارم بتوانیم در آینده از این تجربه‌گرایی و جسارت‌های نو در دانشگاه‌ها و حتی بخش خصوصی حمایت کنیم.
*بودجه ای که برای مدرسه در نظر گرفته شده است، چقدر است؟
-بودجه در نظر گرفته شده برای فعالیت‌های مدرسه ملی سینمای ایران، کمتر از ۳ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است، چیزی معادل متوسط هزینه‌های تولید یک فیلم در سینمای ایران. این بودجه چندان زیاد نیست اما من همیشه گفته‌ام که مشکل عمومی ما در حرکت در مسیر توسعه، بیش از آنکه پول و بودجه باشد برنامه‌ریزی دقیق، اراده محکم و اجرای درست است. من تلاش میکنم تا بودجه مدرسه بالاتر برود تا بتوانم تمامی برنامه‌هایم را محقق کنم اما اطمینان دارم با همین بودجه هم میشود کارهای بسیاری انجام داد.
*نظر شما درباره برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر چیست؟
-من با داشتن یک جشنواره جهانی در کشور کاملاً موافق هستم و داشتن این جشنواره به معنی داشتن دیپلماسی فرهنگی است، چراکه سینما شاید یکی از بهترین تریبون‌ها و رساترین صداها است که در شرایط کنونی می‌توانیم از طریق آن با دنیا صحبت کنیم.
*جشنواره جهانی فیلم فجر در زمینه برگزاری بخش «دارالفنون» تا چه اندازه با مدرسه ملی سینما همکاری داشت؟
-به رغم صمیمیتی که احساس میکنم با مدیران جشنواره و شخص آقای مازیار میری دارم، در زمینه برگزاری دارالفنون هیچگونه درخواستی برای همکاری به مدرسه ملی سینما ارائه نشد. دوستان جشنواره خیلی ما را در جریان فعالیت‌های خود قرار ندادند که اگر این اتفاق رخ می‌داد حتما ما در این زمینه با ایشان همکاری می‌کردیم. من از همان آغاز به کار دارالفنون به آقای میری گفتم که میشود این جریان را به شکلی موثر و مفید در طول سال توسعه داد، به گونه‌ای که پایان دارالفنون شروع کار مدرسه ملی در این طرح باشد. امیدوارم مازیار میری یک روز فرصت کند و بتوانیم در این موضوع با هم صحبت و همکاری کنیم.
*نیاز سینمای امروز ما به بخش «هنر و تجربه» چگونه است؟
-سینما یک وجهه هنری و یک وجهه صنعتی و تجاری دارد و بیراه نیست اگر بگوییم که شروع سینما نمود همین وجه هنری بوده است. سال‌های اوج و غوغا و سر و صدای آن هم همان زمانی بوده که وجه هنری آن بر وجوه دیگر مسلط بود. در تعریف هنر نیز آمده است که هنر اصیل آن هنری است که قواعد و مترها را می‌شکند. بنابراین اگر اصل هنر در نو شدن و مدام متحول شدن و در نتیجه تجربه کردن است، هنر و تجربه اتفاق مهم بلکه ذاتی سینماست.
وانگهی نباید فراموش کنیم که یک نظام فرهنگی برای اینکه پویا باشد باید به جریان هنر و تجربه متصل باشد. به همین دلیل معتقدم که وجود جریانی به نام هنر و تجربه ضروری است. البته من خبر چندانی از برنامه‌ها و ساختار و شکل دقیق این گروه ندارم و در مورد خود گروه نمی‌توانم نظری بدهم، تنها چیزی که می‌توانم بگویم و بدیهی می‌دانم این است که آن انتظاراتی که از سینمای تجاری یا به اصطلاح بدنه داریم نمی‌توانیم از سینمای «هنر و تجربه» داشته باشیم.
*به زودی همایش «سینما در عصر دیجیتال» توسط مدرسه ملی سینما برگزار می شود، درباره آن توضیح دهید؟
-مدرسه ملی سینمای ایران، ۶ ماه دیگر همایش بزرگی در سطح بین المللی با نام همایش «سینما در اثر دیجیتال» را با کمک دانشگاه هایی که با آنها همکاری می کنیم، نهادهای سازمان سینمایی و خانه سینما برگزار می کند.
مقدمات برگزاری این همایش انجام و محورهای برگزاری آن نیز انتخاب شده است، همچنین درباره ضرورت و اهمیت برگزاری چنین همایشی جلساتی برگزار شد. در تلاش هستیم چهره های حرفه ای و موثر بین المللی را که می توانند در این همایش حرفی برای گفتن داشته باشند دعوت کنیم.
تاکید می کنم که وارد دوره ای شده ایم، مانند ادوار دیگر تاریخی ما که پارادایم ها را عوض و انقلابی را ایجاد کرده اند تا مفاهیم دچار تغییر و تحول شود. یکی از این ادوار دوره دیجیتالیسم است. در واقع ما وارد عصری شده ایم که استفاده از این ابزار یک وجه است اما منتها اینکه این ابزار چگونه نگاه و جهان بینی ما را تغییر داده است، وجه مهم تری است که می خواهیم درباره آن صحبت کنیم و این همایش با این رویکرد برگزار می شود.
نیوشا روزبان
- 14
- 3
