جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
۰۹:۴۶ - ۲۴ فروردین ۱۳۹۸ کد خبر: ۹۸۰۱۰۴۱۰۵
موسیقی

حسن فداییان: استاد شجریان به من گفت فولکوریک بخوان

حسن فداییان,اخبار هنرمندان,خبرهای هنرمندان,موسیقی
فداییان می‌گوید: استاد شجریان پس از شنیدن آثارم به من گفت تو بسیار خوب تصنیف می‌خوانی، پس تلاش کن و حتما موسیقی مازندران را گسترش بده تا آنجا که در خارج از مرزها نیز شنیده شود؛ زیرا ملودی‌های خطه مازندران بسیار جالب توجه هستند و حیف است به آنها پرداخته نشود.

به گزارش ایلنا، حسن فداییان جزو معدود هنرمندانی است که در سال‌های ابتدایی دهه هفتاد به فعالیت در عرصه موسیقی پرداخت و با ترانه «عید آمد و عید‌ آمد» در میان مخاطبان و مردم مطرح و خاطره‌ساز شد و پس از آن به فعالیت در عرصه موسیقی فولکوریک پرداخت. این آهنگساز و خواننده که طی سال‌ها و دهه‌های اخیر در عرصه موسیقی حضور پررنگی نداشته،‌ در گفتگوی پیش‌رو از دلایل کاهش فعالیت‌هایش و تفاوت فضای موسیقی دهه‌های قبل با سال‌های اخیر سخن گفت.

 

موسیقی در دهه‌هفتاد  با چه محدودیت‌هایی مواجه بود؟

به هرحال در آن مقطع که من فعالیت‌های هنری‌ام را آغاز کردم و حال سی سال از آن گذشته، محدودیت‌هایی وجود داشت و دلیل آن، فضای جدیدی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایجاد شده بود. به هر حال در آن سال‌ها تولید و اجرای هر اثری امکان‌پذیر نبود. به‌طور مثال در آن سال‌ها واژه ترانه کاربردی نداشت و از آن با عنوان سرود یاد می‌شد و ما نیز از به کار بردن کلمه ترانه پرهیز می‌کردیم.

 

سبک و سیاق شما چقدر تحت تاثیر شرایط موجود بود؟

در آن مقطع و در ابتدای فعالیتم چند سرود خواندم که یکی از آنها در رثای امام خمینی(ره) بود و اثر دیگرم درباره جانبازان جنگ تحمیلی بود. قطعه دیگری نیز داشتم که حال و هوایی فولکوریک داشت که آن هم به نوعی تحت تأثیر فضای موجود و می‌توان گفت برای انقلاب پیام‌آور بود. پس از آنکه مدتی در زمینه موسیقی ایرانی فعالیت کردم و به تولید آثار فولکوریک نیز پرداختم، استاد بزرگ موسیقی یعنی آقای محمدرضا شجریان به من توصیه کردند که صرفأ در زمینه موسیقی فولکوریک فعالیت کنم.

 

چه شد که ایشان به شما چنین توصیه‌ای کردند؟

در آن سال‌ها، قطعه‌های قدیمی «شد خزان»، «تو ای پری کجایی» و«سرگشته» آثار استاد حسین قوامی را بازخوانی کرده بودم و استاد شجریان آنها را شنیده بود. ایشان پس از شنیدن آن آثار به من گفت تو بسیار خوب تصنیف می‌خوانی، پس تلاش کن و حتما موسیقی مازندران را گسترش بده تا آنجا که در خارج از مرزها نیز شنیده شود؛ زیرا ملودی‌های خطه مازندران بسیار جالب توجه هستند و حیف است به آنها پرداخته نشود. من نیز بنا به گفته استاد که برایم بسیار ارزشمند بود، تصمیم گرفتم به‌طور متمرکز به تولید آثار فولکوریک مازندران  بپردازم؛ لذا به اجرای ملودی‌های آن خطه در قالب ارکستر سمفونیک پرداختم. البته با حفظ اصالت‌ها و فاکتورهای مهم.

