روزیاتو | با وجود جنجال‌های اخیر پیرامون یک سری تبلیغات، سیدنی سوئینی یکی از بزرگ‌ترین و پرتقاضاترین بازیگران حال حاضر هالیوود است. او هم با آثار موفقش و هم با شکست‌های بزرگش (چه کسی می‌تواند Madame Web را فراموش کند؟) توجه زیادی جلب کرده و در سال‌های اخیر فرصت‌های کاری فراوانی برایش فراهم شده است. البته سوئینی محدود به یک ژانر هم نیست؛ او وارد ژانرهای ترسناک، ابرقهرمانی، درام و حتی کمدی‌های رمانتیک شده و این باعث شده بازیگری بسیار همه‌فن‌حریف باشد.
پیش از اینکه به شهرت برسد، سیدنی سوئینی در فیلم‌های بزرگی هم حضور داشته، مثل Once Upon a Time in Hollywood و Under the Silver Lake—اما نقش‌هایش آنقدر کوچک بوده که نمی‌توان آن‌ها را واقعاً «فیلم سیدنی سوئینی» دانست.
اما بهترین فیلم‌های سیدنی سوئینی کدام‌اند؟ برای یک رتبه‌بندی ساده، اغلب به محبوب‌ترین سایت نقد فیلم، راتن تومیتوز، نگاه می‌کنند، که فیلم‌ها را هم بر اساس نقدهای منتقدان و هم نظر مخاطبان رتبه‌بندی می‌کند. گاهی اوقات منتقدان کاملاً با مخاطبان اختلاف‌نظر دارند، که بررسی امتیازهای راتن تومیتوز را حتی جذاب‌تر می‌کند. در این مطلب می‌خواهیم فیلم‌های برتر سیدنی سوئینی را بر اساس امتیاز راتن تومیتوز رتبه‌بندی کنیم.
۱۰. Echo Valley (۲۰۲۵)
امتیاز راتن تومیتوز: ۵۲ درصد
سیدنی سوئینی در Echo Valley نقش «دختری مشکل‌دار» را بازی می‌کند که علیه مادرش، کیت (جولین مور)، شورش می‌کند. اما اوضاع وقتی به وخامت می‌گراید که شخصیت او، کلر، پشت در خانه مادرش ظاهر می‌شود، در حالی که تمام بدنش از خون شخص دیگری پوشیده شده است. این موضوع به یک معمای هیجان‌انگیز تبدیل می‌شود، در حالی که کیت تلاش می‌کند بفهمد چه اتفاقی برای دخترش افتاده است.
همه عاشق یک معمای خوب هستند. با وجود اینکه فیلم اکو ولی نزد منتقدان و مخاطبان چندان موفق نبود (مخاطبان به آن امتیاز ۵۱ درصد دادند)، فیلم تا حدی قابل قبول است. بیشتر نقدها در راتن تومیتوز بر این توافق دارند که بازی سیدنی برجسته‌ترین نکته فیلم است. مانند اکثر فیلم‌هایش—صرف نظر از کیفیت پایین آن‌ها (به جز Madame Web)—این بازیگر جوان تمام توان خود را به کار می‌گیرد و سعی می‌کند بهترین عملکرد را ارائه دهد، و در کنار جولین مور به یک نکته برجسته در فیلم تبدیل می‌شود.
۹. Anyone But You (۲۰۲۳)
امتیاز راتن تومیتوز: ۵۳ درصد
Anyone But You مورد عجیبی است که منتقدان از آن خوششان نیامده، اما مخاطبان کاملاً آن را دوست داشتند و امتیاز مخاطبان برای این فیلم به عدد غیرقابل باور ۸۷ درصد رسید. این عمدتاً به این دلیل است که هر کسی جز تو فیلم سرگرم کننده‌ای بوده و زیاد به دنبال تبدیل شدن به یک شاهکار برنده اسکار نیست. فیلم دقیقاً می‌داند چه می‌خواهد و با مهارت کمدی خود، روی همان موضوع تمرکز می‌کند. درست است که روایت فیلم گاهی پیش‌بینی‌پذیر می‌شود، اما مسیر رسیدن به آن اتفاقات قابل پیش‌بینی لذت‌بخش است.
