جان بخشیدن به عروسک و بیان معضلات و مهارت های فردی و اجتماعی از زبان او، کار بسیار سختی ا ست و هر مجموعه نمایشی عروسکی نمی تواند از پس آن بر بیاید. بنابراین خوب می دانیم که اگر عروسکی مانند «جناب خان» به یک شخصیت مستقل تبدیل شده و به تنهایی می تواند نقطه قوت «خندوانه» باشد یا اگر شخصیت های قدیم و جدید مجموعه «کلاه قرمزی» همچنان در اوج هستند، موفقیت بسیار بزرگی بوده و این محبوبیت و موفقیت هرگز اتفاقی به دست نیامده است.
سریال عروسکی «سرحال» با اجرای بهرام عظیمی، مدتی است این کار سخت را شروع کرده است و تلاش می کند با استفاده از قصه و عروسک، موضوعاتی را در زمینه سبک زندگی و بهداشت جسمی و روحی مطرح کند. این سریال از شنبه تا چهارشنبه، هر شب از شبکه نسیم پخش می شود اما با وجود نقاط قوتی که دارد، نتوانسته مورد توجه مخاطب قرار گیرد. در ادامه نگاهی به نقاط قوت و ضعف این سریال عروسکی انداخته ایم.
صداهایی ناآشنا
عروسک علاوه بر این که باید چهره ای جالب و زیبا و از لحاظ جنس و ساخت، کیفیت بالایی داشته باشد، یکی از مهم ترین چیزهایی که به باورپذیری و جذابیت آن کمک می کند، صدای خوب صداپیشه آن است. متاسفانه هیچ اتفاق ویژه ای در صداهایی که برای کاراکترهای «سرحال» انتخاب شده، دیده نمی شود و صدای عروسک ها نتوانسته به اندازه کافی برای مخاطب جذاب باشد. هرچند کارگردان سریال گفته بود، برای انتخاب صدای شخصیت ها وسواس زیادی به خرج داده اند و از روی عمد، چون نمی خواستند صداها به گوش مخاطب آشنا باشد، از صداپیشه های جدید استفاده کرده اند اما به نظر می رسد این وسواس و صداپیشه های جدید، باعث نشده اتفاق قابل توجهی برای «سرحال» رقم بخورد.
قصه ای غیرکودکانه با پرداختی کودکانه
مخاطب سریال عروسکی «سرحال»، تنها کودکان نیستند و بنابرگفته کارگردان، هدف این بوده که همه اعضای خانواده بتوانند پای سریال «سرحال» بنشینند. به علاوه اگر به موضوع هرکدام از قسمت های سریال هم دقت کنید متوجه می شوید مثلا توانایی «نه» گفتن، موضوعی نیست که فقط مختص مخاطب کودک، نوجوان یا بزرگ سال باشد و بیشتر قصه ها از جهت موضوع، کاملا این قابلیت را دارند که بزرگ سالان هم آن را تماشا کنند اما مشکل این جاست که شیوه طرح موضوع در قصه، متناسب با درک کودکان است و طبیعتا پیام های اخلاقی قصه، نباید برای مخاطب بزرگ سال مستقیما از زبان کاراکترها گفته شود. بنابراین بعد از صدای عروسک ها، متن ضعیف این سریال عروسکی، ذوق مخاطب را کور می کند.
عروسک هایی که ابر نیستند
معمولا بسیاری از عروسک هایی که در برنامه ها یا نمایش های عروسکی تلویزیونی می بینیم، چندان باکیفیت نیستند و ظاهرشان بیشتر آدم را یاد تکه ای ابر یا اسفنج می اندازد اما برخلاف آن ها، عروسک های مجموعه «سرحال» ظاهر دوست داشتنی و قیافه بامزه ای دارند و چهره هیچ کدام زشت نیست. انگار تکنیک جدید ساخت عروسک که به قول تهیه کننده سریال، به تازگی در ایران از آن استفاده شده، کار خودش را کرده است و در مجموع طراحی خوب آن، باعث شده تا بتوان به ساخت عروسک های «سرحال» نمره قبولی داد.
لوکیشنی به معنای واقعی «سرحال»
طراحی بسیار خوب و سرشار از رنگ صحنه و دکور، باعث شده لوکیشن «سرحال» تکراری، یکنواخت، زیادی خلوت یا زیادی شلوغ به نظر نرسد. صحنه های مختلف قصه در مغازه، خانه و حیاط خانه می گذرد. درهای رنگی، گلدان های گوشه و کنار حیاط، حوض آبی جلوی خانه کاراکتر «آقا منوچ» و پیکان نارنجی رنگ، لوکیشن حیاط را پر کرده اند که همه و همه برای مخاطب و مخصوصا کودکان، جذابیت بصری و فضایی واقعا «سرحال» را برای این سریال عروسکی ایجاد کرده است.
مائده کاشیان
- 16
- 1