 

برای تحقق این توصیه چه تلاش‌هایی کردید؟

در کشورهایی چون ژاپن و یونان به اجرای کنسرت پرداختم.

 

آن کنسرت‌ها در دهه هفتاد برگزار شدند؟

خیر، ماجرای برگزاری آن کنسرت‌های برون‌مرزی به ده سال پیش بازمی‌گردد. در راستای آن فعالیت‌ها دوبار در جاده ابریشم و «اکسپوی نود ژاپن» به اجرای کنسرت پرداختم. کنسرتی که در سال ۱۳۸۰ برگزار شد و بسیار بزرگ بود و من تنها خواننده‌ای بودم که در ژاپن و پنج کشور دیگر با زبان ژاپنی خواندم. در آن کنسرت شعری ترجمه شده از حافظ را با زبان ژاپنی خواندم که «فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل/ چون بگذریم دیگر، نتوان به هم رسیدن» بیتی از آن بود. هنرمندی ژاپنی آهنگ این اثر را ساخته بود و من به اتفاق یکی از خوانندگان خوب چینی آن را در جاده ابریشم اجرا کردم آنهم به زبان ژاپنی. در کنسرت‌های ژاپن لباس محلی می‌پوشیدم و زمانی که با همان پوشش بیرون می‌رفتم مردم احترام بسیاری به من می‌گذاشتند. در میان آن افراد؛ شخصی به زبان انگلیسی به من گفت مقابل کسی که به فرهنگ خودش احترام می‌گذارد تا کمر خم می‌شویم و تعظیم می‌کنیم. من این اصالت را دوست دارم و اگر در کارم موفق بوده‌ام بابت این است که به سراغ موسیقی فولکوریک رفتم.

 

پس موسیقی و خوانندگی برای شما جدی بوده اما کم‌کار بوده‌اید؟!

شغل من خوانندگی نیست تا به وسیله آن کسب درآمد کنم بلکه ارزش معنوی کار من این است که در راستای فرهنگ و زبان مازندرانی فعالیت کنم و تلاشم این بوده که برای حفظ اصالتم زحمت بکشم، بی‌آنکه در ازای آن پولی دریافت کنم، هرچه بوده بر اساس عشق بوده و اصطلاحأ دلی بوده است. به‌طور کلی طی سی سال فعالیت هنری‌ام تلاش کرده‌ام کم بخوانم اما آثار با کیفیت تولید کنم. اصطلاحأ «کم گوی و گزیده گوی چون در» را همیشه مدنظر قرار داده‌ام. البته از طرفی نیز سکوت کرده‌ام، زیرا موسیقی حال حاضر ما آن چیزی نیست که باید باشد و می‌توان اغلب آنها را بی‌محتوا خواند.

 

موسیقی فعلی مگر چگونه است؟

به نظرم خودمان و فعالان نوپای این عرصه، موسیقی اصیل‌مان را به نابودی کشانده‌ایم و حال حرمت آن از میان رفته است. طی این سال‌ها هجمه‌های بسیاری به موسیقی ما وارد شده و می‌توان گفت موسیقی حال حاضر ما تجارت و بیزینس است. نمی‌توانم و نمی‌خواهم از خوانندگان فعلی نام ببرم، اما می‌توانم بگویم بسیاری از آنها پولکی و مادی‌گرا شده‌اند و زمانی که پول مطرح می‌شود آن حس و حال لازم از میان می‌رود.

 

یعنی پول و کسب درآمد از موسیقی برای شما اهمیتی ندارد؟

من در همان ابتدا با عشق وارد این عرصه شدم و در ازای پول به تولید اثر نپرداختم. ضمن اینکه در دهه‌های قبل، روند فعالیت اینگونه نبود. رویه موجود، طی این سال‌ها (بخصوص طی ده سال گذشته)، موسیقی ما را نابود کرده است. بی‌شک اساتیدی مثل بنان، قوامی و خوانساری تکرار نخواهند شد و دلیل اینکه در حال حاضر برخی به موسیقی سنتی روی می‌آورند و برخی به پرورش هنرمندان این عرصه می‌پردازند، اصالت و فرهنگی است که در خون ما ایرانی‌ها وجود دارد. این را هم بگویم که کسب درآمد از راه موسیقی برای بزرگانی چون استاد شجریان که زندگی‌شان را برای این هنر گذاشته‌اند، ارزشمند است.

