علت نامگذاری روز شادباش نویسی و امید چیست؟

روز ۶ فرودین روز شادباش نویسی میباشد

روز شادباش نویسی

در آئین کهن ایرانی ها به روز ششم فرودین، روز امید و شاد باش نویسی میگویند. ایرانیان در این جشن باستانی برای دیگران، ارزو و خواسته های نیکشان را می نوشتند و به آن ها می دادند، این روز با نام های دیگری نیز نامیده میشود که از آن ها می توان به« روز شادباش نویسی»،« روز امید» یا روز« نوروز بزرگ» اشاره کرد.

همچنین از روز شادباش نویسی، تحت عنوان« هودرو» یا« هفدورو» یاد شده است؛ به این معنی که در زندگی و تاریخ ایرانیان در چنین روزی، هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز رخ داده است.

در روز شادباش نویسی سپپند دود می کنند و دف می زنند

آیین روز شادباش نویسی

یکی از آئین روز شادباش نویسی، اسپپند دود کردن، دف زدن و آب پاشی است. درواقع آب، نماد روشنایی و پاکی است. آن ها در این روز بر روی یکدیگر، آب می پاشند و روشنایی را برای هم آرزو می کنند. نوشتن آرزوی نیک برای دیگران بر روی کاغذ، از مهم ترین آیین این روز به شمار میرود و شخص گیرنده موظف است که تا سال دیگر، این آرزو ها را نزد خود نگهداری کند.

اتفاقات انجام شده در این روز

برخی از وقایع ثبت شده در روز ششم فروردین ماه در تقویم ایران باستان، شامل روز پیدایی کیومرث و هوشنگ، اختراع خط به دست جمشید و روییدن مشی و مشیانه می باشد.

از دیگر اتفاقات ثبت شده برای روز ششم فروردین ماه در تقویم ایران باستان می توان به زادروز آشو زرتشت، بر تخت نشستن جمشید، تیراندازی آرش شیواتیر، غلبه سام بر اژدهاک، تولد کیخسرو جاودان شاه ایران و روز همپرسگی زرتشت با اهورامزدا اشاره کرد.

مهم ترین آئین روز شادباش نویسی، نوشتن آرزوی نیک برای دیگران بر روی کاغذ است

زادروز آشو زرتشت

برطبق نظر اکثر موبدان، اتفاقات دیگری در ششم خرداد یا ششم فروردین ماه ، رخ داده است که از جمله ی آن ها ولادت زردشت اسپنتمان می باشد. درواقع زرتشتیان به مناسبت زادروز زرتشت اسپنتمان در نیایشگاه و آتشکده های شهرهای زرتشتی نشین جمع میشوند و به برگزاری آیین های خود مشغول میشوند.

از دیگر آئین هایی که برای بزرگداشت زرتشت اسپنتمان انجام می‌دهند، می توان به خواندن اوستا، گوش فرا دادن به سخنرانی های مذهبی درباره زرتشت و نوروز، دود کردن اسپند، پخش کردن آویشن و سنجد، دف نوازی و خواندن گاتا اشاره کرد.

علت نام گذاری روز امید و شادباش نویسی

علت انتخاب نام روز شادباش نویسی برای ششم فروردین، انتظار پیدایی دوباره کیخسرو و دیگر جاودانان و نجات بخشان( سوشیانت ها) می باشد؛ به این مفهوم که امید به داشتن یک چیز خاص باعث می شود که حتی درصورت نبودش، آن چیز، شکل بگیرید و برایتان فراهم شود. نام شادباش نویسی، برگرفته از آئین نامه نویسی در این روز میباشد ولی اطلاعات دیگری درمورد آن نیست. احتمالا مرتبط با پیام های شادباش نوروزی است.

دانشمندانی نظیر ابوریحان بیرونی، فردوسی، ابن ندیم و غیره در منابع کهنی به گزارش اطلاعاتی درخصوص اختراع خط بدست جمشید و بر تخت نشستنش در روز ششم فروردین پرداخته اند؛ بدینگونه که:« … روزی که جمشید خط نوشت و به مردم مژده داد که روش او خدای را خوش آمده و به پاداش کارهایش، گرما، سرما، پیری و رشک را از مردمان دور می کند، روز ششم فروردین ماه بود.

نوروز بزرگ نام دیگر روز شادباش نویسی میباشد

گردآوری: بخش تونل زمان سرپوش