با این حال، این باعث نمی‌شود که ضعف‌های فیلم بی‌اهمیت باشند. همانطور که گفته شد، روایت بسیار قابل پیش‌بینی است و می‌تواند برخی افراد را در طول پرده اول از ادامه تماشا منصرف کند. بازی‌ها هم گاهی ضعیف هستند؛ حتی بازی سیدنی سوئینی. فیلم در اکثر دقایق بسیار معمولی به نظر برسد و دو بازیگر اصلی نقش مهمی در جذب مخاطب دارند. بعضی جوک‌ها خوب عمل می‌کنند، اما بعضی دیگر گاهی بسیار حال بهم زن هستند. در نهایت، کسی که فیلم را تماشا می‌کند، یا عاشق آن می‌شود یا کاملاً از آن متنفر خواهد شد.
۸. Eden (۲۰۲۴)
امتیاز راتن تومیتوز: ۵۷ درصد
مانند Anyone But You، توافق منتقدان و مخاطبان در مورد Eden متفاوت است. این فیلم بر اساس داستان واقعی هیجان‌انگیز گروهی از افراد است که دنیای مدرن را ترک کرده و برای زندگی در انزوا به جزیره‌ای دوردست فرار می‌کنند. عدن داستانی است درباره ناامیدی و مبارزه برای قدرت در میان جوامع که شباهت زیادی به داستان‌هایی مثل Lord of the Flies اثر ویلیام گلدینگ دارد. با وجود نظر نه چندان خوب منتقدان، فیلم از بازیگران بسیار خوبی برخوردار است، از جمله سیدنی سوئینی، جود لا، آنا د آرماس، ونسا کربی، دنیل برول و دیگران.
توانایی این بازیگران است که مخاطبان را تا پایان فیلم به تماشای داستان پایبند نگه می‌دارد. شیمی بین همه بازیگران خوب است و دینامیک شخصیت‌ها را جذاب می‌کند. تلاش سیدنی سوئینی برای صحبت کردن به لهجه آلمانی گاهی ضعیف است، اما او در میان چنین ستارگان بزرگی عملکرد نسبتاً خوبی دارد. ران هاوارد همیشه کارگردان بزرگی بوده است—با فیلم‌هایی مثل Jim Henson Idea Man و Solo: A Star Wars Story—پس هیچ شکی نبود که این فیلم حداقل ساعات لذت‌بخشی را برای تماشاگران رقم خواهد زد.
۷. Clementine (۲۰۱۹)
امتیاز راتن تومیتوز: ۶۲ درصد
برخلاف Anyone But You و Eden که امتیاز مخاطبان بالاتر از امتیاز منتقدان بود، برای فیلم Clementine سال ۲۰۱۹ عکس این قضیه صادق است. منتقدان از این فیلم لارا گالاگر لذت بردند، اما مخاطبان نتوانستند با هیاهوی آن همراه شوند. داستان فیلم درباره کارن (با بازی اوتمارا ماررو) است که به تازگی یک شکست عاطفی سخت را پشت سر گذاشته و برای فراموش کردن همه چیز در حال فرار است. او با غریبه‌ای به نام لانا (شخصیت سیدنی) روبرو می‌شود و رابطه‌ای خاص بین این دو شکل می‌گیرد.
کلمنتاین قرار بود یک «تریلر اروتیک» باشد، اما متأسفانه به اندازه‌ای که می‌توانست، موفق عمل نمی‌کند. هیجان‌ها به اندازه کافی مؤثر نیستند و تجربه تماشای فیلم کمی ضعیف می‌شود. روایت کمی طول می‌کشد تا شروع شود، اما با رسیدن به پرده دوم، کمی ثبات پیدا می‌کند. این فیلم متفاوت از اکثر فیلم‌های مشابه است؛ کمتر روی روایت تمرکز دارد و بیشتر روی حال و هوا و انتقال پیام پویای قدرت در عشق از طریق فضای فیلم تمرکز می‌کند.
۶. Nocturne (۲۰۲۰)
امتیاز راتن تومیتوز: ۶۲ درصد
نمونه دیگری از فیلم‌های ترسناک سوئینی که نتوانست به اندازه پتانسیل خود موفق باشد، اما همچنان مورد توجه منتقدان قرار گرفت، Nocturne است (با امتیاز مخاطبان پایین ۴۱ درصد). وقتی دو خواهر دوقلو، ژولیت و ویویان (با بازی مدیسون آیزمن)، به آینده خود به عنوان دانشجوی موسیقی و پیانیست نزدیک‌تر می‌شوند، یک تریلر روان‌شناختی شکل می‌گیرد، زیرا رقابت خواهرانه آن‌ها شدیدتر می‌شود… تا سرحد یک رقابت مرگبار و خطرناک.