 

شغل و حرفه اصلی شما چیست؟

من مهندس کشاورزی هستم و شغل و تخصصم همین است و از این راه کسب درآمد می‌کنم. خدا را شکر به اندازه کافی داشته‌ام و هیچ‌گاه نگفته‌ام اینقدر پول بدهید تا بخوانم. هیچ‌گاه به سراغ کنسرت نرفتم؛ زیرا دلم نمی‌خواست به پول آلوده شوم. اگر خواندن شغل محسوب شود و پول بر فضای آن حاکم شود، مطمئنأ حرمت موسیقی از بین خواهد رفت. بنا به همین دلایل تلاشم این بوده که در کنار شغلم به فعالیت‌های هنری بپردازم تا اثری جاودان از خودم باقی بگذارم که خداراشکر این اتفاق افتاده است.

 

در زمینه آموزش هم فعال هستید؟

متأسفانه خیر. زیرا مسئولیت‌های شغلی تا همین چند ماه پیش که از کار اداری فارغ شدم این اجازه را به من نمی‌داد. در حال حاضر به این فکر می‌کنم که به استان‌های مختلف بروم و به برگزاری کنسرت بپردازم و اینگونه از اندوخته‌هایم استفاده کنم. تلاشم این است که بخشی از کنسرت‌هایم را برای آنها که توان مالی ندارند، رایگان اجرا کنم. مثلأ اعلام کنم که این تعداد سانس و این تعداد اجرا رایگان خواهد بود تا حرمت علاقه‌مندانی که توان مالی ندارند حفظ شود. اگر موفق به اخذ مجوز شوم مایلم در مناطق سیل‌زده نیز به اجرای برنامه بپردازم تا به این ترتیب مردم آسیب‌دیده کمکی کرده باشم. صدا را خدا مجانی به من داده است و می‌دانم که این کار ارزش معنوی بالایی دارد.

 

 طی سال‌های فعالیت‌تان در زمینه اجراهای ارکستریک نیز فعال بوده‌اید، به‌نظرتان در زمینه موسیقی کلاسک چه روندی را طی کرده‌ایم؟

به‌طور کلی طی این سال‌ها هنرمندانی در بخش موسیقی کلاسیک فعالیت کرده‌اند و در مکان‌هایی چون تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخته‌اند. اما چنین فعالیت‌هایی کافی نیست و اگر توجه کنید طی این سال‌ها آثار باکیفیت و جاودانه کمی تولید و اجرا شده است. در عرصه موسیقی سنتی و ایرانی خوانندگانی را سراغ دارم که می‌توانستند آثار ماندگار و جاودانه‌ای تولید کنند اما به دلیل تولید مستمر آثار به ورطه تکرار افتاده‌اند.

 

موسیقی منطقه شمال کشور برای اجراهای سمفونیک و ارکستریک دارای چه پتانسیل‌هایی است؟

در مازندران؛ سازی وجود دارد که «دو سر کوتن» نام دارد که سازی ضربی است. «لله وا» نیز ساز دیگری است که بادی است و مانند نی است و «زرنا» نیز یکی دیگر از سازهای بادی خطه مازندان است، دوتار و کمانچه نیز سازهای دیگری هستند که در موسیقی محلی مازندرانی کاربرد زیادی دارند. در همین راستا آثار من نیز با حفظ اصالت سازهای مازندرانی با همیاری دکتر حسن ریاحی که یکی از تئوریسین‌های برجسته موسیقی محلی به حساب می‌آید، در قالب ارکستر سمفونیک ضبط شده‌اند.

 

شما قطعه‌ای داشتید با نام «عید‌ آمد» که در سال‌ها و دهه‌های قبل از تلویزیون پخش می‌شد و حسی نوستالژیک در مخاطب ایجاد می‌کرد، اما سال‌هاست که مخاطبان آن را نشنیده‌اند.

