فعالیت زیر زمینی MMA در ایران

یکی از ورزش‌های جدید و جذاب برای جوانان ایران در این چند سال اخیر MMA بوده است. ورزشی که به یکباره با درخشش امیر علی‌اکبری قهرمان سابق کشتی فرنگی جهان، در ایران شناخته شد و حالا رشد چشمگیری در یکی دو سال اخیر داشته و هر روز بیشتر از قبل جوانان علاقه‌مند به ورزش و یا حتی برخی از ستاره‌ها، قهرمانان و چهره‌های ورزشی به این رشته کشیده شده‌اند.

جذابیت‌های زیاد MMA و همچنین درآمدهای مالی زیاد آن باعث شده تا موجی در ایران برای ورود به این رشته راه بیفتد. رشته‌ای که همانند بوکس در اوایل انقلاب، این روزها به طور زیرزمینی فعالیت می‌کند و هنوز ساختار درست و حسابی ندارد و فقط برخی از افرادی که به این رشته علاقه‌مند بودند و شناخت خوبی هم از زیر و بم این ورزش داشتند، آرام آرام و تقریبا به طور مخفیانه به دنبال برگزاری مسابقات این رشته در ایران هستند.

آخرین مسابقه‌ای هم که در این رشته در ایران برگزار شد، مربوط به رقابتی بود که به میزبانی رباط‌کریم برگزار شد. رقابتی که با استقبال عجیب علاقه‌مندان به این ورزش روبه‌رو شد تا نشان دهد که یک میهمان ناخوانده برای ورزش ایران است که حتما چالش‌های زیادی را به به وجود می‌آورد. این ورزش تقریبا تمامی رشته‌های ورزشی را به چالش کشیده و حالا بسیاری از ورزشکاران در رشته‌های مختلف رزمی و حتی کشتی و وزنه‌برداری سمت این رشته رفته‌اند.

یکی از برگزارکنندگان این رشته کاوه حیدریان است. کسی که می‌گوید بنیانگذار این ورزش در ایران بوده و حالا به دنبال کمک به جوانان ایرانی است که به جای رفتن به کشورهای دیگر برای حضور در مسابقات هنرهای رزمی در ایران بتوانند مسابقه بدهند: «وقتی با دنیای MMA آشنا شدم، کمتر کسی در ایران این نام را می‌شناخت، به همین دلیل تصمیم گرفتم فعالیت در این ورزش را شروع کنم، چرا که اعتقاد دارم کامل‌ترین رشته رزمی بوده و هست. با تحقیقاتی که کردم متوجه شدم برای رسیدن به قهرمانی در ورزش و همچنین رسیدن به شهرت این ورزش بهترین است. همچنین علاوه بر این دو مورد می‌توان درآمد هنگفتی از مبارزه در این ورزش به دست آورد. کاری که تقریبا در هیچ یک از رشته‌های رزمی دیگر امکان‌پذیر نیست.»

او درباره افزایش طرفداران این رشته در ایران می‌گوید: «برای ورود به این ورزش، هیچ مدرکی اعم از قهرمانی، کمربند و دان و مربیگری و... ملاک نیست و فقط فردی که می‌خواهد به طور حرفه‌ای در این ورزش فعالیت کند، باید یک مبارزه حرفه‌ای واقعی را در شرایط حرفه‌ای برگزار کرده باشد و فیلم آن هم موجود باشد. به همین سادگی علاقه‌مندان وارد این رشته می‌شوند.»

حیدریان درباره انگیزه‌هایش برای راه‌اندازی این ورزش در ایران ادامه می‌دهد: «وقتی برای نخستین بار می‌خواستم به طور حرفه‌ای در این رشته مسابقه بدهم، متوجه شدم که یکی از لیگ‌های خارجی در کشورهای همسایه برگزار می‌شود که توانایی ثبت رکورد دارند و به همین خاطر برای مبارزه راهی این کشور شدم که در آن مقطع فقط ۲۵۰ دلار ورودی از ایرانی‌ها گرفت. دلیل این کار هم این بود که می‌دانستند در ایران امکان برگزاری چنین مسابقاتی وجود ندارد. چند میلیون خرج سفرم شد و در نهایت هم مقابل حریفی قرار گرفتم که رکوردش خیلی بالا بود! وقتی با این وضعیت روبه‌رو شدم، این فکر در سرم افتاد که این کار را در ایران انجام دهیم و به جای خروج ارز بتوانم ارزآوری برای کشور داشته باشیم که باز هم با ممانعت روبه‌رو شدم ولی دلسرد نشدم و تصمیم گرفتم شخصا این کار را انجام دهم و در ایران چنین مسابقاتی را برگزار کنم. وقتی برخی از مربیان و دوستان را دور هم جمع کردم و موضوع را مطرح کردم، همه مرا مسخره کردند و رفتند و گفتند وقتی این رشته در ایران ممنوع است چطور می‌خواهی مسابقات برگزار کنی که در نهایت منجر به ثبت در سایت جهانی شود.»

او با اشاره به راه‌اندازی این مسابقات در ایران توضیحاتش را ادامه می‌دهد: «این رشته در سازمان‌های مستقل برگزار می‌شود. نه زیر نظر فدراسیون خاصی است و نه از حمایت دولت برخوردار است. پس از مخالفت‌ها و سختی‌ها توانستم نمایندگی یک سازمان برگزاری مسابقات به نام HFC از فدراسیون جهانی هوشارافو در کشور کانادا را دریافت کنم و مسابقات را به شکل اصلی و حرفه‌ای در ایران برگزار کنیم. پس از چند سال برگزاری، دوستان پیشنهاد دادند که یک سازمان با نام ایران (مانند سایر کشورها) ثبت کنیم که سازمان IFC مخفف ایران فایتینگ‌ چمپیونشیپ (مبارزات قهرمانی ایران) را ثبت کردیم. البته هنوز هم دلیل مخالفت مسوولان را متوجه نمی‌شوم و امیدوارم به زودی به این مخالفت‌ها پایان دهند و دست همکاری بدهیم، همین امسال چند سبک در فدراسیون ورزش‌های رزمی مجوز گرفته که همه ترکیبی هستند و با نام‌های من‌درآوردی در این ورزش فعالیت می‌کنند.»

محسن وظیفه