داریوش یاری کارگردان سریال «پناه آخر» امروز سه‌شنبه ۳۰ مهرماه با حضور در برنامه «سلام صبح بخیر» در شبکه سه از فعالیت‌های سینمایی و تلویزیونی خود سخن گفت و بیان کرد: «دخیل» اولین تجربه سینمایی من بود که بعد از چند کار کوتاه در سال ۸۱ کارگردانی کردم و بعد از آن تا ساخت «کربلا جغرافیای یک تاریخ» نزدیک به یک دهه طول کشید. «لیلاج» سومین تجربه سینمایی‌ام است که ان شاءالله از بیستم آبان اکران می‌شود.
وی درباره آثار تلویزیونی خود هم از سریال‌های «مدرسه ما»، «خانه‌ای روی تپه» و تله فیلم «حبیب» یاد کرد.
یاری در ادامه درباره سریال «پناه آخر» که این شب‌ها از شبکه یک در حال پخش است اظهار کرد: این سریال ابتدا با نام «مجلس حیرانی» تولید شد و بعد با صلاحدید مدیران قرار شد به «پناه آخر» تغییر نام دهد. فیلمنامه این سریال از طرف گروه فیلم و سریال مرکز سیمافیلم برای من فرستاده شد که آقای طاهری نوشته بود و فضاهای خوبی را می‌شد در روایت در آن بوجود آورد. سپس صادق خوشحال به عنوان نویسنده به کار اضافه شد و اکبر نبوی به عنوان مشاور پروژه در جلسات ما حضور یافت.
عاشورا تقابل خیر و شر
وی در واکنش به اینکه چه مفهومی در فیلمنامه به‌عنوان قلاب سریال او را درگیر کرده است، توضیح داد: من در جستجوی یک ایده اصلی در این فیلمنامه بودم. همیشه برای من این مهم بود که وقتی صحبت از عاشورا می‌شود یک تابلوی نقاشی در ذهن ما شکل می‌گیرد که ۳۳ هزار نفر یک طرف و ۷۲ تن یک طرف دیگر می‌ایستند و به نظر می‌رسد این رویارویی تقابلی از کینه، حسادت، بدبختی و... در مقابل محبت و عشق، ایثار و همه ویژگی‌های خوب است.
کارگردان سریال محرمی «هاتف» اضافه کرد: این لحظه لحظه‌ای عاشورایی است و خوشا به حال آدم‌هایی که بهترین انتخاب را انجام می‌دهند تا بستر رستگاری را رقم بزنند.
یاری در بخشی دیگر درباره انتخاب بازیگران سریال «پناه آخر» تصریح کرد: من دوست داشتم بیژن امکانیان در این سریال حضور داشته باشد چون ظرافت‌هایی در بازی‌اش دارد. پیش از این هم تجربه‌ای با هم در «خانه‌ای روی تپه» داشتیم فیلمنامه را به او دادم و بعد دیدم درک درستی از آن دارد و بعد هم درباره مفاهیم داستانی و... گفتگو کردیم.
وی درباره حضور امین زندگانی نیز گفت: امین زندگانی همیشه نقش داماد خوب خانواده‌های ایرانی را دارد در این سریال هم به او گفتم قرار است همان داماد خوب باشد و از قسمت‌هایی به بعد ساختار تغییر می‌کند.
وسواس‌های غزالی فیلمساز را دیوانه می‌کند
یاری درباره حضور عباس غزالی نیز تصریح کرد: غزالی خیلی با وسواس کارهایش را انتخاب می‌کند. او آنقدر وسواس دارد که گاهی تو را به‌عنوان فیلمساز دیوانه می‌کند! به اجبار چندین بار رجوع می‌کنی به متن و حتی مجبور می‌شوی با نویسنده حرف بزنی و دلایلی برای سکانس‌های مختلف پیدا کنی.
وی در ادامه بیان کرد: با وجود درخشش همه بازیگران اما معتقدم مهمترین کاراکتری که برگ برنده من به‌عنوان فیلمساز است در این سریال افسر اسدی است؛ دیالوگ‌های شخصیت فاطمه خیلی چاشنی شعار دارد و ممکن است بازیگران مختلفی که قرار بود این نقش را بازی کنند به گونه‌ای این دیالوگ‌ها را بگویند که شعارها بیرون بزند و به همین دلیل سراغ شخصیتی چون افسر اسدی رفتیم.
یاری در واکنش به اینکه خودش هم قبول دارد که برخی از قسمت‌ها به شعار نزدیک می‌شود، اظهار کرد: فاطمه با بازی افسر اسدی تنها شخصیت سریال است که قرار است هیچ نوع تزلزلی در او رخ ندهد.
وی در پایان گفت: ما از قسمت چهارم و پنجم چرخش‌هایی داریم که دیدنی و جذاب است و از مردم می‌خواهیم وقت بگذارند و سریال را ببینند و اطمینان داشته باشند که زمانشان بیهوده از دست نخواهد رفت.
- 10
- 5