اتفاقا امسال این قطعه را در برنامه‌‌ای با عنوان «نغمه‌ها» که از شبکه چهار سیما به روی آنتن می‌رود، به صورت زنده خواندم.

 

در حال حاضر رابطه‌تان با تلویزیون چگونه است؟

راستش خیلی مایل نیستم به تلویزیون بروم. اما شبکه چهار سیما کمی متفاوت است. این شبکه فرهنگی است و به نوعی دارای شخصیت خاص خود است،‌ به همین دلیل این شبکه را به دیگر شبکه‌های تلویزیون ترجیح می‌دهم. همیشه شبکه چهار را دوست داشته‌ام، بخصوص برنامه‌های علم و نجومش را.

 

شما جزو خوانندگانی هستید که توسط تلویزیون به مخاطبان شناسانده شدید. حال چه اتفاقاتی افتاده که از وضعیت فعلی تلویزیون شاکی هستید؟

بله تلویزیون باعث شد که من معروف شوم و مردم و مخاطبان مرا بشناسند و این را همیشه گفته‌ام. من به ولی‌نعمت خودم هیچ‌گونه بی‌احترامی نمی‌کنم و توهینی هم نخواهم کرد، زیرا در تلویزیون برای امثال من زحمات زیادی کشیده شده است اما متاسفانه در حال حاضر دوغ و دوشاب یکی شده و من نیز پس از چند سال فعالیت فهمیدم که نباید زیاد به تلویزیون می‌رفتم؛ زیرا اتفاقات زیادی رخ داد که درست نیست درباره آنها حرف بزنم. آن هم در حالی که حتی از گرفتن هدایای معمولی که در برنامه‌ها به هنرمندان داده می‌شود، پرهیز می‌کردم. در آن سال‌ها خوانندگان بسیاری در تلویزیون فعالیت داشتند اما حال از آنها اثری نیست.

 

چرا موسیقی مازندران آنگونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است؟

دلیلش این است که موسیقی فولکوریک را با دیگر گونه‌ها آمیخته‌اند و برای تولید آنها از سازهای الکترونیک استفاده می‌کنند؛ البته در میان هنرمندان موسیقی فولکوریک، افراد و گروه‌هایی هستند که فعالیت‌های خوبی دارند و درست کار می‌کنند، اما به‌طور کلی آن اهمیتی که باید به موسیقی نواحی و مناطق داده شود، وجود ندارد.

 

درباره کم و کیفیت موسیقی پاپ چه نظری دارید؟

قرار است چقدر به موسیقی پاپ پرداخته شود؟ چقدر پاپ؟!. اگر قرار است موسیقی داشته باشیم باید به همه گونه‌ها و سبک‌های آن پرداخته شود. موضوع این است که آثار پاپ ما نیز ماندگاری ندارند. در گذشته‌های نه چندان دور هنرمندانی مانند محمد نوری را داشتیم و از نسل بعد حامی و برخی دیگر از خوانندگان را داشتیم که به درستی موسیقی پاپ تولید می‌کردند و آثارشان کیفیت بالایی داشت. چندی پیش بر حسب اتفاق به کنسرت یکی از خوانندگان پاپ رفتم. واقعا بد بود. رقص نور بود و صداهای ناهنجار. در کنسرت‌های فعلی که توسط برخی خوانندگان جوان برگزار می‌شود مخاطب نمی‌تواند متوجه شود که خواننده چه می‌گوید.

 

 آیا قرار نیست اثری منتشر کنید؟

تازه سه، چهار ماه است که پس از سی‌و‌پنج سال خدمت از شغل و حرفه اصلی‌ام فارغ شده‌ام. حال برای فعالیت در عرصه موسیقی زمان بیشتری دارم و تلاشم این است در تهران، سپس در مازندران  و شهرهای دیگر به فعالیت و اجرای برنامه بپردازم.

