حجت‌الاسلام محمد برمایی (مجری و کارشناس برنامه دعوت) درباره این ویژه‌برنامه که هر روز قبل از افطار روی آنتن شبکه یک می‌رود، به ایلنا گفت: تجربه ۱۲ ساله‌ام در کار رسانه و خانواده نشان می‌دهد که ما در رسانه الگوی معمولی خوب و قابل باوری از زندگی که معدل جامعه ایرانی باشد را کمتر نشان داده‌ایم. به همین دلیل اکثریت جامعه فکر می‌کنند که دین اهمیت خود را برای مردم از دست داده، تمایلی برای ازدواج وجود ندارد، میل زیاد به تجمل‌گرایی وجود داشته، همه در حال خیانت کردن به یکدیگر و طلاق از هم هستند. البته این اکثریت هیچ دلیلی برای این نگاه خود نداشته و با این مدل حرف‌ها همراه با موضع‌گیری‌های سلبریتی‌ها و برخی از رسانه‌های خبری و همچنین سریال‌ها و رمان‌هایی که در حال حاضر ما در دسترس داریم، به نوعی به این فضا دامن می‌زنند.
وی افزود: به همین دلیل امسال به این فکر کردیم که روی این موضوع تمرکز کنیم و برنامه‌ای بر اساس این نگرش را برای تلویزیون آماده کنیم. باتوجه به اینکه برنامه ماه عسل هم پخش نمی‌شد، فرصتی خوبی برای این کار فراهم بود. برنامه ماه عسل برنامه پرزحمتی بود که احسان علیخانی برای آن زحمات زیادی کشیده بود ولی تقریبا به انتهای خود رسیده بود و بر همین اساس ما تصمیم گرفتیم که امسال که برنامه دعوت را با این نگرش روی آنتن ببریم.
برمایی ادامه داد: قرار شد به جای اینکه ما دم افطار به سراغ بدبختی‌ها و گرفتاری‌های مردم برویم، به سراغ خوشبختی‌های دم‌دستی و دست‌یافتنی مردم برویم. همچنین نکته دوم این بود که ۱۴درصد طلاق‌ها در سال اول اتفاق می‌افتد و بیش از ۵۰ درصد طلاق‌ها در پنج سال اول اتفاق می‌افتد. براساس تجربه هفت ساله من در بخش ازدواج‌های نوپا در پنج سال اول ما به این نتیجه رسیدیم که بیاییم زوج‌های جوان را معرفی کنیم که اینها در شرایط معمولی مثل خیلی جوان‌های دیگر بیکاری و بی‌پولی دارند اما مردمانی هستند که از پس زندگی برآمده و مشکلات را مدیریت می‌کنند. قصدمان این است که مصداق‌های عینی مفاهیمی همچون قناعت را در جامعه نشان دهیم و مردم خودشان را در قاب تلویزیون ببینند.
این کارشناس در ادامه بیان کرد: در یکی از برنامه‌ها مهمانی داشتم از شهر خمام گیلان؛ یک رفتگر که همسرش از جنم او کیف می‌کرد. در مقابل ما به اندازه کافی کیس و آمار طلاق در این زمینه داریم که متاسفانه جذابیت‌های اجتماعی بالا را طلب می‌کنند و به شغل‌های خوب و دم‌دستی و شرافتمند قانع نیستند و به این صورت شوهرهای خود را به زحمت زیادی می‌اندازند. می‌دانم که این برنامه خیلی‌ها را از طلاق واداشته است و خیلی‌ها را به زندگی امیدوار کرده و زاویه نگاه جدیدی به آنها داده است. به نوعی این هدف کلی برنامه دعوت است. البته این موضوع را باید بگویم که ما قرار نیست در این برنامه کسی را نصیحت کنیم. در برنامه دعوت مصداق‌های عینی زندگی موفق را نشان مردم می‌دهیم و معدل خانواده در ایران را معرفی می‌کنیم.
وی افزود: در برنامه دخترها و پسرهایی را معرفی کردیم که در سنین نوجوانی با همدیگر ازدواج کرده بودند. این دعوای بین کودک همسری و نوجوان همسری که در جامعه ما راه افتاده و متاسفانه برخی از سلبریتی‌های کم‌سواد ما نظرات تخصصی در این موضوع را رد می‌کنند و جامعه‌شناس‌های ما نسبت به جامعه‌شناسی به صورت مصداقی در کشور نمی‌پردازند و بیشتر نظریه‌پردازی می‌کنند. این موضوعات برای برنامه دعوت موضوع مهمی بوده و ما نیز به آن می‌پردازیم.
