به گزارش آفتابیزد، کاش برخی از کاندیداهای ریاستجمهوری به جای وعدههای پوپولیستی و ارائه برنامههای رنگارنگ از جنس یارانه، زمانی مختصر برای شنیدن درددل و خواستههای مردم میگذاشتند، بدون شک بعد از شنیدن این درددلها متوجه میشدند که درد مردم، وعده افزایش یارانه نیست. مردم دولتمردی را میخواهند که توان کنترل تورم را داشته باشد.
حتی اگر یارانهای ناچیز هر ماه به حسابشان واریز نشود.پایان هر ماه سررسید واریز یارانه به حساب سرپرست خانوار است، این طرح که از آذر سال ۸۹ با واریز ۴۵۰هزار ریال از دولت دهم آغاز شده همچنان در دولت یازدهم نیز ادامه دارد، اگرچه در این مدت با شناسایی افراد متمول، یارانه حدود ۱۰ میلیون نفر قطع شد، اما فروردین ماه امسال بود که بر اساس طرح دولت، یارانه افراد نیازمند سه برابر افزایش یافت.
بدون شک در صورت تداوم دولت تدبیر و امید یارانه دهکهای دیگری از جامعه قطع شد تا بودجه یارانه، صرف عمران و اشتغال شود. دولت یازدهم در این مدت تلاش کرد علاوه بر رشد اقتصادی، تورم را تکرقمی کند که این امر محقق شده است. حال در فصل انتخابات دوازدهمین دوره ریاستجمهوری که فصل ارائه برنامه است برخی از کاندیداها به جای ارائه برنامه اجرایی و عملیاتی در حوزه اقتصاد به پرداخت یارانه و افزایش چند برابری آن تکیه کردهاند.
این در حالی است که این وعدهها از سوی مسئولان کشوری و دولتی از جمله رئیس مجلس شورای اسلامی و کارشناسان اقتصادی مورد هجمه قرارگرفته است.با این وجود نگاه مردم عادی بهخصوص اقشار ضعیف جامعه از جمله کارگران به مبحث یارانه با نگاه مسئولان و کارشناسان متفاوت است به همین دلیل از مردم خواسته شد تا نظراتشان را درباره افزایش سهبرابری یارانه با روزنامه آفتابیزد در میان بگذارند.
برای شنیدن این نظرات به جنوبشهر تهران محدوده چهاردانگه، محله گلدسته رفتیم. نظرات متفاوتی دریافت شد. با وجود اینکه افراد انتخابات شده در ردههای سنی متفاوتی بودند، اما مصاحبهشوندگان تنها از تورم حاصل از یارانه نگران بودند.
بدون یارانه زندگی سختتر خواهد شد
آقای میانسالی که راننده تاکسی بود با بیان اینکه دریافت یارانه حق مسلم است به خبرنگار ما گفت: «وضع مالی مناسبی ندارم، اما یارانه میخواهم دولت باید سهم یارانه ما را افزایش دهد. اینکه یکی از کاندیداها گفته یارانه را سه برابر میکنم، نیاز ماست. من برای یارانه به کسی رای نمیدهم، اما دولت باید یارانه امثال من را افزایش دهد. با این گرانی نمیتوانم هزینههای زندگی را تامین کنم. تا قبل از یارانه دادن دولت قبلی قیمتها مناسب بود، اما یکباره قیمتها بالا رفت و ماهیانه ۴۵هزار تومان به حساب من آمد. ابتدای کار خوشحال بودم، چون جمعیت خانوادهام بالاست، اما یارانهای که واریز میشد کفاف خرجم را نداد.»
در این میان مرد جوانی که به گفته خودش دانشجو بود، گفت: «یارانه من را پدر میگیرد و من یارانهای دریافت نمیکنم با این وجود من به گرفتن یارانه علاقهای ندارم به شرط اینکه دولت قول دهد گرانی نباشد و قیمتها تصاعدی رشد نکند. جوانان به اشتغال نیاز دارند نه یارانه، یارانه دردی از ما دوا نمیکند.»پیرمردی که مغازه خواربارفروشی کوچکی داشت در پاسخ به این سوال گفت: یارانه گرانی میآورد. یادم است به دلیل بالارفتن اجناس در مغازهام با همه درگیر میشدم.
مردم این محدوده توان مالی ندارند وقتی به یکباره شیر و ماست گران شد کسی آن را نمیخرید. امروز نیز اگر قرار است یارانه را سه برابر کنند، اما در مقابل آن همه چیز گران شود این کار نشود بهتر است. گرانشدن اقلام مصرفی و خوراکی برای امثال من که درآمد پایینی دارد، دردناک است. از دولت نیز خواهش میکنم یارانه امثال من را قطع نکنند.»
یارانه بدهید رای میدهم
هر لحظه تعداد کسانی که تمایل داشتند در مورد سهبرابر شدن یارانهها اظهارنظر کنند، بیشتر میشد. وقتی بلند از آنها پرسیدم یارانه سه برابری میخواهید یا نه، پاسخ بلی دادند و آقای مسنی در ادامه گفت: «من به کسی رای میدهم که یارانه بدهد چون نیاز دارم، اما باید قول دهد که سوخت را گران نکند که همه چیز گران شود. باید قول بدهد که فقط وعده ندهد.» این صحبت با واکنش افراد جوانی مواجه شد و این فرد گفت: «کسی که چنین ادعایی کرده از کجا میخواهد این پول را به من و شما سر ماه بدهد، نفت ارزان شده و پولی نیست. دولت مجبور شده تمام درآمد خود را برای واریز یارانه اختصاص دهد. یارانه، اشتباه دولت گذشته بود. شغل من آزاد بود و سازنده اتاقک سیار بودم، اما چون اقتصاد با رکود مواجه شد ورشکسته شدم. یارانه بهخودی خود تورمزاست.»
پاسخها تکراری شد. همه، یارانه میخواستند، اما دوست نداشتند بار دیگر همه چیز چندین برابر گران شود، اما پسر جوانی که آرایش موهایش بیانگر سرباز بودنش بود نظر دیگری داشت و گفت: «من کار میخواهم نه یارانه. یارانه حذف شود، اما آینده کاری من تضمین شود. یارانه برای امثال من دادن صدقه است یعنی کار نکن و این مقدار را هر ماه بگیر و زندگی کن تا زنده بمانی.»
یارانه روستایی را سهبرابر کنید
نظرات مردم از قشری به قشر دیگر متفاوت است. وقتی این سوال از عابری که در میدان ولیعصر(عج) بود پرسیده شد، گفت: «یارانه باید برای صنعت باشد نه برای افراد. دولت به جای دادن یارانه برای هر فرد، به صنعت یارانه بدهد تا اشتغال ایجاد شود. اما پیشنهاد من به کسانی که وعده میدهند این است که یارانه را برای افراد روستایی چند برابر کنند تا به شهر نیایند. چرا باید روستاهای ما خالی از سکنه شود و شهرهای بزرگتر...؟ بچههای من آینده میخواهند. پول تو جیبی از دولت نمیخواهند.»
راننده تاکسی خطی میدان آرژانتین نیز درباره وعده سهبرابری یارانه، گفت: من به فردی که این وعده را داده رای میدهم، چون مطمئن هستم دولت پول دارد اینکه میگویند خزانه خالی است را قبول ندارم، چرا از این درآمد سهمی به ما نرسد. هر سال قیمت اجناس بالا میرود، اما مبلغ یارانه بدون تغییر باقی مانده است. اگر درآمد نبود، میپذیرفتم.»همکار این راننده ضمن مخالفت با این نظر به خبرنگار ما گفت: «مثل چند سال پیش، یارانه را حذف کنند، اما تورم پایین بیاید. این یارانه دردی از درد من درمان نکرد.
کسی که میآید و قول چندبرابری میدهد فکر اینکه این پول از کجا تامین میشود را کرده است؟ کسی این وعده را داده که مدیر بالاسری من در تاکسیرانی است، این فرد برای مشکلات زندگی من چه کار کرده است که امروز برای رفع مشکلات کلان کشور موفق باشد. یارانه سهبرابری دروغ محض است و اقتصاد کشور توان این کار را ندارد.»
در این باره مغازهداری در خیابان مطهری میگوید: «یارانه سه برابر یعنی افزایش سه برابری سوخت، یعنی همین بستنی هزار تومانی، ۶ هزار تومان شود. چرا به جای حل مشکل، برای مردم مشکل جدید درست میکنید، هنوز از یادمان نرفته است که چه صفهایی برای گرفتن مرغ و گوشت و سبدکالا داشتیم. بهتر است این کاندیداها با مردم روراست باشند و برنامه بدهند نه وعده.»در برابر این اظهارنظرها پسر جوان شهرستانی در واکنش به یارانه سهبرابری به خبرنگار ما گفت: «یارانه خوب است، سه برابر شود. آن زمان دیگر در تهران کار نخواهم کرد با همان یارانه زندگی خواهم کرد.»
- 17
- 1