 

  • 12
  • 4
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
علی نصیریان بیوگرافی علی نصیریان؛ پیشکسوت صنعت بازیگری ایران

تاریخ تولد: ۱۵ بهمن ۱۳۱۳

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر، نویسنده و کارگردان

آغاز فعالیت: ۱۳۲۹ تاکنون

تحصیلات: دانش آموخته مدرسه تئاتر در رشته هنرپیشگی

ادامه
پاوان افسر بیوگرافی پاوان افسر بازیگر تازه کار سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: ۲۷ تیر ۱۳۶۳ 

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر 

آغاز فعالیت: ۱۳۹۲ تاکنون

تحصیلات: لیسانس رشته ی مدیریت بازرگانی

ادامه
امین پیل علی بیوگرافی امین پیل علی بازیکن تازه نفس فوتبال ایران

تاریخ تولد: ۱۷ دی ۱۳۸۱

محل تولد: گیلان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک

تیم: تیم ملی فوتبال ایران

شماره پیراهن: ۱۵

ادامه
ابوطالب بن عبدالمطلب زندگینامه ابوطالب بن عبدالمطلب پدر امام علی (ع)

تاریخ تولد: ۳۵ پیش از عام‌الفیل

محل تولد: مکه

دیگر نام ها: عبدالمطلب، عبدالمناف، عمران

دلیل شهرت: رئیس قبیله بنی هاشم، پدر امام علی (ع)، عمو و حامی حضرت محمد (ص)

درگذشت: سال دهم بعثت

آرامگاه: مکه در گورستان ابوطالب

ادامه
رودریگو هرناندز بیوگرافی «رودریگو هرناندز»؛ ستاره ای فراتر از یک فوتبالیست | هوش و تفکر رمز موفقیت رودری

تاریخ تولد: ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶

محل تولد: مادرید، اسپانیا

حرفه: فوتبالیست 

پست: هافبک دفاعی

باشگاه: منچسترسیتی

قد: ۱ متر ۹۱ سانتی متر

ادامه
موسی التماری بیوگرافی موسی التماری بازیکن فوتبال اردنی

تاریخ تولد: ۱۰ ژوئن ۱۹۹۷

محل تولد: امان، اردن

حرفه: فوتبالیست

باشگاه کنونی: باشگاه فوتبال مون‌پلیه فرانسه

پست: مهاجم

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه
اوسمار ویرا بیوگرافی اوسمار ویرا سرمربی تیم پرسپولیس

تاریخ تولد: ۳ ژوئیه ۱۹۷۵

محل تولد: ریو گرانده دو سول ، برزیل

حرفه: سرمربی تیم فوتبال

باشگاه کنونی: پرسپولیس

آغاز فعالیت: سال ۱۹۹۴

ادامه
اوستون ارونوف بیوگرافی اوستون ارونوف بازیکن فوتبال ازبکی در تیم های ایرانی

چکیده بیوگرافی اوستون ارونوف

نام کامل: اوستون رستم اوگلی اورونوف

تاریخ تولد: ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰

محل تولد: نوایی، ازبکستان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک تهاجمی

