این روزها در رسانههای سینمایی نام فیلم دختر شیطان بسیار بسیار بیشتر از فیلمهای پرتماشاگر و موفقتر اکران به گوش میرسد. یکبار برای اعتراضهای کارگردانش، یکبار برای اعتراض رسانههایی خاص به عکسهای بازیگر زنش، یکبار به خاطر شکست گیشهای فاحشاش و باری دیگر و جایی دیگر هم به بهانهای دیگر که قطعا در روزهای آتی درست خواهد شد!
به گزارش شهروند، دختر شیطان البته از همان آغاز کار جنجالی بود. این فیلم که در ابتدا عروس بمبئی ٢ نام داشت (و قرار بود موفقیت گیشهای آن فیلم را ادامه دهد!) در هفتههای آغازین تولیدش بیشتر به واسطه نامهای کنجکاویبرانگیزی که در میان گزینههای بازیگریاش وجود داشت، بارها و بارها خبرساز شد؛ بازیگرانی مانند یانگوم، شادمهر عقیلی و حتی محمدرضا گلزار- که هیچکدام به نتیجه نرسید و حمید فرخنژاد و ایشا گوپتا نقشهای اصلی فیلم را بازی کردند.
بعدتر؛ این فیلم که یکی از گزینههای اصلی صدرنشینی جدول فروش بود، اما به دلیل شکست اقتصادیاش حاشیهساز شد. حالا که دو هفته از اکران فیلم گذشته، دختر شیطان حدود نیممیلیارد تومان فروخته. موضوعی که کارگردان فیلم تقصیرش را متوجه "شرایط سخت اکران این فیلم" میداند: "دختر شیطان در ۱۵ سینما سانس شب ندارد، در ١٠ سینما در روز فقط یک سانس دارد، در ١٦ سینما فقط دو سانس دارد، در ۳۰ سینما در روز سه سانس ١٠ صبح، ٢ظهر و یک سانس ٥ به بعد دارد، در ۳۵ سینما سالنهای ٢٠نفره، ٣٠نفره، ٤٠ و ٥٠نفره دارد"!
آنچه در ادامه میآید، گلایههای قربان محمدپور است در گفتوگو با شهروند. کارگردانی که با فیلمهای زبان مادری، دل بیقرار، آنچه مردان درباره زنان نمیدانند، عروس بمبئی و دختر شیطان نشان داده، بشدت دلبسته سینمای تجاری است، اما جز عروس بمبئی بقیه فیلمهایش در گیشه موفقیتی به دست نیاوردهاند.
بیشک نباید از شرایط حاکم بر اکران دختر شیطان راضی باشید. نه؟
قطعا که راضی نیستم. فیلم دختر شیطان بهمراتب بیش از این ارقام و مبالغ خندهدار میتوانست بفروشد- که نشد دیگر...
خب؛ این شکست باید دلایلی داشته باشد دیگر. شما خودتان مهمترین دلیل را در چه میدانید؟
مشکل بزرگ این است که ما سالن نداریم؛ یعنی اگر برنامه اکران ما را مرور کنید، میبینید که ما در ۱۵ سینما سانس شب نداریم، در ١٠ سالن فقط یک سانس در روز داریم، در ١٦ سینما فقط دو سانس داریم، در ۳۰ سینما هم فقط در سانسهای ١٠ صبح و ٢ظهر اکران میشویم، در ۳۵ سینما هم اگر بروید سینما تیکت را ببینید، متوجه میشوید که سالنهای ٢٠نفره، ٣٠نفره، ٤٠ و ٥٠نفره داریم و حتی اگر هم پراکران شویم، باز هم اتفاقی نمیافتد از نظر مالی. این یعنی که عملا دارند این فیلم را نابود میکنند.
آقای محمدپور؛ یک زمانی فیلمهای آرتهاوسی و بالقوه کممخاطب از این گلایهها داشتند که دارند نابودمان میکنند و از این حرفها- که متهم آن ماجرا هم همیشه فیلمهای بدنه و تجاریهایی چون دختر شیطان و سلام بمبئی بود، اما حالا حتی فیلمی هم که گلزار و دیگر سوپراستارهای گران را هم دارد، باز گلایه میکند. یعنی شماها هم از بیعدالتی حاکم بر اکران مینالید؟ شما دیگر چرا؟
البته ما گلزار را نداریم.
درست است، ولی شما هم فرخنژاد را دارید دیگر. شما هند را دارید و یک ستاره هندی را که در صحبتهای مردم متوجه شدهام، خیلیها میشناسندش. اما در کل غرضم اصلا اشاره به بازیگر نبود و تنها تجاریبودن فیلمتان مدنظرم بود.
به هرحال دو سه تا فیلم پرفروش دارند همزمان با ما اکران میشوند که حجم تبلیغاتشان زیاد و حتی گاهی وحشتناک است. تیزرهایشان مرتب از تلویزیون پخش میشود و همه جا هم بیلبوردهایشان را زدهاند و بنابراین سالنهایشان پر میشود دیگر. سینمادار هم که این را میبیند، وسوسه میشود که در بقیه سالنهایش هم همان فیلمها را اکران کند. چرا بیاید فیلم مرا بگذارد که معلوم نیست سالن را پر خواهد کرد یا نه. او میرود کاری را میکند که حس میکند به نفعش است.
باز خداراشکر شما پای مافیا و پدرخواندهها را وسط نکشیدید و همه چیز را ناشی از رقابت اقتصادی خواندید.
بله؛ به نظر من جز دلیل اقتصادی دلیل دیگری پشت این بیعدالتیها نیست.
ظاهرا قرار نیست حاشیههای فیلمتان تمام شوند. تازگیها دیدهایم که رسانههایی خاص به یکی از بازیگران زن فیلمتان انتقاد کردهاند و گفتهاند ارشاد نباید به چنین بازیگرانی اجازه فعالیت در سینمای ایران را بدهد.
واقعا نمیدانم دوستان چه میگویند و چه انتظاراتی دارند. کسی که اندک آشنایی با شرایط سینمای دنیا داشته باشد، به خودش اجازه چنین انتقاداتی را نمیدهد. به هرحال در بالیوود رقص و آواز جزیی از عناصر فیلم است. اصلا رقص و آواز عنصر محوری سینمای بالیوود است. وقتی در فیلمی کارگردان میرود سراغ بازیگری که ٢٨ فیلم در کارنامهاش دارد، طبیعی است که در کارنامهاش چنین صحنههایی هم داشته باشد.
اما انتقادها فراتر از این هستند و حتی روزنامه کیهان خانم ایشا گوپتا را بدکاره خوانده!
دوستان رفتهاند فیلمهای گذشته بازیگر را لحظهلحظه کاویدهاند که شاید چیزی گیر آورند و با تمسک به آن ما را زیرسوال برده و شاید هم از پرده پایین بکشند. همین هم شده که فیلم در قم اکران نشده، اما میخواهند این اتفاق در تمام شهرهای ایران رخ دهد و تنها کسانی که خودشان میخواهند در این سینما فعالیت کنند. این بازیها را سر بازیگر فیلم سلام بمبئی هم درآوردند و الان هم که نوبت این بدبخت رسیده. آقایان انتظار دارند طرف در آنسوی دنیا هم به قواعد و قوانین ما زندگی کند، درحالی که او یک بازیگر هندی است و قرار نیست جوری لباس بپوشد و در فیلمهایی بازی کند که بازیگران ما مجبور به رعایتشان هستند.
- 18
- 6