به صراحت، موسیقی دل‌انگیز ترسناک نیست و بخش «ترسناک» از ژانر ترسناک روان‌شناختی را ارائه نمی‌دهد. یک فیلم ترسناک که ترسناک نیست، واقعاً شکست بزرگی است؛ با این حال، نکات خوبی هم دارد. سیدنی سوئینی و مدیسون آیزمن دینامیک خوبی دارند که رابطه بین دو خواهر و فروپاشی نهایی آن را به خوبی به تصویر کشیده‌اند. بنابراین حداقل رابطه اصلی فیلم به خوبی کار می‌کند و داستان را جذاب نگه می‌دارد.
۵. Americana (۲۰۲۵)
امتیاز راتن تومیتوز: ۶۶ درصد
سومین فیلم سیدنی سوئینی که در سال ۲۰۲۵ منتشر شد، Americana است که فیلم بسیار خوبی بوده و منتقدان و مخاطبان هر دو با کیفیت آن موافقند. این فیلم به عنوان تجربه کارگردانی نخست تونی توست، یک فیلم عالی با مدت روایت ۱ ساعت و ۴۷ دقیقه است. وقتی یک اثر نادر از بومیان آمریکایی به بازار سیاه می‌رسد، پنی جو پاپلین (یک گارسون جوان) و لفتی لدبتر (پل والتر هاوزر) به دنبال آن می‌روند، اما این ماموریت آن‌ها را در معرض تهدید یک جنایتکار ترسناک، دیلان مکینتاش (اریک دین)، قرار می‌دهد.
آمریکانا حس یک وسترن واقعی در دوران مدرن را منتقل می‌کند و همین باعث می‌شود بسیار موفق عمل کند. محیط و فضای فیلم به خوبی از داستان پشتیبانی می‌کنند که ماجراجویی هیجان‌انگیز پنی و لفتی را سرگرم‌کننده می‌کند. اگرچه خیلی زود فیلم را فراموش خواهید کرد اما پل والتر هاوزر و سیدنی سوئینی فیلم را روی شانه‌های خود نگه می‌دارند و مخاطبان را در طول فیلم درگیر داستان می‌کنند.
۴. Dead Ant (۲۰۱۷)
امتیاز راتن تومیتوز: ۶۹ درصد
اگرچه مخاطبان با Dead Ant همراه نشدند، منتقدان واقعاً از آن لذت بردند و دلایل خوبی برای این احساس داشتند. وقتی یک گروه موسیقی متال بدشانس برای اجرا در جشنواره افسانه‌ای کوآچلا دعوت می‌شود، در بیابان گیر می‌افتند… و باید با مورچه‌هایی غول‌پیکر مبارزه کنند. ایده داستان کاملاً مضحک است و به نظر می‌رسد نتیجه امتیازها برعکس باشد، زیرا منتقدان معمولاً چیزهای عجیب و غریب را دوست ندارند، در حالی که مخاطبان معمولاً از آن‌ها لذت می‌برند.
دقیقاً مانند Anyone But You، مورچه مرده دقیقاً می‌داند که چیست و از بودن دقیقاً همان چیزی که هست، ابایی ندارد. وقتی مورچه‌های غول‌پیکر در داستان هستند، یک فیلم تا چه حد می‌تواند هنری باشد؟ با بازیگرانی مانند شان آستین که در مسخره بودن عالی هستند، بخش‌های بسیار خنده‌داری در فیلم وجود دارد. این باعث می‌شود که با وجود همه ضعف‌هایش، مورچه مرده سرگرم‌کننده‌ای برای تماشا باشد. گاهی اوقات احساسی که یک فیلم به کسی منتقل می‌کند، از جنبه‌های فنی ساخت فیلم مهم‌تر است.