باشگاه کنونی: پرسپولیس

ادامه
اکرم عفیف بیوگرافی اکرم عفیف بازیکن برتر تیم ملی قطر

تاریخ تولد: ۱۸ نوامبر ۱۹۹۶

محل تولد: دوحه، قطر

حرفه: فوتبالیست

پست: وینگر

باشگاه کنونی: السد قطر

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه
دیالوگ های آنشرلی

دیالوگ های آنشرلی در این مقاله از سرپوش به بررسی جذابیت های دیالوگ های آنشرلی در سینما و تئاتر می‌پردازیم. آنشرلی، با تاریخچه‌ای غنی در حوزه فرهنگ و هنر، دارای دیالوگ‌هایی است که علاوه بر ارتقاء داستان، به عنوان نمونه‌هایی برجسته از زبان هنری در این صنایع شناخته می‌شوند. اثر آنشرلی  کتاب "آنشرلی" نوشته لوسی ماد مونتگمری، داستان دختری به نام آن شرلی است که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. آن شرلی دختری کنجکاو، مهربان و خلاق است که با دیالوگ های خود، شخصیتی دوست داشتنی و ماندگار در ذهن خوانندگان ایجاد کرده است. انیمیشن آنشرلی انیمیشن "آنشرلی" که در سال ۱۹۷۹ در ژاپن ساخته شده است، اقتباسی از رمان "آن در گرین گیبلز" نوشته لوسی ماد مونتگمری است. این انیمیشن، داستان دختری به نام آن شرلی را روایت می کند که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. شخصیت های آنشرلی شخصیت های اصلی انیمیشن آنشرلی عبارتند از: آن شرلی: دختری کنجکاو، مهربان و خلاق که با موهای قرمز و شخصیت دوست داشتنی خود، یکی از محبوب ترین شخصیت های ادبیات کودکان است. مریلا کاترین کاتبرت: خواهر بزرگ تر ماتیو کاتبرت که با برادرش در مزرعه گرین گیبلز زندگی می کند. مریلا زنی سخت کوش و جدی است که در ابتدا از حضور آن شرلی در خانه خود خوشحال نیست. ماتیو کاتبرت: برادر کوچک تر مریلا که مردی مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیانا براری: دختر همسایه کاتبرت ها که با آن شرلی دوست می شود. دیانا دختری مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیالوگ های انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، از این قرار است که آن شرلی، دختری یتیم که در یتیم خانه بزرگ شده است، توسط خواهر و برادری به نام های مریلا و ماتیو کاتبرت به فرزندخواندگی پذیرفته می شود. مریلا و ماتیو، آن شرلی را برای کمک به انجام کارهای خانه و مزرعه می خواهند. آن شرلی، با موهای قرمز آتشین و شخصیت دوست داشتنی خود، به سرعت با مریلا و ماتیو و همچنین با همسایه آنها، دیانا براری، دوست می شود. آن شرلی، با ماجراجویی ها و شیطنت های خود، زندگی کاتبرت ها را زیر و رو می کند و به آنها یاد می دهد که چگونه از زندگی لذت ببرند. نکات مثبت آنشرلی انیمیشن آنشرلی، از جمله انیمیشن های ماندگار و خاطره انگیزی است که با داستان جذاب و شخصیت های دوست داشتنی خود، مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده است. از جمله نکات مثبت این انیمیشن می توان به موارد زیر اشاره کرد: - داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، داستانی جذاب و پرکشش است که مخاطبان را از ابتدا تا انتها درگیر خود می کند. - شخصیت های انیمیشن آنشرلی، از جمله آن شرلی، مریلا، ماتیو و دیانا، شخصیت هایی دوست داشتنی هستند که مخاطبان با آنها ارتباط برقرار می کنند. - انیمیشن آنشرلی، پیام های مثبتی مانند اهمیت خانواده، دوستی و امید را به مخاطبان خود منتقل می کند. دیالوگ های شخصیت آنشرلی دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بیانگر شخصیت او هستند. او دختری کنجکاو و ماجراجو است که همیشه به دنبال یادگیری چیزهای جدید است. این ویژگی در دیالوگ های او به وضوح دیده می شود. برای مثال، در یکی از دیالوگ ها، آنشرلی از معلم خود می پرسد: "حتی اگر دنیا بد باشد، همیشه چیزهای خوب هم وجود دارد." " تصور اینکه شما یک ملکه هستید واقعا عالی است. شما بدون هیچ گونه ناراحتی از آن لذت می برید و هر زمان که بخواهید می توانید