نوسانات ارز به نفع صادرات انمیشن شد!

محمد سرشار در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ظرفیت‌های مالی و محتوایی انیمیشن ایران و در پاسخ به این پرسش که چقدر این وعده که انیمیشن ایران می‌تواند به قطب انیمیشن اخلاقی در جهان تبدیل شود، عملی است، اظهار کرد: به چند دلیل این موضوع امکان پذیر است؛

در حال حاضر به دلیل نوسانات بازار ارز تولید انیمیشن در ایران از چین و هند و برخی از کشورهای دیگر ارزان‌تر شده است و می‌توان به راحتی روی صادرات خدمات کار کرد و اگر دولت بتواند مشکل انتقال پول را حل کند، قطعا صادارات خدمات انیمیشن فرصت خیلی خوبی برای انیمیشن ایران خواهد بود. در شرایط فعلی کشوری همانند چین که از تمام دنیا سفارش تولید انیمیشن می‌گیرد، بسیاری از این انیمیشن‌هایش را به دلیل ارزان‌تر بودن به ایران می‌سپارد. 

او با اشاره امکانات فنی انیمیشن‌ در ایران، ادامه داد: ما در تکنیک‌هایی همانند «کات اوت» حد نصاب‌های جهانی را داریم و آثاری که با این تکنیک تولید شده‌اند توانسته‌اند در جشنواره‌های جهانی رتبه‌های بالایی به دست آوردند و در واقع می‌توان گفت که در این تکنیک به یک مکتب هنری دست یافته‌ایم. در عرصه تولیدات سه بعدی طبیعتا ما از کشورهایی که تجهیزات پیشرفته‌ای دارند عقب‌تر هستیم، ولی در رده‌های دیگر می‌توانیم رقابت کنیم و پیش برویم. البته در عرصه دو بعدی نیز که نیاز به کار دست هست، کمی مشکل داریم؛ چراکه این نوع سبک پیچیده نیاز به کار گروهی دارد و از آنجا که فرهنگ کار گروهی در ایران خیلی قوی نیست، انیمیشن‌ هم از این قاعده مستثنی نیست. 

مدیر شبکه کودک با اشاره به محتوای انیمیشن‌های داخلی، داستان‌های کهن ایرانی را یکی از ظرفیت‌های مهم تولید انیمیشن‌ برشمرد و یادآور شد: ادبیات کهن نیاز به نویسندگانی دارد که بتوانند با توجه به نیاز روز مخاطبان، این داستان‌ها را بازآفرینی کنند، اما ما در این زمینه با مشکلاتی مواجه هستیم. در این شرایط می‌توانیم فیلمنامه‌نویسان انیمیشن‌ مشهور جهانی را ترغیب کنیم که خلاصه آثار را برای آنها بفرستیم و آنها در بازآفرینی فیلمنامه با ما همکاری کنند. تاکنون ایرانی‌ها این کار را مستقیم انجام نداده‌اند، اما به عنوان مثال ژاپنی‌ها چون از نظر داستان‌ با کمبود مواجه شده‌اند، به سراغ ادبیات ملل رفته‌اند و قصه «امیرارسالان» هم از جمله داستان‌های ایرانی بوده که تاکنون دو انیمیشن‌ ژاپنی درباره آن ساخته‌ شده است. 

سرشار یادآور شد: به طور کلی در زمینه تامین محتوای انیمیشن‌ ظرفیت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای زیادی داریم؛ به عنوان مثال داستان «کلیله و دمنه» ظرفیتی است که میان فرهنگ شبه‌ قاره و ایران مشترک است یا شخصیت‌هایی همانند «ملانصرالدین» میان ایران، ترکیه و عراق مشترک محسوب می‌شود که می‌توان برای تولید انمیشین از این ظرفیت‌های بالقوه استفاده کرد. به هر حال همکاری با استودیوهای جهانی به هنرمندان ما کمک می‌کند که در تراز جهانی قرار بگیرند. مشابه این موضوع در عرصه سینما اتفاق افتاده است و بسیاری از کارگردان‌ها و بازیگران مشهور ایرانی با تیم‌های خارجی کار کرده‌ و به مرور به چهره‌های جهانی تبدیل شده‌اند.

مدیر شبکه کودک درباره انتقاد برخی از فعالان انیمیشن‌ مبنی بر عدم حمایت مالی از آنها، اظهار کرد: این انتقاد را هم می‌توان تایید و هم تکذیب کرد. از این جهت درست است که در همه دنیا به غیر از ایالت متحده آمریکا دولت یارانه‌هایی برای عرصه انیمیشن در نظر گرفته است و از این صنعت حمایت می‌کند؛ بنابراین از این نظر انیمیشن‌سازان جوان درست می‌گویند، چراکه باید حدود ۷۵ درصد از هزینه‌های تولید انیمیشن را دولت به شیوه‌های مختلف پشتیبانی کند که متاسفانه این اتفاق نمی‌افتد. اما از جهتی دیگر می‌توان گفت که این انتقاد درست نیست، چراکه هر انیمیشن‌سازی باید بتواند برای خود یک پیوست تجاری طراحی کند. این پیوست تجاری در واقع منابع ملی و سخت‌افزاری است و اگر انمیشین‌ساز جوانی نمی‌تواند یک پیوست تجاری برای خود بنویسد بهتر است اصلا وارد این عرصه نشود.

او همچنین درباره جایگاه انیمیشن ایران در جهان اظهار کرد: ما جایگاه خوبی در جهان داریم. انیمیشن در ایران سن زیادی ندارد و صنعت جوانی است و به همین خاطر هم نیاز به یک جهش در صادرات خدمات نیاز دارد. چند شرکت ایرانی تاکنون این کار را انجام داده‌اند و توانسته‌اند همکاری‌های بین‌المللی خوبی برقرار کنند که امیدوارم نمونه‌های این موضوع زیاد شود.

سرشار در پاسخ به این پرسش که چقدر شبکه کودک در جذب انیمیشن‌سازان جوان تلاش می‌کند؟ توضیح داد: ما یک شبکه تلویزیونی هستیم و با انیمیشن‌سازانی می‌توانیم کار کنیم که دقایق بالایی تولید داشته باشند و معمولا کسانی که مبتدی هستند نمی‌توانند با شبکه‌های تلویزیونی کار کنند. کشف اسعتدادها بر عهده جشنواره‌هاست که می‌توانند با کارهای کوتاه، کسانی که می‌توانند در این عرصه موفق باشند را شناسایی کنند و در ادامه مراکز تولیدکننده انیمیشن به این افراد کارهای بلندتری را سفارش می‌دهد و بعد شبکه‌های تلویزیونی با پخش مناسب می‌توانند باعث دیده شدن آثار این هنرمندان شوند.