۳. Immaculate (۲۰۲۴)
امتیاز راتن تومیتوز: ۷۲ درصد
یکی دیگر از فیلم‌های ترسناک رزومه سیدنی سوئینی، Immaculate سال گذشته به کارگردانی مایکل موهان منتشر شد. ترس و وحشت در این فیلم نسبتاً خوب بوده، اما نقطه قوت واقعی فیلم توانایی سیدنی در انطباق با شرایط به عنوان بازیگر است. او توانسته به خوبی نقش یک شخصیت معصوم را بازی کند که به سرعت به دلیل محیط ترسناک اطرافش مجبور به تغییر می‌شود. او این نقش را بسیار خوب اجرا می‌کند و مخاطب را به درگیر شدن در داستان وارد می‌کند.
همچنین، برخلاف بسیاری از فیلم‌های ترسناک که در این زمینه مشکل دارند، معصوم پایان فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد و بینندگان را هم راضی و هم واقعاً شوکه می‌کند. فیلم‌های ترسناک اغلب در پیدا کردن پایانی که داستان را جمع‌بندی کند و به مخاطب احساس کامل بودن روایت بدهد، و هم‌زمان حس ترسی که باید از فیلم ترسناک دریافت شود را منتقل کنند مشکل دارند. این موردی است که Immaculate به خوبی از پس آن برمی‌آید و به همین خاطر موفق‌تر از بسیاری از دیگر فیلم‌های این ژانر عمل می‌کند.
۲. Big Time Adolescence (۲۰۲۰)
امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ درصد
با وجود اینکه فیلم جدیدش The Pickup خوب پیش نرفت، پیت دیویدسون در پروژه‌های بسیار خوبی حضور داشته و یکی از بهترین‌های او، اگر نگوییم بهترین، Big Time Adolescence است. این فیلم درباره بزرگ شدن و تبدیل شدن به شخصی است که قرار است باشید، و فیلم پیام خود را به طرز فوق‌العاده‌ای منتقل می‌کند. سیدنی سوئینی در این فیلم نقش هالی، دوست‌دختر زیک، را بازی می‌کند که شخصیتی مهم برای پیشبرد روایت فیلم است، زیرا زیک مدام در رابطه‌شان در حضور مو (گریفین گلاک) دردسرساز می‌شود.
Big Time Adolescence بهترین مدرک برای این مدعاست که سیدنی می‌تواند نقش مکمل را به بهترین شکل ایفا کند. او نقش‌آفرینی هیچ یک از بازیگران اصلی را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد، اما کوتاهی هم نمی‌کند. او دقیقاً همان هدفی را که نیاز است انجام می‌دهد و آن را به بهترین شکل اجرا می‌کند. نحوه اجرای نقش او به طور کامل با بازی دیویدسون تضاد دارد که آن‌ها را به یک زوج بسیار مؤثر روی صفحه نمایش تبدیل می‌سازد که دیدن دوباره آن‌ها هیجان‌انگیز خواهد بود.
۱. Reality (۲۰۲۳)
امتیاز راتن تومیتوز: ۹۴ درصد
فیلم با بالاترین امتیاز سیدنی سوئینی در راتن تومیتوز، Reality است که تقریباً ۱۰ درصد از Big Time Adolescence امتیاز بیشتری داشته و دلایل بسیار خوبی برای این عدد بالاتر وجود دارد. این بازیگر در طول سال‌ها نقش‌های زیادی ایفا کرده، اما هیچ‌کدام به پیچیدگی و دراماتیک بودن نقشی که در فیلم زندگینامه‌ای حقیقت بازی می‌کند، نبوده است. این فیلم به کارگردانی تینا ساتر یکی از بهترین درام‌های سال ۲۰۲۳ و تاکنون بهترین بازی سیدنی سوئینی محسوب می‌شود.
داستان فیلم روایتی واقعی از افشاگری به نام ریالیتی وینر، مأمور سابق آژانس امنیت داخلی است که گزارشی درباره دخالت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا افشا کرد. این فیلم که عمدتاً در یک مکان واحد—خانه ریالیتی در حین تفتیش شدن توسط مأموران دولتی برای جمع‌آوری مدارک—روی می‌دهد، از جهات مختلف جذاب است و یکی از آن‌ها تماشای بازی سیدنی سوئینی خواهد بود. بازی او ظریف اما در عین حال چشمگیر بوده و در حدی است که می‌توان آن را شایسته اسکار دانست.
- 12
- 5