برمایی در ادامه عنوان کرد: رویکرد ما در این برنامه، دین، روان و جامعه است. البته ما خودمان کودک همسری را رد می‌کنیم ولی عدد کودک در روانشناسی ۱۳ سال است. یک دختر که بچه بوشهر یا فارس است یا دخترانی که در کردستان یا شمال ایران هستند، در سن ۱۶ سالگی بلوغ اجتماعی محیطی خود را برای ازدواج دارند، پس چرا باید آنها را به اشتباه بیندازیم؟ ما می‌خواهیم درباره یکسری از باورهای غلط آدمها در جامعه تذکر خود را بدهیم و جلوی اشتباهات جمعی را بگیریم. به نوعی سعی کردیم درباره واسطه‌گری در امر ازدواج صحبت کنیم، ولی یک برنامه تلویزیونی می‌آید و واسطه‌گری را بیشتر دلالی معرفی می‌کند. ولی واسطه‌گری در امر ازدواج یک امر بسیار خداپسندانه و خیرخواهانه در جامعه ما بوده که متاسفانه با ترس‌ها و فوبیاهای اجتماعی روبرو شده است. به همین دلیل آن را کنسل کرده و از این موضوع حمایتی نمی‌کنیم.
کارشناس برنامه دعوت درباره شباهت این برنامه با ماه عسل و الگو گرفتن از آن نیز توضیح داد: بله، همینطور است. پلتفرمی که احسان علیخانی در رسانه و برنامه‌هایی همچون جزر و مد، کوله‌پشتی و ماه عسل گذاشته، روال درست و منطقی را برای رسانه ملی پیش گرفته ولی تا یک جاهایی موفق بوده است. به نوعی احسان در استعدادیابی و برگرداندن زندگی آدمها خیلی موفق بوده ولی ما در بحث تکنیکال خانواده این کار را انجام می‌دهیم و دیگر گریه مردم را هم درنمی‌آوریم. دل مردم را نمی‌سوزانیم یا خیلی ترحم‌آمیز با کیس‌های خود برخورد نمی‌کنیم. همچنین اجازه نمی‌دهیم اگر مهمان ما جهیزیه ندارد آنجا جلوی تلویزیون بخواهد. سعی می‌کنیم در فضاهای اجتماعی عزت نفس، شأن و منزلت خانواده ایرانی را حفظ کنیم. البته که ما هم در برنامه از خیرین دعوت کردیم بیایند و به زوج‌هایی که نیاز مالی دارند، کمک کنند.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا این برنامه نتوانسته آنطور که باید مخاطبان را به سمت خود جذب کند، اظهار داشت: این موضوع طبیعی است. وقتی جای یک برنامه پرمخاطب خالی می‌شود، پر کردن آن به سادگی ممکن نبوده و به نوعی مقایسه‌های ذهنی مردم با ماه عسل زمان می‌برد. به نوعی امسال برنامه‌های دم افطار تلویزیون خودزنی کردند ولی ما سعی کردیم که متفاوت باشیم و آن را به لحاظ تخصصی ایجاد کنیم. احسان کار تخصصی نمی‌کرد و کار عامه‌پسند و جامعه‌پسند انجام می‌داد ولی کار ما در برنامه دعوت تخصصی است.
برمایی در پایان گفت: بر همین اساس سعی کردیم مقداری خودمان را جدا کنیم ولی در ۱۰ سال گذشته با اتفاق‌هایی همچون یکی از چاه بیرون آمدن و بعد از ۵۰ سال پیدا شدن بچه‌ای گم شده، ذائقه مردم را به خودش عادت داده است. البته من با توجه به خواندن کامنت‌هایی که زیر پست‌های برنامه گذاشته می‌شود، فکر می‌کنم مردم آماده شیف پیدا کردن و تغییر را داشتند، ولی منتظر یک برنامه خوب رسانه‌ای بودند. بعد هم اینکه ما نمی‌توانیم ناگهان برویم و یک برنامه خیلی متضاد را در تلویزیون بگذاریم، چراکه آن هم برنامه‌ریزی و هم هزینه بالایی می‌خواست، نه اینکه ما ۲۰ روز مانده به افطار به این فکر کنیم که یک طرح را به دم افطار برگردانیم. ضمن اینکه ما برنامه دعوت امسال را پیش‌تولید یک برنامه خوب خانوادگی در رسانه ملی می‌بینیم که با فرم بسیار جذاب‌تری بعد از ماه رمضان ادامه پیدا می‌کند.
- 12
- 6