از ملکه بودن دست بردارید، کاری که در زندگی واقعی نمی توانید انجام دهید." "این یک چیز خوب در مورد این جهان است ... همیشه بهارهای بیشتری وجود دارد." "وقتی فکر می‌کنم قرار است اتفاق خوبی بیفتد، به نظر می‌رسد که بر روی بال‌های انتظار پرواز می‌کنم. و سپس اولین چیزی که متوجه می شوم با یک ضربت به زمین می افتم. اما واقعاً ماریلا، قسمت پرواز تا زمانی که ادامه دارد با شکوه است... مثل اوج گرفتن در غروب خورشید است. من فکر می‌کنم که تقریباً تاوان ضربه را می‌پردازد." "خب، نمی توان یکدفعه عادت دختر بچه بودن را کنار گذاشت." "شاید... شاید... عشق به طور طبیعی از یک دوستی زیبا آشکار شد، مانند گل رز طلایی که از غلاف سبزش می لغزد."  "این یک ایده دوست داشتنی است، دایانا؛ زندگی کردن به گونه ای که نامت را زیبا کنی، حتی اگر در آغاز زیبا نبود... آن را در افکار مردم برای چیزی آنقدر دوست داشتنی و دلپذیر قرار می دهد که هرگز به تنهایی به آن فکر نمی کنند." "شاید، به هر حال، عاشقانه مانند یک شوالیه که سوار اسب می‌شود، با شکوه و هیاهوی وارد زندگی انسان نشده باشد. شاید مثل یک دوست قدیمی از راه‌های آرام به سمت آدم خزید..." "خب، همه ما اشتباه می کنیم، عزیزم، پس فقط آن را پشت سر بگذار. ما باید از اشتباهات خود پشیمان باشیم و از آنها درس بگیریم، اما هرگز آنها را با خود به آینده منتقل نکنیم." "من معتقدم که زیباترین و شیرین ترین روزها، روزهایی نیستند که در آن اتفاقات بسیار باشکوه یا شگفت انگیز یا هیجان انگیزی رخ دهد، بلکه فقط روزهایی هستند که لذت های کوچک ساده ای را به ارمغان می آورند و به آرامی یکدیگر را دنبال می کنند، مانند مرواریدهایی که از یک رشته می لغزند." "من از دوستی بسیار سپاسگزارم. زندگی را بسیار زیبا می کند." "این بدترین دوران بزرگ شدن است و من در حال درک آن هستم. چیزهایی که در دوران کودکی خیلی می‌خواستی، وقتی به آنها دست پیدا می‌کردی، به نظرت چندان شگفت‌انگیز به نظر نمی‌رسند." "آیا خوب نیست که فکر کنیم فردا روز جدیدی است که هنوز هیچ اشتباهی در آن وجود ندارد." دیالوگ های ماندگار آنشرلی "این خیلی خوب است که در مورد غم ها بخوانید و تصور کنید که قهرمانانه از طریق آنها زندگی می کنید، اما وقتی واقعاً آنها را دارید، خیلی خوب نیست" "خیلی آسان است که شرور باشی بدون اینکه بدانی." "اما واقعاً ماریلا، نمی‌توان در چنین دنیای جالبی برای مدت طولانی غمگین ماند، می‌تواند؟" "زندگی ارزش زیستن را دارد تا زمانی که خنده در آن باشد." "تجربه من این بوده است که شما تقریباً همیشه می توانید از چیزهایی لذت ببرید، اگر تصمیم خود را محکم بگیرید که این کار را انجام دهید." "دنیای قدیمی عزیز تو بسیار دوست داشتنی هستی و من خوشحالم که در تو زنده هستم." "چرا مردم باید برای دعا زانو بزنند؟ اگر واقعاً می خواستم دعا کنم به شما می گویم که چه کار می کردم. من به تنهایی یا در جنگل های عمیق و عمیق به یک میدان بزرگ بزرگ می رفتم و به آسمان - بالا - بالا - بالا - به آن آسمان آبی دوست داشتنی نگاه می کردم که انگار پایانی برای آن وجود ندارد. آبی بودن و سپس من فقط یک دعا را احساس می کنم." "این یکی از مزایای سیزده سالگی است که شما خیلی بیشتر از زمانی که فقط دوازده ساله بودید می دانید" "تا زمانی که نمردی هرگز از غافلگیر شدن در امان نیستی" "کیک‌ ها یک عادت وحشتناک دارند که وقتی می‌ خواهید خوب باشند بد می‌ شوند" "آنه تمام عاشقانه هایت را رها نکن اندکی از آن چیز خوبی است البته نه زیاد اما کمی از آن را حفظ کن" دیالوگ های زیبای آنشرلی سخن پایانی درباره دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بخشی از جذابیت این شخصیت دوست داشتنی هستند. این دیالوگ ها، شخصیت، امید، خوش بینی و عشق به طبیعت آنشرلی را به خوبی بیان می کنند. گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش