چاقی در گروه‌های خانواده، به‌عنوان عاملی ژنتیکی شناخته می‌شود که بیشتر تحقیقات انجام‌شده در این رابطه نشان می‌دهند که این عامل ژنتیکی تنها به دو نسل محدود می‌شود. پژوهش‌های انجام‌شده جدید در مورد چاقی کودکان به ارتباط بین چاقی اجداد (پدربزرگ و مادربزرگ) و نوه‌ها پرداخته و آن را موردبررسی قرار داده است.
مطالعات پژوهشگران نشان می‌دهد ازنظر ژنتیکی ارتباط مستقیمی بین میزان چاقی مادربزرگ و نوه‌ها وجود داشته و به‌طور خاص چاقی دور شکمی افراد از طریق ژنتیکی و از مادربزرگ به نوه‌ها منتقل می‌شود.
مطالعات پژوهشگران نشان می‌دهد ازنظر ژنتیکی ارتباط مستقیمی بین میزان چاقی مادربزرگ و نوه‌ها وجود داشته و به‌طور خاص چاقی دور شکمی افراد از طریق ژنتیکی و از مادربزرگ به نوه‌ها منتقل می‌شود.
قابل‌توجه است که این تحقیقات ارتباط پایداری را بین اندازه دور کمر مادربزرگ مادری و نوه پیداکرده است البته در این مطالعات هیچ نشانه‌ای از این ارتباط در دیگر رابطه‌های اجدادی دیده نشده است. در این پژوهش‌های انجام‌شده، ارتباط ذکرشده در دو زمان، هنگامی‌که کودکان ۵ ساله یا ۹ ساله بوده‌اند، موردبررسی قرار گرفت.
داده‌ها و اطلاعات شرکت‌کنندگان در سال ۲۰۰۱ میلادی در این مطالعه و طی تحقیقاتی که با عنوان Lifeways Cross Generation Cohort در ایرلند انجام شد، به‌دست‌آمده است. نتایج این مطالعات نشان می‌دهند، ممکن است که یک اثر داخل رحمی یا یک عامل محیطی با سلامت بالقوه عمومی و پیامدهای بالینی مرتبط باشند.
دکتر سیسیلی کلیهر (Cecily Kelleher) از کالج دانشگاه دوبلین ایرلند در رابطه با موضوع انتقال ژن چاقی به‌طور ژنتیکی گفت: «این یافته‌ها پیامدهای کاربردی را در مداخله‌های خانوادگی که در زمان چالش جهانی مبارزه با چاقی مطرح‌شده است، نشان می‌دهند. علاوه بر آن، یافته‌های به‌دست‌آمده بر نیاز به درک علمی خطر انتقال نسبی بیماری‌های غیرقابل‌انتقال نیز تأکیددارند.»
- 18
- 6
